Uit de Leeuwarder Courant van maandag 13/1/2003.
Gelukkig maar dat nu ook 'de wetenschap' de aanval heeft geopend op kleine huishoudens. Kan de gemeente haar sloopverhalen m.b.t. woningen
waar veel kleine huishoudens wonen nu ook met 'milieu-argumenten'
onderbouwen...
Uit de Leeuwarder Courant van maandag 13/1/2003:
NEW YORK (OPA, AFP) - Wie echt iets wil doen aan de bescherming van
het milieu, moet bij zijn ouders blijven wonen of met familie en
vrienden onder een dak gaan samenwonen. Dat advies geeft een groep
wetenschappers van de universiteit van Michigan. Zij zijn na een
onderzoek in 141 landen tot de conclusie gekomen dat de biodiversiteit
en het milieu meer schade lijden door het toenemende aantal kleine
huishoudens dan door de bevolkingsgroei in het algemeen.
[Dus terug naar de Middeleeuwse 'groot-familie' toen ouders, kinderen,
grootouders en verdere bloedverwanten bij elkaar woonden, uiteraard
zonder koelkast, wasmachine, stofzuiger, ja zelfs zonder elektrisch
licht enz. Heel erg milieusparend...
Ik weet een nog betere
milieumaatregel voor de planeet aarde: We verlaten simpelweg de aarde
als mensheid zodat de natuur de kans krijgt zich te herstellen...
Dat
helpt pas echt. Collectieve zelfmoord is ook een optie om dit op termijn
te bereiken...
Dit brengt ons naar de kern van de zaak: Het zal allemaal
wel kloppen wat ze zeggen, maar je kunt er niks mee:
De maatschappelijke ontwikkelingen laten zich niet terugdraaien en je kunt alleen maar hetzij m.b.v. 'high-tech' of m.b.v. de methode 'simpel leven' de schade
aan het milieu zoveel mogelijk beperken. Persoonlijk denk ik dat deze
wetenschappers zich beter zouden kunnen concentreren op het probleem van
het in voldoende hoeveelheid maken van schone energie, zodat alle
fossiele brandstoffen afgeschaft kunnen worden.]
Het verhaal van de onderzoekers, onder leiding van Jianguo Liu, staat
in het nieuwe nummer van het wetenschappelijk blad Nature. Als voorbeeld
noemen zij de schade die aan het milieu ontstaat doordat ieder
huishouden over een koelkast beschikt, of er nu een, twee of zes
mensen gebruik van maken.
[Toch kun je mensen niet verplichten om in een woongroep te gaan wonen;
daar moet je gewoon het type voor zijn, anders wordt dat niks. Wat je
wel kunt doen is voorschrijven dat elke nieuwbouwwoning in de laagbouw
weer een kelder moet hebben en dat in flats een koele ruimte moet zijn,
bv. een hele grote kast omgeven door dubbele spouwmuren met isolatie
ertussen en een isolerende deur ervoor. Kortom: Men zou veel creatiever
moeten zijn bij de bouw van woningen. Voor schone energie naast
windmolens (er zijn ook lage typen op komst die geen mast nodig hebben)
en zonnepanelen (het rendement moet fors omhoog) en getijdecentrales
(proef bij Portugal helaas weer gestopt) wellicht kernfusiereactoren?
Over dat laatste durf ik niet te zeggen of dat een veilige keuze is:
Het afvalprobleem schijnt klein te zijn vergeleken bij de huidige kernbommen met rem erop die ze nu kerncentrale noemen en waarbij sprake is van kernsplitsing. Men verwacht pas omstreeks 2040 iets bruikbaars
ontwikkeld te hebben qua kernfusiereactor.]
Liu en zijn collega's inventariseerden de bevolkingsgroei, het aantal
huishoudens en de omvang ervan in 76 landen met gebieden waarvan de
natuur bedreigd wordt. De uitkomst daarvan vergeleken zij met die van 65
landen waar dat niet het geval is.
[Mijn grootste bezwaar bij hun verhaal is, dat de mensen weer eens als
het probleem worden gezien.
M.i. is het op termijn mogelijk te komen tot
een situatie dat elk persoon maar weinig afval produceert en waarbij de
economie veel meer dan nu is gebaseerd op kringlopen, hergebruik enz.
zonder dat we in feite veel hoeven in te leveren. We moeten geen
doemdenkers zijn:
Als de nood het hoogst is, IS er gewoon een oplossing, zo heeft het altijd gewerkt in de geschiedenis. Mijn angst is dat dit soort verhalen misbruikt worden door kortzichtige beleidsmakertjes die dit aangrijpen t.b.v. het nastreven van hun eigen vooroordelen,
wenselijkheden en vooronderstellingen.]