Diverse berichten: "Huizenbouw voor studenten is een overval"
(Uit de Leeuwarder Courant van di. 13/8/2002) en:
"Kritiek groeit op bouw van studentenhuizen"
(Uit de Leeuwarder Courant van di. 13/8/2002) en:
"Bouw mag verder van studentenhuizen"
(Uit de Leeuwarder Courant van do. 15/8/2002) en:
"Verbittering over doorgaan studentenhuizen"
(Uit de Leeuwarder Courant van vr. 16/8/2002) en:
"Rengerslaan" (Redactioneel commentaar uit de Leeuwarder Courant van za.
17/8/2002)
"Is de lokatie wellicht de azc truc? Je laat het rijk opdraaien voor de kosten van de ontwikkeling van het terrein, dwz. aanleg riool, wegen schone grond etc. Vervolgens zet je er vijf jaar een azc neer of buitenlandse studenten en daarna bouw je er huizen. Zo bespaar je veel noodzakelijk kosten voor de ontwikkeling van de grond. Winst maximalistie heet zo iets. De gemeente en de plaatselijke projectontwikkelaar hebben een nieuwe melkkoe ontdekt.
Ik las trouwens in de LC van zaterdag, dat juist de appartementen in het
dure segment niet zo hard meer liepen. Dus, wat moet ik daar nu weer van
denken? Kun je de termijn van je container woningen verlengen. Worden
dus een soort (maar dan veel erger) duplexen van de 21ste eeuw. Dat hij
[Sluiter] commie was snap ik nu wel: Die denken in containerwoningen.
Komt nog uit Stalin en Ceaucescoe tijdperk; was toen mooi. Vindt hij nu
waarschijnlijk ook. Kan hij vervolgens zegggen dat de nood wel erg hoog
is onder studenten.
In Groningen gaan trouwens de verhalen dat ze de SSH weer willen
oprichten, zo hoog is de nood daar. Worden ook noodwoningen gebouwd voor
studenten.
Wellicht suggestie als containers niet lukt:
Party- en legertenten
hebben ze ook erg goed ervaringen mee. Komt leeuwarden tenminste ook
eens op de kaart. Leeuwarden plaatst student in partytent. Nou, dat gaat
vast de wereld over. Als je dan later groot bent denk je daar ook met
warme gevoelens aan terug." Einde citaat.
Als ik dan lees dat er eerst palen zijn geslagen voor de fundering van
de driehoog containerhokken, dan zie ik niet hoe die palen later weer de
grond uit worden gehaald en het gebied in oude staat terug wordt
gebracht. Ik denk dat er hier sprake is van een politiek spelletje met
als eindscenario:
Fundering voor dure appartementen ligt er nu al.
Later, wanneer is niet precies te zeggen, ergens tussen de 5 tot 10
jaar: "Ach de heipalen zitten al in de grond, we bouwen hier prachtige
appartementen onder het motto 'Wonen in een parklandschap'." Intussen is
de kinderboerderij al lang gesloopt of afgefikt, nadat de beheerder
eruit is getreiterd. Natuurlijk kan een proces tegen hem beginnen
vanwege bv. overlast door hanengekraai ook nog...
Zodra die dure
appartementen er staan, zal een bewoners-hetze tegen het Rengerspark
zelf beginnen: "Je kunt daar als bewoner niet veilig wandelen, het is
een bende daar" enz. Eindresultaat zal zijn dat het Rengerspark alleen
toegankelijk wordt voor bewoners in dit gebied. Dit zal worden
gecontroleerd via veel camera's, particuliere bewaking en meer
afrastering. De superrijken hebben altijd de neiging gehad zich grond
toe te eigenen, net als in het feodale tijdperk. Uiteraard staan dan in dit gebied nog veel meer dure woningen. Dat men dan het natuurgebied in
feite heeft gedecimeerd en grotendeels verziekt, mag niet deren:
Het
gaat om het verkopen van een illusie; een imago, meer niet.
Zoals bekend hadden raadsleden van D66, Leefbaar Leeuwarden en de FNP
plus een aantal anderen uit onvrede over de procedure als burgers een
kort geding aangespannen tegen de bouwvergunning voor de noodhokken op
die plaats. Hieronder eerst het rechtbankverslag uit de Leeuwarder
Courant van di. 13/8/2002:
LEEUWARDEN - "Hier is een overval gepleegd." Met die woorden hekelde bewoner Bob de Jong van de Spanjaardslaan in Leeuwarden de snelle wijze waarop het gemeentebestuur deze zomer de bouw van driehonderd tijdelijke studentenwoningen aan de Rengerslaan mogelijk heeft gemaakt. De Jong en tien anderen eisten vanochtend bij de Leeuwarder rechtbank onmiddellijke stopzetting van de bouw. Donderdag doet de rechter uitspraak.
