Inspraakverhaal PEL in Commissie Stadsontwikkeling d.d. 27/5/1997.
Onderwerp: DEELCONVENANT WOONRUIMTEVERDELING GEMEENTE/CORPORATIES


VERENIGING PLATFORM EEN- EN TWEEPERSOONSHUISHOUDENS LEEUWARDEN ********************************************** POSTBUS 939 8901 BS LEEUWARDEN
**********************************
TELEFOON : 058-2671636 E-mail : pel@dzs.xs4all.nl


AAN DE LEDEN VAN DE COMMISSIE
STADSONTWIKKELING

Onderwerp :
Deelconvenant
Woonruimteverdeling

Leeuwarden,27/5/97

Geachte Commissieleden,

over het Deelconvenant Woonruimteverdeling wat thans aan de orde is hebben wij een aantal opmerkingen :

Blz. 5/6 Commissiestuk over schaars/niet schaars :
Het is verbazingwekkend dat na al die jaren van opvolgende verdeelsystemen voor woonruimte nimmer een eenduidige definitie is gevonden voor wat een schaarse of een niet-schaarse woning is. Maar omdat "niet-schaars" altijd betekende dat corporaties dergelijke woning vrij konden verhuren aan wie zij wilden, kunnen wij weinig anders doen dan concluderen dat de jarenlange touwtrekkerij hierover niets anders is dan het gevecht om de vraag :
Mogen wij als corporaties vrij aanrommelen met de woningtoewijzing of zijn er hiervoor nog enige regels ?
Tweede conclusie is, dat de corporaties deze slag dreigen te winnen, door de grens voor "verdelen volgens regels" of "vrij toewijzen" naar beneden te halen en op f 600,= te leggen.

Op dezelfde bladzijden staat ook een onthullende, of als je niet beter weet, een onthutsende opmerking, nl. dat als woningen niet-schaars worden, het systeem niet meer goed functioneert :
"...omdat wanneer er nauwelijks nog vragers zijn voor bepaalde woningsegmenten, de enkele vrager die er is binnen een aanbodsysteem nauwelijks geweigerd kan en mag worden : ongewenste concentraties zijn dan steeds vaker het gevolg." (einde citaat)

Anders gezegd : Dan kunnen wij als corporaties niet lekker meer selecteren en mensen weigeren en onze mooie hersenspinsels die we doelgroepen noemen niet meer sturen en pushen. Ofwel : De bodem valt uit ons woonruimte-afwijzingssysteem, cq. onze thuislanden politiek, tot nu toe in stand gebleven door onze woning-labeling.
Hiermee krijgt alsnog de kraakbeweging gelijk die ooit stelde :
"Woonruimteverdelingssystemen zijn ballotage".

Zoals bekend werschilt het PEL al sinds enige jaren van mening met het College over hoe groot de behoefte is aan goedkopere woonruimte. Ik wil hier verder nu niet op in gaan, maar stel uitsluitend de vraag hoe het dan toch komt dat nog steeds particuliere verhuurders woningen opkopen voor kamergewijze verhuur, thans weer in en nabij de Tjerk Hiddesstraat. Vraag schept toch aanbod ?

Daarom zijn wij tegen dit onderdeel van de overeenkomst wat het verdelingssysteem beperkt tot slechts zoals het heet de :
"Kernvoorraad van woningen" en daarbinnen het schaarse gedeelte.
In het algemene gedeelte van het convenant wordt gesproken over de verwachting dat de omvang en samenstelling van de primaire doelgroep zal afnemen als gevolg van demografische - en inkomensontwikkelingen. Wij horen al jarenlang dit zelfde verhaal.
Gezien echter het feit dat de verwachting is dat er in pakweg 2025 circa 1 miljoen alleenstaanden in Nederland meer zullen zijn als nu en gezien het feit dat de werkloosheid tot nu toe vooral bestreden wordt met het scheppen van onderbetaalde (deeltijd) baantjes, denken wij dat het corporatieverhaal vooral "wishfull thinking" is.
Bovendien worden nog steeds schaarse woningen buiten het aanbodsysteem toegewezen, simpelweg door ze niet via "Woonwijzer" aan te bieden. Straks kan dat openlijk, doordat ook diverse complexen goedkopere woningen via balieverhuur in feite in het "vrije sector" gedeelte aangeboden kunnen worden. De corporatie kan dan weigeren wie zij wil.
Kortom : Het verhaal over de strategische kernvoorraad is niet in het belang van woningzoekenden.

Gesteld wordt dat steeds meer goedkope woningen niet-schaars zijn, af te lezen aan het aantal weigeringen (ook door de verhuurder ?) en het gebrek aan reacties. De aanbodkant wordt echter door de corporaties zelf beperkt omdat gewerkt wordt met starters en doorstromers, met leeftijdscriteria, met "labeling" van woningen en met "doelgroepen".
Ons voorstel is : Hef eerst eens al DIE blokkades op, dan kan IEDEREEN reageren op een aangeboden woning.
Zo constateren wij bijvoorbeeld dat m.n. bij doorstromers met weinig geld momenteel een blokkade zit :
Het qua huurprijs bij hun inkomende passende aanbod is v.nl. voor starters en het doorstromersaanbod is voor hen vaak te duur.

Op blz. 7 wordt weer gesproken over de goedkope voorraad waarvan een deel "niet-schaars" zou zijn, maar leegstandscijfers worden niet genoemd. Hier wordt het tweede doel van de permanente discussie over schaars of niet-schaars zichtbaar, want gesteld wordt :
"Potentieel zijn de gebieden waar dit verschijnsel in het groot optreedt als herstructureringsgebieden aan te merken."
Dit jargon staat voor : Massale sloop van goedkopere woningen en niets anders, met geld van de staatssecretaris toe. Triest is het, dat de corporaties zelf met hun gedram niet door hebben dat ze zelf een handje meehelpen aan hun eigen marginalisering tot beheerders van kleine, percentagegewijs over de wijken verspreide complexjes van huurwoningen. Ze zullen over pakweg 20 jaar eindigen als beheerders van "social housing" ghettootjes, net als in de USA.

Tenslotte over de Klachtencommissie het volgende :
Wij hebben U hierover al een brief gestuurd. Wij vinden, dat van woonconsumentenzijde er best 1 vertegenwoordiger in mag die overwegend kijkt naar het huurdersbelang en 1 die kijkt naar het woningzoekenden belang. Daarbij zou ook de Federatie vertegenwoordigd kunnen zijn door 2 mensen, terwille van de evenwichtige samenstelling.

SECRETARIAAT P.E.L.