Zo nu en dan komt de ware aard van onze gelijkgeschakelde pers weer eens
naar voren en stellen sommige journalisten zich op als de laarzenlikkende
lakeien van de gemeente. Sterker nog: Zij beginnen zelf te schrijven en
aan te dringen op sloop van een bepaalde buurt.
Zo stelt deze maal
journalist 'Helleveeg' zich op als journaille en zit in een artikel in de
Leeuwarder Courant van 4-8-2001 de mening van de lezers te pushen in
de richting van sloop van de hele Zeeheldenbuurt. In zijn artikel
"Slechts weinig blijft in Zeeheldenbuurt geheim", haakt hij handig in op
het recente zedenschandaal in de Evertsenstraat in die wijk, waarbij
arrestaties zijn verricht en de verdachten kindermisbruik ten laste werd
gelegd. Let op hoe 'Helleveeg' in zijn artikel te werk gaat:
"LEEUWARDEN - Met het recente zedenschandaal in de Leeuwarder Zeeheldenbuurt lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Tot net na de oorlog heette het buurtje de Weerklank: een verzameling uitgewoonde huisjes waar ontucht welig tierde. De slopershamer moest orde scheppen. Zo'n vijftig jaar later is de buurt terug bij af." Einde citaat.
Allereerst beweert hij dat indertijd de Weerklank een groot broeinest van
ontucht was. Een onbewezen stelling. De Weerklank was een klassieke
ouderwetse a-so buurt, zoals je nu niet meer vindt. Met echter een grote
solidariteit tussen de straatarme bewoners. Ontucht werd zeker niet
getolereerd, op dezelfde wijze als nu de rest van de buurt reageerde:
Auto op de kant, huis beklad ed.
Ook nu: Als die lui terugkomen, dan
lynchen we ze. Kortom: Primitief en simplistisch qua reactie.
Ook in de Weerklank de nodige onderlinge heibel, waar echter nooit
omwonenden bij werden betrokken: Men loste dat zelf op de eigen wijze op.
Het moet 1950, 1951 zijn geweest: Op een avond weerklonk er een schot...
En dat in die jaren: Dat was vrij heftig voor die tijd...
Uiteraard:
Politie, die toen nog snel ter plaatse was. Andere tijden...
Na het schot
een stem die over de hele buurt te horen was: 'Koppen dicht!' Daarna
volgde het dichtslaan van alle voordeuren, die normaliter op een
zomeravond altijd open stonden. Daarna de politie die slechts doodse
stilte trof plus bewoners die niks hadden gezien en gehoord...
Verder: Elke zaterdagavond 1 familie waarvan pa stomdronken was en dan
vloekend alle schamele meubilair dwars door de ruiten smeet. Elke maandag
werd vanuit de uitdragerij nieuwe oude zooi naar binnen gesjouwd...
Zo was de Weerklank...
De huizen waren krotten en daarom werd omstreeks 1951
de Weerklank gesloopt. Men sloopte toen nog om de goede redenen: Omdat de
huizen in feite onbewoonbaar waren, niet om allerlei oneigenlijke redenen
zoals nu.
De suggestie van de krant is nu dat 'de buurt' terug is bij 'af' en dat
staat voor 'ontucht'. M.a.w.: Net als toen pleegt de hele buurt
'ontucht'. En net als toen kan dat opgelost worden door: Nee, niet door
de daders op te pakken, maar door de huizen te slopen.
Kortom: Sloop is
de oplossing bij sociale problemen, kindermisbruik enz. Het bekende
standpunt, waarbij bovendien een hele buurt 'schuldig' wordt verklaard
aan wat enige zwakbegaafde huishoudens uitvraten.
De oproep is duidelijk: De Zeeheldenbuurt is nu gelijk aan de Weerklank,
een 'verzameling uitgewoonde huisjes waar ontucht welig tierde' en moet
'dus' plat.
Maar ook dat 'uitgewoond' valt reuze mee: De huizen zijn een
aantal jaren terug gerenoveerd en sommige bewoners hebben zelf ook nog
van alles verspijkerd in de woning. De huizen zijn qua huur niet extreem
duur en kunnen ook daarom niet gemist worden in de goedkopere
woningvoorraad.