De Jong kreeg een langdurig applaus van de circa zestig buurtbewoners,
die naar de zitting waren gekomen. "De buurt is laaiend", aldus De Jong.
"Wij hebben geen mogelijkheid gehad iets te weten te komen over deze plannen. Dit is allemaal geregeld in de vakantieperiode ,toen
niemand aanwezig was. De bouw is werkelijk uit de grond gejast. Er is
zelfs op zaterdag en zondag doorgewerkt."
De bewoners vinden dat de bijna 10 meter hoge prefabwoningen "een deel van de groene long" tussen de Spanjaardslaan en de rondweg wegnemen. "Waar in de stad heb je nog een plek waar je over de weilanden kunt uitzien? Dit is een rustgebied, pal tegen het Rengerspark aan, dat nu ernstig wordt aangetast", aldus De Jong.
Tot de bezwaarmakers behoren drie gemeenteraadsleden, die hier als privé-persoon optreden: John Stoelinga (Leefbaar Leeuwarden), Sietske Inberg (D66) en Sybren Posthumus (FNP). Zij zijn de belangrijkste initiatiefnemers van deze rechtszaak.
Gemeentewoordvoerder Rolf Sieben betwijfelt of de elf bezwaarmakers wel als direct belanghebbende mogen worden beschouwd. Zij wonen allen meer dan 150 meter van de bouwplaats. Maar advocaat Jan Knottenbelt, die voor de omwonenden optreedt, vindt dat in dit geval eigenlijk alle Leeuwarders er belang bij hebben. Want het Rengerspark is in feite voor de hele stad.
[Misschien kan de gemeentewoordvoerder mij eens uitleggen waar hij die
150 meter vandaan tovert: Welke jurisprudentie, welk wetsartikel enz.
Een dergelijke vraag zal je een rechter nu nooit eens horen stellen: Het
zijn gewoon statements die geponeerd worden, stellingen die worden
ingenomen, die niet hard gemaakt hoeven worden. Zijn het echter
de bezwaarmakers die stellingen betrekken, dan moeten zij dat wel hard
maken. In algemene zin valt me dat wel vaker op bij rechtszittingen. Het
spreekwoord zegt weliswaar: "Wie eist die bewijst", maar houdt dat dan ook automatisch in dat de beweringen van de verweerder onbewezen voor waar worden gehouden?]
De bewoners vinden dat de gemeente niet serieus heeft gekeken naar alternatieven. Waarom is bijvoorbeeld niet gebouwd in de open ruimte tussen verzorgingshuis De Hofwijck en de hogescholen, vragen zij zich af.
Volgens gemeentelijk projectleider Tjeerd Heidstra wil de gemeente op deze plaats, ten oosten van de Rengerslaan, te zijner tijd 150 tot 200 permanente studentenhuizen bouwen. Tijdelijke woningbouw zou uitvoering van deze plannen de komende jaren juist onmogelijk hebben gemaakt.
[Wedden dat van dat plan nog geen letter op papier staat? En wat is de
hardheid van een plan waarbij de hele procedure nog moet starten? En
al zou er een plan zijn, dan nog blijft daar m.i. genoeg grond over voor
die noodhokken.
Het is duidelijk: B en W wilden niet zoeken; ze kozen
om strategische redenen voor de Paardenwei.]
Het voormalige zusterhuis van MCL-noord, ook een bewonerssuggestie, is door de eigenaar gereserveerd voor andere plannen. De zogeheten Paardenwei, langs de randen waarvan nu is gebouwd, is volgens de
gemeente de enige plek in de omgeving van de hogescholen die snel
beschikbaar was.
[Zouden B en W met de eigenaar hebben gesproken? Geloof ik niks van.
Stel je voor dat deze op een onderdeeltje akkoord zou zijn gegaan met
een planwijziging... Het v.m. zusterhuis hoefde m.i. alleen maar wat te
worden opgeknapt voor tijdelijke verhuur. Het werd vroeger gebruikt voor
verpleegsters van het Bonifacius Hospitaal.]
