De meeste z.g. wijkpanels bestaan uit door het College van B en W benoemde buurtbewoners in de diverse wijken. Zij zijn niet gekozen door de bewoners en missen daarom elk recht om maar namens hen te spreken.
Toch doen zij dat wel degelijk. De reden is m.i. dat deze wijkpanels moeten dienen als de "nuttige idioten" die bedoeld zijn om het beleid van B en W op met name het gebied van de Stedelijke Vernieuwing te legitimeren, vooral richting gemeenteraad voor als de sloopplannen aan de orde zijn. Het staat goed in de raadsstukken om te kunnen roepen dat
'de buurt' van mening is dat... enz.
Uiteraard is de mening van 'de buurt' reuze belangrijk zolang ze maar roept wat B en W willen horen.
Op 31-10-2001 was er een z.g. 'wijkconferentie' voor het (m.i. veel te grote) gebied Tjerk Hiddes, Zamenhofpark e.o. (Cambuursterhoek), Molenpad-Zeeheldenbuurt, Welgelegen en Oranjewijk. Dit ging om 3 wijkpanels tegelijk, nl. Oranjewijk, Molenpad-Zeeheldenbuurt plus Welgelegen en Cambuursterhoek.
Het gaat dan zo: De wijkpanels spreken en de buurtbewoners, voor zover aanwezig, horen dit aan. Officieel heet het
dat de buurtbewoners met ideeën, suggesties ed kunnen komen, maar dat is in feite onzin: De wijkpanels hebben al lang hun mening gevormd over van alles en nog wat. Uiteraard leidt de wethouder de bijeenkomst, bijgestaan door diverse ambtenaren en 'natuurlijk' is ook de politie present, veelal wat opmerkingen plaatsend over 'de buurt' die de auto
'fout' parkeert, daarmee gemakshalve iedereen aanmerkend als foutparkeerder, ook degenen die geen auto hebben. Collectief 'de fout in' nietwaar?
Met name de wijken Molenpad, Zeeheldenbuurt en Welgelegen zijn wijken die in 'fase 2' van de Stedelijke Vernieuwing aan beurt zijn om... ja om wat? Om deels gesloopt te worden?
Gezien het feit dat het veelal de nog wat goedkopere (nu ja, relatief gezien dan) koophuizen gaat en gezien
het feit dat de grond voor projectontwikkelaars steeds interessanter wordt naarmate deze dichter bij de binnenstad ligt, is die sloopdreiging op termijn (Fase 2 start omstreeks 2004, 2005) lang niet denkbeeldig.
Op de wijkconferentie werd door een zekere Lieuwe de Jong van het wijkpanel Molenpad-Zeeheldenbuurt/Welgelegen gesteld dat zij 'zorgen hadden over de leefbaarheid', dat 'jongeren de overhand krijgen' en dat 'ouderen en gezinnen uit de wijk weg trekken'. Achteraf bleek dat hij die wijsheid uit de cijfers van het gemeentelijke 'wijksignaleringssysteem' had gehaald.
Kortom: Het oude liedje: Men blaat gewoon de gemeente na: Als er in hun ogen te weinig gezinnen wonen en ouderen maar 'teveel' jongeren, gaat dus 'de leefbaarheid' achteruit.
Kortom: Het is gewoon weer de OSM (Ons Soort Mensen) tegen de ASM
(Ander/Minder Soort Mensen).
Waaruit blijkt dan qua feiten dat die 'leefbaarheid' achteruit gaat? Nergens uit; daar zwijgt men over. Het
loutere feit van de aanwezigheid van niet-gezinnen en niet-ouderen in naar hun smaak te grote aantallen is voldoende. Het gaat niet om feiten en negatieve daden, maar louter om 'aanwezigheid', precies datgene wat sommigen hebben tegen allochtonen. Je hoeft niks verkeerds te doen, maar je mag er gewoon niet zijn, althans niet in 'te grote' aantallen.
Hoe groot mag dat aantal zijn? Dat wordt uiteraard wel bepaald door het wijkpanel en de gemeente. Als de ASM bestonden uit allochtonen, zou men het wijkpanel racistisch noemen, nu dat niet zo is, maar er geen woord voor bestaat, kraait geen haan naar hun opvattingen, behalve dan het PEL.