Een citaat: "De Zeeheldenbuurt is een volksbuurt waar weinig geheim
blijft. Dat telt zeker 's zomers, wanneer de buurtbewoners 's avonds in
hun tuintjes zitten. Complete straten vormen dan een grote woonkamer.
De sociale problemen zijn talloos: alcoholisme, werkloosheid,
criminaliteit." Einde citaat.
Nu zou je in dit geval zeggen, dat het juist goed is als 'weinig geheim'
blijft. En wat er op tegen is als iedereen op een zomeravond in de tuin
zit, snap ik ook niet. Voor de rest is dit citaat een poging om de buurt
zo negatief mogelijk neer te zetten opdat de 'domme' lezer zal denken:
'Dat mag dan wel plat'.
Uiteraard wordt ook werkloosheid in een adem
genoemd met criminaliteit en alcoholisme. Wie werkloos is, is per
definitie een crimineel en een alcoholist. Dat schrijft hij niet, maar
de suggestie moet gewekt worden; daar gaat het om. En natuurlijk kleeft
dat alles vast aan de muren van de woningen. In feite kun je
kindermisbruik dus in laatste instantie verhinderen door woningen te
slopen?
Zou dat waar zijn, dan moet je de hele stad slopen, want dit
soort dingen heeft altijd en overal al plaatsgevonden, zowel bij rijk als
bij arm. Maar juist omdat dit sociale probleem onder de strafwet valt is
het in feite nu al opgelost: Verdachten in voorarrest en ik zie hen
t.z.t. niet terugkeren in de Zeeheldenbuurt.
Kortom: Waar heeft het
journaille het eigenlijk over?!
Een citaat: "Het stadsdeel waaronder de Zeeheldenbuurt valt, behoort tot de armere van de stad: 40 procent van de bewoners verdient rond de twee mille netto per maand."
Afgezien van het feit dat ik nog nooit 2 mille in de maand bijelkaar heb
gezien en ik vermoedelijk in de ogen van zo'n journalist niet eens zou
mogen bestaan, probeert hij hier weer sloopmunitie aan te dragen, omdat
hij hiermee nog eens probeert aan te geven dat de buurt terug bij 'af'
is, net als ooit de Weerklank waar toen 'de slopershamer orde moest
scheppen'.
Kortom: Geheel in de lijn van het gemeentebestuur die ook
graag een 'evenwichtige bevolkingssamenstelling' nastreeft wat betekent:
Minder arm en meer rijk in de stad.
Een citaat: "De bescheiden woninkjes van woningstichting Beter Wonen Friesland zijn niet meer van deze tijd."
Weer zo'n kreet regelrecht uit de pseudo-religie die 'stedelijke
vernieuwing' heet: Van deze tijd zijn uiteraard peperdure koophuizen van
4,5 ton tot een miljoen en uiteraard is de Zeeheldenbuurt heel
interessante grond voor de projectontwikkelaar als pakweg 2004, 2005
'fase 2' van de grote sloopoperatie volgens de gemeente op gang moet
komen.
Want: De buurt ligt net buiten de oude stadsgrachten die de
binnenstad omsluiten. Ofwel: Loopafstand binnenstad; een toplokatie!
En op zo'n lokatie is natuurlijk geen plaats voor werklozen, alcoholisten
en criminelen; dat snapt iedereen toch?
Dat de schrijver zelf niet meer van deze tijd is omdat volgens de
beproefde traditie zoals die 60 jaar geleden gangbaar was, wordt
ingespeeld op het dommere deel van het 'gesundes volksempfinden', ontgaat
hem uiteraard geheel.
Het citaat vervolgt aansluitend met: "In de sloopronde van de stedelijke herinrichting is de Zeeheldenbuurt gespaard gebleven. Voor Jonker en Bouwmeester zou het wijkje best plat mogen: "Het is een leuk volksbuurtje, maar wij willen hier weg. Dit is voor onze kinderen niet meer te doen." Einde citaat.
