Achterstelling van alleenstaanden is 'normaal'. Zo normaal dat je daar bijna niemand over hoort. De 'norm' is twee personen, gehuwd (Hetero of homo) of samenwonend. Alleenstaanden bestaan niet: De perfecte vorm van repressie: Gewoon doodzwijgen dat ze bestaan of stellen dat het om enkelingen gaat. Belastingen, sociale uitkeringen, huursubsidie of koopsubsidie: Zij zijn allen ingericht op basis van 'het gezin': Twee personen of meer. Alleenstaanden vormen een 'bedreiging' van de 'evenwichtige bevolkingsopbouw' (zie bv. een deel van de gemeentelijke argumentatie m.b.t. sloop van veel woningen daar). Dat los je op door hun woningen te slopen.
Toen vanaf midden 70-er jaren gezinnen de flats veelal verlieten en naar de laagbouw verhuisden, konden alleenstaanden eindelijk ook eens woonruimte krijgen. Hun woonrecht bestaat pas vanaf 1976. Daarvoor konden ze barsten en hun leven lang op een krottig kamertje wonen 3-hoog achter. Achter deze achterstelling zit een denkwijze die heel zelden even in de openbaarheid komt, zo 'gewoon' zijn dat soort opvattingen.
Uit het blad 'Individu en Samenleving' van het laatste kwartaal 2001 van de Stichting CISA (Centrum voor Individu en Samenleving) het volgende artikel:


Meldpunt Discriminatie waarschuwt tegen discriminerende uitlatingen jegens alleenstaanden

JOURNALISTE BESCHULDIGT ALLEENSTAANDEN VAN ASOCIALITEIT

Door Mirjam Hommes

Alleenstaanden moeten een maandje of wat op sociale dienstplicht worden gestuurd, bijvoorbeeld in een crèche. Alleenstaanden zijn een bron van asocialiteit. Mensen in gezinnen en samenwoonverbanden zitten beter in hun vel, en betekenen meer voor hun buren en vrienden - met andere woorden: zij realiseren meer sociale samenhang.
'Alleenstaanden nemen ook nog eens naar verhouding veel meer woonruimte in beslag. En dat in tijden van woningnood.'
[Om met het laatste te beginnen: Ja, die woningnood is er, vooral in de grote steden in de Randstad. In plaats van te kijken welk falend beleid dat veroorzaakte, worden diegenen aangevallen tot wiens groep men zelf niet behoort. Zal ik dat nu ook eens doen?
Laten we zeggen dat gezinnen en samenwonenden van verschillend geslacht niet zomaar een woning moeten hebben. Want zodra ze dat voor elkaar hebben fokken ze een stel kindjes bijelkaar; kindjes die groot worden en nog meer beslag leggen op de schaarse woningvoorraad. Bovendien is zo al snel het huis weer te klein en komen ze zeuren om een groter huis. Dat betekent nog meer bouwen en natuur moeten opofferen in het toch al kleine Nederland.
Kortom: Gezinnen moeten minder ruimte innemen: Ze kunnen ook wel met z'n allen in een woongroep kruipen: Efficiënter, het delen van huishoudelijke apparatuur betekent minder beslag op het milieu enz.
M.a.w.: Waar wachten jullie eigenlijk op, stelletje a-so's?....
Verder zijn volgens het artikel natuurlijk alleenstaanden ongelukkige, zielige types want 'mensen in gezinnen en samenwoonverbanden zitten beter in hun vel'. Laten we het maar niet hebben over de vele 'vechthuwelijken' en echtscheidingen. M.a.w.: Hier wordt fors gegeneraliseerd want elk individu is anders.
Natuurlijk betekenen gezinnen ook meer voor hun buren, buren die natuurlijk ook in gezinsverband wonen, want dat is natuurlijk de 'norm'; daar hoeven we het niet verder over te hebben. Weer een forse generalisatie dus.
Alsof dit soort dingen niet geheel afhankelijk is van hoe iemand persoonlijk in elkaar zit en van hoe die buren zijn.
'Meer sociale samenhang' door minder alleenstaanden en meer gezinnen, lijkt het doel te zijn. Ofwel: Het 50-er jaren 'buurtje-gedoe' waarbij iedereen op iedereen lette en elkaar onderhuids bestreed via giftig geroddel en een benepen sociale controle op elkaars doen en laten.
Vergeten wordt hier door de journaliste dat 'sociale samenhang' tegenwoordig meer plaats vindt via 'netwerken': Je sociale kontakten hoeven niet je buren te zijn maar kunnen ook elders wonen.]