Vlot handelen was volgens de gemeente nodig. Het aantal internationale
studenten in Leeuwarden groeit, terwijl het aantal woningen daalt.
Hierbij spelen een rol de sloop in de Vrijheidswijk, de sloopplannen in
de Vegelinbuurt en de strengere regelgeving voor kamerverhuur. Rond de
jaarwisseling is een werkgroep aan de slag gegaan om oplossingen te
bedenken. Volgende maand moeten de studenten er hun intrek kunnen nemen.
[Het oude spel: Het overkomt ons als B en W zomaar, die daling van het
aantal woningen: Niet wij slopen huizen, dat doen anderen: De Raad
besluit dat en de corporaties slopen... Kunnen wij niks aan doen...]
Volgens Sieben hebben de bewoners voldoende kans gehad om te reageren.
De bouwvergunning heeft ter inzage gelegen. Reden om te twijfelen aan
het tijdelijke karakter van de huizenbouw, zoals de bewoners doen, is
er volgens hem niet.
"De huizen moeten na vijf jaar worden afgebroken,
op straffe van een boete van EUR 10.000 per dag."
[Je wordt niet veel wijzer van het aanvechten van een bouwvergunning:
Je
kunt alleen wat 'technische' puntjes naar voren brengen en zoeken naar onvolkomenheden in de vergunning of in de bouwaanvraag, verder niet.
Over die boete stelde ik al eerder:
"Je koopt als corporatie gewoon verlenging na vijf jaar! Je berekent dan
gewoon een deel van de boete door in de huren en het andere deel wordt
vergoed door de hogeschool, die toch ook belang heeft bij huisvesting
voor hun buitenlandse studenten... Conclusie: Als de tijdelijke
vergunning is verlopen, volgt geen bestuursdwang, maar kun je als
exploitant de boel 'afkopen'... Sluw bedacht door B en W. En wat nu het
misleidende etiketje 'boete'?! Geld is geld: Wie betaalt koopt rechten;
zo werkt zoiets." Ik voeg hieraan nog toe: En wie zegt mij dat de
gemeente in die situatie daadwerkelijk overgaat tot het innen van die
boete? De gemeente KAN dan zo'n boete innen, maar HOEFT dat niet te
doen... En de corporatie kan zeggen: Als jullie die boete innen, dan
werken wij op ons beurt weer niet mee aan, nu ja, vul maar in.]
Ook uit de Leeuwarder Courant van dinsdag 13/8/2002:
LEEUWARDEN - De kritiek groeit op de bouw van driehonderd tijdelijke studentenhuizen aan de rand van het Rengerspark in Leeuwarden. In het koor van kritische gemeenteraadsleden en omwonenden heeft zich nu gevoegd de Vereniging voor een veilig en leefbaar Rengersparkgebied.
De 2,5 jaar oude vereniging, die zo'n tachtig leden uit de naaste omgeving van het park telt, heeft bij de gemeente een bezwaarschrift ingediend. De bouw is inmiddels enige weken gaande. De bezwaarmakers vinden dat de woningen de kwaliteit van de omgeving aantasten.
De vereniging vindt dat er alternatieven waren. "Op het terrein van de Noordelijke Hogeschool of in het voormalige, leegstaande, zusterhuis van het MCL-noord", noemt voorzitter Marc Matahelumual. Vanochtend hebben andere critici, onder aanvoering van John Stoelinga van Leefbaar Leeuwarden, bij de rechtbank in Leeuwarden stopzetting van de bouw bepleit.
Op 13/8/2002 speelde het kort geding voor de Leeuwarder rechtbank en op donderdag 15/8/2002 kwam de uitspraak. Uit de Leeuwarder Courant van donderdag 15/8/2002:
LEEUWARDEN - De bouw van de driehonderd tijdelijke studentenwoningen aan de Rengerslaan in Leeuwarden kan doorgaan. Bestuursrechter Henk de Groot heeft de eis van drie gemeenteraadsleden en acht omwonenden om de bouw te stoppen, afgewezen.
De critici vinden de bijna 10 meter hoge bebouwing aan de rand van het Rengerspark, een aantasting van de 'groene' omgeving. Bovendien zou de gemeente de bouw er door gedrukt hebben, zonder betrokkenen voldoende inspraakmogelijkheden te bieden.