Klaske Jonker en Sylvia Bouwmeester zijn de moeders van enige kinderen
die slachtoffer werden in deze ontuchtzaak. Handig laat de journalist hen
zeggen dat de buurt wel plat mag. Dan is de slotconclusie waar hij naar
toe schreef, door anderen getrokken en de rest van de krantenlezers moet
daar ook toe worden gebracht; dat is de bedoeling.
Niet dat betrokkenen onjuist geciteerd zijn: Het is de gebruikelijke
domme reactie: Omdat wij nu wel willen verhuizen mag de hele buurt wel
plat. Als iedereen zo redeneerde stond er geen steen meer op de ander...
In dit geval is enig verstand bij de woningcorporatie dringend gewenst.
Overigens weet de journalist kennelijk niet eens wie de huiseigenaar is,
want hij haspelt woonbedrijf BWL en woningcorporatie Nieuw Wonen
Friesland doorelkaar...
Nieuw Wonen Friesland is de eigenaar en het zal
me benieuwen of ze qua Zeeheldenbuurt nu net zo gek zijn als in de
Mariniersespel. Overigens ontgaat me waarom het nu 'voor onze kinderen
niet meer te doen' is: De verdachten zijn afgevoerd in voorarrest; de
straat is veiliger dan voorheen voor hen.
Einde citaten uit LC-artikel van 4-8-2001 plus commentaar.
Hoe zit dat nu eigenlijk met de herhuisvesting (ooit) van de verdachten?
M.i. hebben ze voorlopig huisvesting in het Huis van Bewaring, maar hoe
zit dat nu later? Wie dit artikel schreef, staat er niet bij.
Uit de Leeuwarder Courant van 2-8-2001:
LEEUWARDEN - Het zal voor de verdachten van de zedenrel in de Leeuwarder
Zeeheldenbuurt niet eenvoudig zijn om een andere woning te vinden.
Woedende buurtbewoners dreigen met een volksgericht als de beide
probleemgezinnen naar hun oude buurt terugkeren. Nieuwe huizen zijn
echter niet zomaar beschikbaar, zegt directeur Andries Zwart van
woningstichting Nieuw Wonen Friesland.
[Dat kan wel kloppen, als je als corporatie zulke forse sloopplannen
hebt. Bij mijn weten is het voor het eerst dat hij in het openbaar
toegeeft dat de huizenmarkt krap is.]
Voorlopig zitten de vier mannen en vrouwen nog vast. Ouders van de
misbruikte kinderen houden er rekening mee dat dit verandert. Ze kregen
van justitie te horen dat de verdachten vrij kunnen komen als ze hun
verklaringen intrekken.
[Volgens een ander LC-bericht stelde de advocaat
van de verdachten echter, dat het hem zeer onwaarschijnlijk leek dat de
verdachten in afwachting van de rechtszaak voorlopig vrij zouden komen.]
Mochten de twee paren weer in de Zeeheldenbuurt opduiken, dan schrikken
bepaalde omwonenden niet terug voor geweld. Begin juni werd al een auto
van het gezin uit de Evertsenstraat in brand gestoken.
[Het stomste wat
'de buurt' nu kan doen, is de huizen van de verdachten beschadigen, in
brand steken ed. Daarmee spelen ze nl. precies m.n. de gemeente en
sommige journalisten (zie eerste artikel) in de kaart...
Wie enig
verstand heeft, beseft dat in die huizen t.z.t. ook weer anderen kunnen
komen te wonen.]
Na dit incident kwam een delegatie uit de Zeeheldenbuurt bij
woningbouwdirecteur Zwart verhaal halen.
[Je kunt NWF van veel
beschuldigen, maar hier stonden ze toch echt buiten.]
Zwart legde uit dat
hij niet zomaar huurcontracten kan opzeggen.
[In al die jaren dat die lui
van zo'n delegatie daar wonen, hebben ze kennelijk nog nooit van
huurbescherming gehoord. NWF had dus hen zomaar de huur kunnen opzeggen
zonder dat ze dan door hadden gehad dat daar niks van deugde...]
Dat zullen de in opspraak geraakte huurders toch echt zelf moeten doen.