Deze uiterst grievende en discriminerende uitlatingen over alleenstaanden worden anno 2001 geschreven door de NOS-journaliste mevrouw Kysia Hekster in het Parool van 18 augustus 2001.
Hoewel zij de beledigingen op persoonlijke titel heeft geschreven, heeft CISA bij de NOS een klacht ingediend wegens de 'uiterst grievende en discriminerende uitlatingen'.
CISA heeft de kwestie ook voorgelegd aan Minister Van Boxtel van Grote Steden- en Integratiebeleid.
Het bestuur heeft de minister verzocht mevrouw Hekster te sommeren in het openbaar haar excuses aan te bieden, zoals de minister ook van de Imam in Rotterdam heeft geëist wegens zijn voor homoseksuelen beledigende en discriminerende uitspraken.
[Ik moet zeggen dat ik hier weinig in zie: Wat heb je aan een 'afgedwongen' excuus? Dat leidt alleen maar tot een stuk hypocrisie.
Haar mening in het openbaar aanvallen en bestrijden lijkt me beter.
Bovendien kan m.i. de minister iemand helemaal niet 'sommeren' om excuses aan te bieden. Als het te bont wordt gemaakt qua uitlatingen zal dat via het Openbaar Ministerie gespeeld moeten worden. In principe heeft iedereen vrijheid van meningsuiting, behoudens ieders verantwoordelijkheid voor de wet. Dat laatste betekent dat een toetsing *achteraf* mogelijk is, waarbij wordt gekeken of een uitspraak niet lasterlijk of beledigend is voor een persoon of groepen van personen.]

Er is een aantal ingezonden brieven bij het Parool binnengekomen.
Daarvan zijn de brief van CISA en van één van onze donateurs geplaatst.
De inhoud van de laatstgenoemde brief is zo treffend dat wij u die niet willen onthouden.


Lieve mevrouw Hekster,

Ik hoop dat u het niet erg vindt dat een asociale alleenstaande - zo omschreef u mensen zoals ik tenminste op 18 augustus in deze krant - via dit medium het woord tot u richt. Ik schrijf u deze brief vanuit mijn kleine tweekamerflat, die ik al na acht jaar op een wachtlijst te hebben gestaan heb weten te huren. Het zal u dan ook verheugen dat er op dit moment veel nieuwbouwwijken in Nederland verrijzen waar vrijwel geen huurwoningen voor alleenstaanden worden gebouwd. De sociale samenhang in deze wijken zal groot worden en dient dan ook te worden beschermd door asocialen zoals ik de toegang tot deze wijken te verbieden.
Om ze herkenbaar te maken, lijkt het mij het beste dat er een grote lichtgevende A op hun voorhoofd getatoeëerd wordt zodat gehuwden en samenwonenden ook op andere plaatsen voor het naderen van een asociaal gewaarschuwd worden, hetgeen hun maatschappelijk welzijn kan verhogen.
Het spijt me dat ik me altijd zo slecht gedraag, dat ik binnen- en buitenlandse maatschappelijke organisaties ondersteun, dat ik meebetaal aan nabestaandenregelingen en dergelijke, dat ik eet, drink, ademhaal en dat ik ben geboren. Volgens deskundigen heeft het te maken met mijn jeugd, toen ik in gezinsverband leefde.
Wat moet ik doen om het weer goed te maken, al was het maar met U? Als u kindjes hebt, mag ik daar dan op passen? Belt U me voor een afspraak.

M. Woortman,Utrecht.


Meldpunt Discriminatie

Er zijn ook veel klachten bij Meldpunt Discriminatie te Amsterdam binnengekomen. Het Meldpunt constateert dat er de laatste tijd discriminerende uitlatingen aan het adres van alleenstaanden worden gedaan. Volgens het Meldpunt lijkt bij een aantal mensen in onze samenleving de behoefte te bestaan om hun pijlen te richten op mensen die de wettelijke bescherming missen die andere groepen wel genieten.
[N.B.: Er zijn geluiden vanuit de politiek en vanuit maatschappelijke geledingen dat burgerlijke staat als discriminatiegrond wel kan worden afgeschaft. Want dat zou nu overbodig zijn omdat geregistreerde partners volgens de wet gelijk moeten worden behandeld als gehuwden. M.a.w.: Alleenstaanden bestaan niet.
Willen ze gelijke rechten dan moeten zij en hun vermeende 'partner' zich maar laten registreren. Wordt 'burgerlijke staat' als criterium waarop discriminatie niet is toegestaan uit de wet gehaald, dan wordt daarmee aan alleenstaanden de enige, beperkte mogelijkheid ontnomen om met succes een beroep te doen op het gelijkheidsbeginsel van de Algemene wet gelijke behandeling (AWGB).]

Het verdient toch aanbeveling om klachten te blijven indienen. Het Meldpunt lijkt het namelijk nuttig dat het hierover toch een uitspraak doet. Daarbij wordt verwezen naar CISA.
Wij zullen hierover ook met het Meldpunt Discriminatie kontakt opnemen.
Einde bericht uit blad Individu en Samenleving (I & S)

Het blad vermeldt nog dat de brief van CISA aan de NOS en minister Van Boxtel te vinden zijn op hun website: www.cisasite.nl