Lieuwe de Jong en zijn wijkpanel willen 'samen met professionals' de wijk weer 'aantrekkelijk' maken voor gezinnen en later bleek dat hij gelooft in 'een mix van bevolkingsgroepen'. Dus: In dezelfde ideologie als die officieel m.b.t. bestaande wijken ten grondslag ligt aan het gehak en gesloop daarin. Dezelfde ideologie waarvan door prof. Duivendak en andere onderzoekers van de Erasmus Universiteit is aangetoond, dat deze faalt. Het gesloop leidde voornamelijk tot 'clusters' en eilandjes binnen zo'n wijk van bewoners met geld die echt geen 'mix' aangingen met de rest van de buurt die nog overeind stond.
Kortom: Dat werkt niet en dat is logisch ook: De prijzen van de huizen qua koop of huur selekteren
de mensen al uit qua inkomensklasse en 'soort zoekt soort', uitzonderingen daargelaten.
M.a.w.: Er komt geen 'mix'.
Vanuit de zaal werd door 'een bewoonster' beweerd dat 'er heel veel leegstand' is in de buurt. Een opmerking die platweg gelogen was, want uit eigen waarneming is bekend (en iedereen die de moeite daarvoor neemt kan dat ook zien!) dat er zowat niets leegstaat! Wat dergelijke troela's dan beweegt om dat toch te zeggen? Privé-motieven? Wellicht, daar zijn dat soort kleinburgers vaak sterk in.
Op die avond werd verder door de gemeentelijke afdeling verkeer nog meegedeeld: "De Rondweg moet meer doorstromingscapaciteit krijgen. We hebben daar wel een visie op. Komen we volgend jaar mee."
M.a.w.: Toch weer het rondweg-verkeersplan in beeld? Dat was volgens de journalisten van de krant aanvankelijk in een burola beland.
Dat zou kunnen betekenen dat bv. sloop van de flats aan de Pieter Stuyvesantweg en de oostelijke zijde van de Boomgaardstraat in het Rode Dorp toch weer dichterbij komt. Zoals bekend wilde Patrimonium na aanvankelijk alle 151 huizen te willen verkopen plotseling dat deel van de Boomgaardstraat niet verkopen, zodat het nu nog gaat om 127 te verkopen huizen in het Rode Dorp.
Terug naar de wijkconferentie van 31-10 jl.: Enige dagen daarna kwam de Leeuwarder Courant op 6-11-2001 met een wat uitgebreider verhaal over de plannen van het wijkpanel Molenpad-Zeeheldenbuurt/Welgelegen:
LEEUWARDEN - Jonge gezinnen en ouderen trekken weg uit het Molenpad, Welgelegen en Zeeheldenbuurt. Een allesomvattend plan moet tegenwicht bieden, zo wil het wijkpanel.
Deze wijkvertegenwoordiging gaat met de welzijnsorganisatie HWL op zoek naar een professioneel bureau dat een serie maatregelen bedenkt. Het wijkpanel is bereid hiervoor een belangrijk deel van zijn jaarbudget, fl. 60.000 in te zetten. Het 'ontwikkelingsplan' moet eind volgend jaar klaar zijn, aldus wijkpanellid Lieuwe de Jong.
Gebrek aan speelvoorzieningen brengt tal van ouders ertoe te verhuizen, "zodra de kinderen kunnen wandelen", aldus De Jong.
"Dan ook worden de huizen te klein."
[De huizen waren ooit bedoeld als eengezinshuizen volgens de normen van toen. Volgens de opvattingen van nu zijn ze qua
grootte geschikt voor 2 mensen met eventueel 1 kind, dus pakweg 3 mensen. Op zich komt dat juist heel goed uit, omdat het aantal kleine huishoudens vergeleken met toen enorm is toegenomen. Maar dan moet je wel bereid zijn die 'minderwaardigheidsideologie' m.b.t. kleine huishoudens eens aan kant te zetten; daar wringt bij wijkpanel en
gemeente juist de schoen.