"Als de buurt iemand niet meer accepteert, dan heeft hij dat zelf als eerste door", weet de directeur. "Zo iemand zal dan aangeven dat hij wil verhuizen."
Bij de woningbouwcorporatie was niets bekend over de zedenzaak. "Wij
hebben geen directe lijn met politie of justitie", zegt Zwart. "Wij
wisten dus niets van hun geschiedenis. Anders hadden we ook een moeilijk
geval uit te leggen gehad aan de buurt."
[Dat slaat op een verhaal dat een van de gearresteerde gezinnen al eerder
betrokken was bij een ontuchtzaak in Mūnein, hoewel woningcorporatie
Talma uit Drachten volgens datzelfde verhaal, dat niet kon bevestigen.]
Peter Kunst, wiens zoontje slachtoffer werd, kan het niet begrijpen dat
de reclassering zo'n familie in een kinderrijke buurt heeft laten wonen.
[Dat was degene die stelde dat een van de gearresteerde gezinnen al
eerder bij een dergelijke zaak was betrokken. Overigens blijft in zulke
situaties de vraag waar men na het uitzitten van gevangenisstraf dan
wel moet wonen: Als men kwaad wil, helpt het dan iemand te herhuisvesten
in een buurt zonder kinderen? Ik denk het niet. Dan zoekt men z'n
slachtoffers gewoon elders.]
Adjunct-directeur Michiel van Veen van
Reclassering Nederland mag op individuele gevallen niet reageren.
Hij wil wel in algemene zin reageren en wijst op een recent congres van
Reclassering Nederland, waar diverse instanties spraken over deze
problematiek. Mamme Douma van Politie Friesland stelde bij die
gelegenheid dat de absolute veiligheid voor omwonenden niet te garanderen
is.
[Zo is het m.i. ook: Ondanks wetten en gevangenissen bestaat moord,
doodslag, diefstal, inbraak en ontucht met kinderen. Dat is zo oud als de
wereld en dat zal zo blijven.]
De risico's op herhaling moeten zo klein mogelijk worden gemaakt, aldus
Douma. Daarvoor is het nodig dat hulpverleners nauw samenwerken met
justitie, de werkgevers en woningbouwstichtingen. Bovendien moeten buren
een duidelijk aanspreekpunt hebben.
[Maar wat wil men dan? Dat iemand later geen werk meer vindt? Geen baas
neemt iemand aan met zo'n soort strafrechterlijk verleden als hij daarvan
weet, de woningcorporatie probeert diegenen buiten de deur te houden als
ze uit de bak komen enz.
Alsof bovenop de straf van de rechter extra
straf wordt gegeven en alsof dat bevorderlijk is voor preventie van
herhaling. En vantevoren de buren inlichten? Dan liggen de ruiten er al
uit nog voordat iemand iets heeft gedaan.... ]
De kwestie in de Zeeheldenbuurt plaatst corporatiedirecteur Zwart hoe dan
ook voor een moeilijk probleem. Een oplossing ziet hij vooralsnog niet.
"Misschien moeten we onze handen er maar van aftrekken, en moeten ze de
stad uit."
[Met dat laatste is in zijn algemeenheid NWF mij iets te vlot:
Bij herhuisvesting bij sloop in verband met de Stedelijke Vernieuwing is
NWF mij iets te gedienstig met hun aanbod om eventueel ook te helpen als
iemand Leeuwarden wil verlaten. In dit specifieke geval hoeft Zwart
helemaal niks te doen: Hij kan gewoon wachten tot de tijd het vanzelf
oplost: Als betrokkenen later ooit een andere woning zouden willen van
NWF, zou ik die gewoon geven volgens de normale regels, alleen zou ik
erbij zeggen dat ze op eigen risico werken, omdat de corporatie hen in
dit geval geen 'rustig woongenot' kan garanderen als de nieuwe buurt
achter de voorgeschiedenis komt. Ik vermoed dat betrokkenen later gewoon
met de noorderzon vertrekken en aan de andere kant van het land weer
opduiken.]
Einde 2e LC-artikel Commentaar tussen [].