Commentaar: In feite had deze hele kwestie nooit voor de rechtbank gehoeven, maar omdat 'de politiek' en in dit geval B en W dit niet politiek wensten te spelen, belandt zo'n in feite politieke kwestie bij de rechter. Daar hoorde het niet, maar de bezwaarmakers zagen als raadsleden zich de pas afgesneden om de zaak te brengen waar het hoorde:
In de gemeenteraad! Lang leve het 'duale nieuwe bestel', nietwaar?
Dictatuur van B en W zul je bedoelen, waarbij de Raad buiten spel staat.
De Tweede Kamer kan een regering nog op het matje roepen in het
parlement, maar kan ons stadsparlementje dat? Het lijkt van niet.
Ik
vind dat als bv. eentiende of eenvijfde deel van de Raad vindt dat B en
W ergens tekst en uitleg over moeten geven aan de Raad, het College in
de Raad hoort te verschijnen om dat te doen.
De Leeuwarder Courant van vrijdag 16/8/2002 ging wat uitgebreider in op
de stand van zaken na de rechtbank-uitspraak:
LEEUWARDEN - Bewoners uit de omgeving van het Rengerspark hebben
teleurgesteld gereageerd op de beslissing van de rechter om de bouw van
driehonderd tijdelijke studentenwoningen aan de Rengerslaan niet stil te
leggen.
"Mensen voelen zich belazerd door de gemeente", zegt voorzitter Marc Matahelumual van de Vereniging voor een veilig en leefbaar
Rengersparkgebied.
Nu de rechter de gemeente gelijk heeft gegeven, vestigen de bewoners hun
hoop op de gemeentelijke adviescommissie voor de beroep- en
bezwaarschriften. Die buigt zich medio volgende maand over de kwestie.
Tegen die tijd zullen de eerste studenten hun intrek nemen.
[Dit gaat dan om de tijdelijke bouwvergunning. M.i. kun je daar
juridisch meestal weinig mee, omdat het kader waarbinnen je kritiek moet
passen, strikt regeltechnisch is. Wat ik me echter wel afvraag: Hadden B
en W niet een artikel 19 Wet Ruimtelijke Ordening procedure moeten
volgen? Je wijzigt toch immers de bestemming zoals vastgelegd in het
ooit gemaakte bestemmingsplan?]
Bob de Jong, die dinsdag namens de bezwaarmakers aan het slot van de
rechtszitting nog een uitvoerig pleidooi hield tegen de bebouwing aan de
rand van het Rengerspark, zegt dat de uitspraak hem niet verrast.
"Ik ben teleurgesteld. En de beslissing om te bouwen blijft belachelijk.
Maar wanneer de zaak juridisch klopt, wat moet de rechter dan nog?"
Matahelumual en De Jong vrezen dat de gemeente, ondanks hun categorische
ontkenningen, uiteindelijk toch definitieve bebouwing wil op de plek
waar nu de tijdelijke woningen zijn verrezen. "Verschillende onderzoeken
bij de gemeente richten zich op deze kant van de Rengerslaan", aldus De Jong. "De indruk bestaat bij bewoners dat er een politiek spel gespeeld wordt om dit gebied te kunnen volbouwen", zegt Matahelumutal.
[Daar is de gemeente niks te goed voor. Zouden B en W al in gesprek zijn
met Koop Tjuchem, Heymans en anderen, die in de 'Bos-atlas' een
prominente plaats kregen...
Het beste zou het zijn als in de oorlog ook in dit gebied bommen waren gevallen die nooit ontploften en nu
onvindbaar zijn, net als aan de westzijde van de Jelsumerstraat aan
de Dammelaankant...]
Bestuursrechter Henk de Groot erkent dat de studentenwoningen 'de
belevingswaarde' van het park aantasten. Maar dit bezwaar weegt niet op tegen de noodzaak de huisvestingsnood onder studenten op korte termijn
op te lossen, vindt hij.
[Dat doet het ook niet: De containerhokken zijn uitsluitend bedoeld voor
buitenlandse studenten. Verder is het weer een simpele belangenafweging
van appels en peren: Twee volkomen ongelijksoortige zaken worden
vergeleken, zaken die je niet tegen elkaar kunt afwegen, juist omdat ze
ongelijksoortig zijn. Bovendien: De rechter gaat hier omdat hij dit op
z'n bordje krijgt, in feite voor raadslid spelen. Zoals eerder gesteld:
Dat is niet goed, deze zaak had via de Raad beslist moeten worden en
dat is B en W te verwijten.]