Voor wat betreft speelvoorzieningen: In de 80-er jaren zijn er al eens hoekwoningen gesloopt in Molenpad plus een
rijtje huizen om daar plaats te maken voor speelvoorzieningen en meer parkeerruimte. Van die speelvoorzieningen wordt nauwelijks gebruik gemaakt. Logisch: Zoveel kinderen wonen er al jarenlang niet meer in Molenpad. Dat gepraat om vooral meer speelvoorzieningen komt m.i. vooral voort uit een soort nostalgisch denken: Vroeger was alles nog 'normaal': Veel gezinnen met kinderen. Het enige wat m.i. zou moeten op dit gebied, is de pleintjes waar de hoekwoningen ooit stonden, eens
een facelift geven en daar echt iets van maken voor m.n. de kleinere kinderen. M.i. heb je dan voldoende speelcapaciteit gemaakt gezien de aantallen kinderen.]
Ouderen trekken weg omdat zij aan de verkoop van hun woning leuk kunnen verdienen.
[Dat wijst er op dat de prijzen enorm zijn gestegen. Zo kostte in 1984 een huis in het oostelijk deel van Molenpad pakweg fl. 45.000,- , terwijl nu rustig 120 tot 130 mille wordt gevraagd voor datzelfde huis, zij het, dat er dan vaak ook flink verbouwd en opgeknapt is door vooral de doe-het-zelver.]
Hier en daar duiken huisjesmelkers op, aldus De Jong. "Dan krijg je de situatie dat huis aan huis studenten wonen. Dit geeft scheve verhoudingen."
[Maar waar is dan de controle qua omzettingsvergunning en exploitatievergunning m.b.t. kamerpanden door de gemeente?
Opvallend was bv. enige jaren terug dat Molenpad niet kwam te vallen onder de gebieden waaraan op dat punt door de gemeente extra aandacht werd geschonken. Dan zou je haast denken dat d gemeente doelbewust de huisjesmelkers een wijk kapot laten maken opdat later weer een extra sloopargument gebruikt kan worden.
M.b.t. studenten had men nooit de split-level flats aan de Jan Evenhuisstraat en (straks) aan de Mariniersespel moeten slopen. Tevens had het niet zo'n raar idee geweest om voor studenten die daarvoor zelf kiezen, een soort campus-model op te zetten aan de Annie Westlandstraat. Als corporaties voor voldoende studenten-kamers zorgen, wordt daarmee de wind uit de zeilen genomen van huisjesmelkers.]
De Jong beschouwt de strakke regie van de ingrijpende renovatie van de Transvaalbuurt, enkele decennia geleden, als positief voorbeeld voor het Vliet en omgeving.
Einde LC-bericht. Commentaar tussen [].
Tenslotte: Het gevaar van het plan van het wijkpanel is, dat het uitgaat van precies dezelfde negatieve vooroordelen als de gemeente en dat het daarmee t.z.t. de gemeentelijke sloopplannen in de kaart speelt. Het zou best zo kunnen gaan dat t.z.t. de gemeente een deel van hun plan overneemt voorzover hen dat nuttig lijkt: Namelijk precies een eventueel gedeelte dat uitgaat van sloop en nieuwbouw, exact volgens de Stedelijke Vernieling...
Kortom: Kleine huishoudens die niet rijk zijn de buurt uit, de gezinnen met geld erin...
Het wijkpanel had ook z'n kiezen moeten houden m.b.t. het gekanker over wegtrekkende gezinnen. Daarmee geef je nl. alleen maar voedsel aan de gemeentelijke sloopmachine. Men had in stilte moeten gaan werken aan een eigen plan, gebaseerd op de realiteit qua bevolkingssamenstelling, uitgaande van het principe dat alle huishoudensvormen niet gelijk, maar wel gelijkwaardig zijn. Met die realiteit moet je aan het werk om de drie wijken Molenpad, Zeeheldenbuurt en Welgelegen te behouden voor de langere termijn.
In de oorlog stond Leeuwarden bekend als 'de NSB-stad' vanwege het grote aantal collaborateurs. Qua mentaliteit is er in feite nooit wat veranderd: Omslijmen met 'het gezag' en de werkelijke belangen van de gewone man en vrouw verraden.
Daar zijn diverse mensen hier altijd goed in geweest...
secretariaat Ver. PEL