Uit de Leeuwarder Courant van vrijdag 4/4/2003.
Sinds tijden is er weer eens een pand gekraakt in Leeuwarden!
Het werd tijd, als je beseft dat er al enige tijd voor leeuwarder
begrippen sprake is van woningnood in de stad.
Uit de Leeuwarder Courant van vrijdag 4/4/2003:
LEEUWARDEN - De Boerderie aan de Grote Hoogstraat in Leeuwarden, een
voormalige bingozaal, wordt gekraakt.Een man van middelbare leeftijd
heeft er enkele weken geleden zijn intrek genomen. Het pand is eigendom
van Ommer Automaten uit Ommen.
Dat bedrijf heeft het al zo goed als
verkocht aan de NV Stadsherstel uit Leeuwarden.
[Stadsherstel houdt zich vooral bezig met het opknappen en weer verkopen
van stadsrestauratie van monumentale panden, veelal in de binnenstad.]
Directeur Mans Zandman van Ommer Automaten wist niet wat hij hoorde
toen hij van de politie doorkreeg dat een kraker het pand had bezet.
"We
hebben in veel steden gebouwen opgekocht, maar dit fenomeen is compleet
nieuw voor ons", zegt hij.
Hem werd meteen te verstaan gegeven dat hij
niet tot uitzetting hoefde over te gaan, want de man handelde niet
onrechtmatig.
[Bovendien is het eigenrichting om zelf tot uitzetting over te gaan, ook
als een pand nog niet 1 jaar leeg staat.]
De Boerderie stond namelijk al jaren leeg en dat geeft krakers het
recht er in te gaan wonen. Pas als de eigenaar zich ten overstaan van de
rechter kan aantonen dat hij er concrete plannen mee heeft, moet de
bezetter vertrekken. Bovendien was Zandman ook niet van plan geweest de
man aan te pakken.
"Daar moet de nieuwe eigenaar zich maar mee redden."
[Dat laatste is toch iets te optimistisch gezien door Ommer Automaten:
De koper heeft vaak toch in de koopacte staan dat een pand vrij van
huur, beslagen, leeg en ontruimd opgeleverd moet worden, zodat de
verkoper toch bij de rechter zal moeten aantonen dat er concrete plannen
met een pand bestaan. Nu is dat veelal nogal een schijnvertoning bij
veel rechtbanken waar ofwel een rechter wel erg goedgelovig of erg
anti-kraak is. Het rare is, dat nadat het PEL jaren terug eens een brief
had gestuurd aan de toenmalige president van de rechtbank (Gradus
Vrieze) alhier waarin werd gesteld dat rechters wat al te goedgelovig
waren als eigenaren wapperden met z.g. plannen, de rechtbank hier wat
preciezer ging kijken naar de hardheid van nieuwbouwplannen of
verbouwplannen. Zo verloor woningcorporatie Patrimonium alhier indertijd
een ontruimingszaak tegen krakers van een pand op de Voorstreek en
stelde de rechtbank dat ze later maar terug moesten komen als ze konden
aantonen dat ze een bouwvergunning hadden.]
Ommer Automaten kocht ruim zeven jaar geleden een tiental panden in de
Grote Hoogstraat. Een aantal is alweer verkocht. Nu de boerderij in
andere handen overgaat, zijn alleen amusementenhal Las Vegas en de vier
naburige, leegstaande panden nog over.
[Dus was zo'n aankoop deels speculatief.]
Die panden laat Zandman nu dichttimmeren. Want ik had gehoord dat de
kraker vanwege de verkoop daar naartoe wilde. Bovendien lopen krakers er
gevaar, vreest de directeur. De staat van de panden laat te wensen over.
"Je kunt er niets meer mee. Alles is schots en scheef."
Zijn bedrijf is van plan de vier panden tegen de vlakte te gooien en er
vervolgens een nieuw appartementencomplex te bouwen met daaronder
bedrijfsruimte.
Volgens Zandman is daar grote behoefte aan in
Leeuwarden. Al was het allen maar vanwege het uitzicht.
"Van bovenaf is
dat zo verschrikkelijk mooi."
[Die vier panden staan overigens aan de overkant van de straat, tussen
Voorstreek en het Klokplein. Ik vraag me af of die oude panden die qua
aanzicht bij de rest van dat streekje passen, niet beter gerestaureerd
zouden kunnen worden met woonruimte op de etages.
Zo'n
appartementencomplex is vaak toch een verstoring van het beeldbepalende
karakter van die rij panden. Formeel gesproken valt de hele binnenstad
onder 'beschermd stadsgezicht', maar de feitelijke bescherming is in de
praktijk vrijwel nihil. Overigens ontgaat me ook wat er nu zo mooi is
aan het uitzicht van bovenaf. De Grote Hoogstraat is gewoon een vrij
smalle straat in een van de uitgaanscentra van de stad met veel kroegen
ed. Daar moet je rekening mee houden als je er voor kiest in deze straat
te willen wonen.
Wat mij in feite stoort aan een kraaksituatie is het feit dat de
woningcorporaties hier 'dakloosheid' niet wensen te erkennen als een
urgentie in het woonruimteverdelings systeem.
Iemand die kraakt is
feitelijk op dat moment natuurlijk niet dakloos, maar het blijft een
situatie 'zonder recht of titel' formeel gesproken. Ons standpunt is
nog steeds: Iedereen vanaf 18 jaar heeft recht op woonruimte! Dat dat
recht al jarenlang voor mensen met weinig geld feitelijk een farce is,
is eigenlijk een van de langstlopende schandalen in Nederland. Hoewel
Leeuwarden nooit een echt grote 'kraakscene' heeft gekend, verwacht ik
wel dat als de woningsituatie niet verbetert, er zo hier en daar meer
van dit soort individuele kraakacties zullen komen. Daar vraagt men dan
in feite ook om met het huidige stedelijke vernielingsbeleid van de
gemeente.]