In permanente bebouwing op dit terrein, zoals gevreesd, gelooft hij
niet.
[Ook weer zoiets, waar de wet niet in kan voorzien. De een gelooft dat
er aanwijzingen zijn enz. De verweerder ontkent dat uiteraard. In
theorie kunnen de bezwaarmakers vanuit het kort geding verder in
bodemprocedure en dan heb je meer tijd om je vermoedens te staven.]
Alternatieve bouwplaatsen zijn naar behoren onderzocht en de kritiek van de welstandsadviescommissie is niet zwaar genoeg om de bouw te stoppen, oordeelt de rechter. Het gebied valt bovendien buiten de schenking (Rengerspark) die baron Rengers een eeuw geleden aan de gemeente heeft gedaan. Hierbij was bepaald dat het gebied onaangetast moest blijven.
Maar toen was het welletjes geweest met al die kritiek op B en W en kwam
de redactie van de Leeuwarder Courant in aktie via een redactioneel
commentaar in de krant van zaterdag 17/8/2002.
Redacteur Pieter de Groot, die zich gedraagt als een echte betaalde hoer van B en W, meende het besluit van PvdA-wethouder Sluiter te moeten verdedigen.
Dat is niet vreemd: De Leeuwarder Courant en ook de Huis aan Huis, beide uitgegeven door de Friese Pers, staan erom bekend dat ze vooral ruimte hebben voor PvdA en CDA meningen en meldingen, maar dat anderen veel meer moeite voor moeten doen om bv. een stuk te krijgen in
de Te Gast rubriek. Waren het nu nog goede argumenten, dan was het nog wat geweest, maar het stuk is in feite suggestief, deels bezijden de
waarheid en deels wat gescheld op de journalisten-manier. Hieronder de tekst plus commentaar:
De bewoners die klagen over de tijdelijke studentenflats aan de
Rengerslaan en onmiddellijke stopzetting van de bouw eisten, hebben van
de rechter ongelijk gekregen. Drie raadsleden van kleine partijen,
D66, FNP en Leefbaar Leeuwarden, hadden de rechtszaak 'op persoonlijke
titel' aanhangig gemaakt.
[Ja, op persoonlijke titel, omdat B en W de Raad negeerden en omdat
politieke partijen met zo'n zaak niet bij de rechter terecht kunnen. Ook
een B en W voorstel aan de Raad kan niet door een politieke partij aan
de rechter voorgelegd worden, omdat we daar nu eenmaal de Raad voor
hebben. Wist je niet zeker?]
Gevoelsmatig zou mijn sympathie naar hen uit moeten gaan. Hun argumenten
klinken redelijk: de plannen waren hen onbekend, ineens waren er
bouwvakkers aan het werk. Maar vooral: de 'groene long' tussen
Spanjaardslaan en rondweg wordt door de flats geamputeerd. Het vrije
uitzicht over de weilanden is weg, de rust die het Rengerspark biedt
wordt straks door lawaaiige studenten verstoord.
[Het is Pieter de Groot zelf, die deze eigenschap plus nog enige andere
eigenschappen, zoals gebrek aan hygiëne, als groepsetiketje op
studenten plakt. In de hele voorgeschiedenis van de bezwaren tegen
bebouwing op deze plaats, heb ik geen NIMBY-syndroom kunnen ontdekken
(Not In My Back Yard) bij de bezwaarmakers. Het ging m.i. puur om het bouwen op deze plaats. Maar Pieter heeft de kreet 'lawaaiige studenten' nodig om even verderop m.b.v. stropop-argumentatie de bezwaarmakers onderuit te kunnen halen.]
Sietske Inberg had uitgezocht dat toen baron Rengers in 1903 het park aan de gemeente schonk, deze zich verplicht had het park tot in eeuwigen dage als wandelgebied intact te laten. Een siddering ging door het bestuurscentrum aan de Groeneweg. Bouwen ze dan in het Rengerspark? Dat zal toch niet waar wezen.
Het was ook niet waar: hier was de wens van Inberg de jonge groene 'stripe' tussen Rengerslaan en Rengerspark bij het park in te lijven, de vader van de gedachte. Opdat men niet blindelings op de eigen herinnering kan vertrouwen, heb ik maar even dat prachtige, door Dirk Swierstra samengestelde boek met historische luchtfoto's uit de kast gehaald. De herinnering bedriegt mij niet.
Op een prachtige overzichtsfoto uit 1925 begint pal naast het
Rengerspark de bebouwing, die zich in oostelijke richting uitstrekt tot
de Dokkumer Ee.
[Ja, precies, ten OOSTEN van het Rengerspark, maar niet ten NOORDEN van
het Rengerspark en daar nu juist ligt de Paardenwei, langs het
Rengerspad. Zijn hierna volgende uitweiding over het al in de 50-er
jaren gesloopte Ijsbaankwartier, waar de oude Ijsbaan was, is totaal
irrelevant en bedoeld om te suggereren dat op de plaats waar de
noodhokken verrijzen, toch vroeger ook al woningen stonden. Hij schrijft
het niet, maar dat moeten we denken. Maar op de plaats van de Paardenwei
stonden nooit woningen... En wij maar moeten denken: Nu ja, vroeger
stonden daar toch ook huizen...]
Op de foto zijn het zo te zien nog allemaal propere woninkjes, daar in
de omgeving van wat toen de Bleekerstraat heettte. Men kwam er langs op
weg naar de ijsbaan van de Koninklijke Ijsclub, die erachter lag. In de
jaren vijftig is de buurt stukje bij beetje afgebroken. In plaats van er
voortvarend de eerste Friese kunstijsbaan aan te leggen, liet men het
terrein jarenlang letterlijk 'foar wyld' liggen. Op de plaats van de ijsbaan, tussen Spanjaardslaan en de Oude Meer, ligt nu het complex van
de Christelijke Hogeschool Noord-Nederland. Aan de noordoever van de
Oude Meer ligt De Bouhof, het complex van de Noordelijke Hogeschool.
[Klopt allemaal, maar het heeft niks te maken met de bouwerij nu op de
Paardenwei.]
Alles is er zo opgezet dat er ruimte bleef voor een 'groene'
Rengerslaan, compleet met een fiets- en wandelpad tot aan de rondweg en
ter hoogte van de Kinderboerderij een aftakking: via een
graffitti-tunneltje onder de rondweg komt men hier in het winkelcentrum
Bilgaard.
[De westzijde van de Rengerslaan, grenst het eerste deel, gerekend vanaf
de Spanjaardslaan, gewoon aan het oude hek van het Rengerspark. Het
Rengerspark is gewoon precies even groot gebleven als vroeger. De
suggestie dat in feite het groene gebied is uitgebreid, is onzin: Alles
was er al, behalve dan het fiets- en wandelpad.]
En nu komt het: er woont daar helemaal niemand!
[Dit is de stro-pop argumentatie: De bezwaarmakers argumenten in de mond
leggen over 'lawaaiige studenten' en dan vervolgens suggereren: Vroeger stonden hier huizen, nu niet meer, dus van die studenten heeft niemand last, dus wat zeurt men nu?! Maar niemand heeft gezeurd over 'lawaaiige studenten' en dat er niemand woont op de bouwplaats, is ook irrelevant:
Het gaat erom dat de 'glijdende schaal' qua het stukje bij beetje
verloren gaan van dit groengebied het echte probleem is en dat mensen
vinden dat DAT nu juist niet moet. Bovendien is het LC-argument op zich
al kolder: Als er niemand woont, kun je wel bouwen...
Welnu, dan kan er ook gebouwd worden langs de oevers van Grote en Kleine Wielen, tot aan
het water langs de Potmarge bij Achter de Hoven, in het Park De Hoge
Veluwe enz. Wonen op eilanden in de Biesbosch wordt vast ook een heel
winstgevend project...]
De enige die recht van spreken heeft, is de kinderboer. De bewoners die
klagen, komen uit de Spanjaardslaan en omgeving, en laten hun hond uit
in het Rengerspark.
[Zo is dat, dit is hun 'territorium' niet, zij moeten hun mond houden.
Je mag hoogop iets zeggen over je eigen straat, maar voor de rest niet.
Dat het hier gaat om openbaar terrein, toegankelijk voor alle burgers,
burgers die niet alleen in hun straat leven, maar zich ook nog wel eens
willen verplaatsen in een stad en de groengebieden en daar best wat van
mogen vinden, ziet Pieter de Groot niet. Welnu, hij woont ook niet op de
Paardenwei, maar hij is journalist en mag dus wel iets vinden...
Vervolgens begint hij in zijn verhaal vals te worden...]
Er zullen er bij zijn die de hond aangelijnd hebben en met een schepje
de uitwerpselen mee naar huis nemen. Maar het is, kan ik u als
ervaringsdeskundige die deze route jarenlang bijna dagelijks heeft
gefietst, verzekeren, een minderheid. Over het Rengerspark zelf oordeel
ik niet, maar het pad erlangs is geen wandelpad maar een strontreed, die
bovendien bezaaid ligt met afval van dralende voorbijgangers.
[M.a.w.: Die omwonenden die bezwaar maakten zijn zelf hondenbezitters
die daar hun hond midden op de weg laten schijten. Omdat jullie daar een
zooitje maken, is het o.k. dat de gemeente daar dan ook maar lelijke
noodhokken neer zet. Per slot is het daar toch al niks...
Maar zijn
verhaal is niet waar; in elk geval zwaar overdreven. Bovendien zie ik
niet een bezwaar als een hond z'n behoefte doet in de berm. Waar moet
zo'n beest dan uitgelaten worden? Pieter de Groot zal daar vroeger wel
vaak op z'n bek zijn gegaan, uitglijdend over de hondestront en daaraan
een jeugdtrauma hebben overgehouden, andere verklaring heb ik niet voor
zijn geschrijf.]
's Avonds in het pikkedonker [volgens mij staan er hier lantaarns en
anders moet men die maar neerzetten] is het hier best een enge plek die
men het beste maar kan mijden.
[Het fietspad aan beide kanten van de
Rengerslaan is goed verlicht en vormt ook een snelle route vanaf de
Spanjaardslaan richting Bilgaard. Bovendien is het Rengerspark zelf m.i.
's avonds gesloten, zodat het zinloos is om de route te volgen die hij
wil volgen 's avonds.]
Studentenwoningen, al zijn ze maar tijdelijk en verdient hun prefab-architectuur geen schoonheidsprijs, komen hier dan ook als geroepen. Studenten brengen het leven terug in deze eens zo levendige woonbuurt.
[Hier valt hij door de mand met z'n leugens over vroegere bebouwing: Op
en langs de Paardenwei stonden nooit woningen. Hij beweert dat hij een
boek er op heeft nageslagen, maar probeert de lezers hier te
misleiden...]
De Leeuwarders die hiertegen ageren, zijn kortzichtige zeurpieten. Een
van hen deed de gemeente het idee van studentenwoonschepen aan de hand
die ze in Groningen willen hebben. Bespaar de stad de nachtmerrie van
Amsterdam waar in de jaren zestig de Caledonia werd afgemeerd. Omdat
studenten niet te veel tijd plegen te besteden aan hygi‰ne, werd het
schip een prooi van kakkerlakken.
[Alleen 1 ingezonden stukken schrijver pleitte voor hotelschepen
, degenen die het kort geding aanspanden echter niet.
Overigens is mijn enthousiasme voor hotelschepen ook niet groot, maar
dan om andere redenen.]
Ik kies hier dus onvoorwaardelijk de kant van het college; een stad die
studentenstad pretendeert te zijn, moet er allereerst voor zorgen dat
die studenten fatsoenlijk kunnen wonen.
Als ze maar niet te vaak uitglijden over de kak van de Spanjaarslaan.
[Valt niet mee, al die straatnamen... Nu wordt de Spanjaardslaan weer
benoemd tot hondenuitlaatplaats. Zou hij wel weten waar de Rengerslaan,
het Rengerspad en de Spanjaardslaan nu echt precies zijn? Je zou bijna
twijfelen.
Als je vindt dat studenten fatsoenlijk kunnen wonen, kies je
onvoorwaardelijk TEGEN het College en vraag je jezelf af:
Waarom sloopte het College m.n. de S8-flat aan de Mariniersespel? Waarom werd niet
meteen na eerdere signalen een onderzoek gestart naar de woningbehoefte
onder studenten? Waarom had men niet beter de toeloop van buitenlandse
studenten in beeld? Waarom was de toegezegde lijst van beschikbare
bouwlocaties niet klaar, opdat een van die lokaties desnoods voor deze
noodkamers gebruikt kon worden enz.
Natuurlijk vraagt Pieter de Groot zich dat niet af. Pieter de Groot moet het opnemen voor de
PvdA-wethouder. Ooit zong Jaap Fischer: "De Volkskrant is een
kut-krant". Er zijn er meer.]