LEEUWARDEN - De Jan Evenhuisflat aan de Dokkumer Ee in Leeuwarden biedt een troosteloze aanblik. Het overgrote deel van de honderd woningen staat leeg. Ramen en deuren zijn dichtgespijkerd, galerijen en gangen verlaten. Nog vier huizen zijn bewoond.

De flat wordt gesloopt en daarvoor moeten de bewoners wijken. Maar zij die er nog wonen, zijn niet van plan te vertrekken eer hen een aantrekkelijke vervangende woning is aangeboden. Een van de vertrek-weigeraars is Karin Ettema (47). De rechter gaf haar deze week gelijk: ze mag blijven tot Nieuw Wonen Friesland haar een alternatief biedt.
[Dat is wel erg optimistisch gesteld: De huurster mag blijven huren zolang haar opzegtermijn duurt. Dat was in dit geval 6 maanden en komt neer op de periode december 2000 t.m. mei 2001. Zo heb ik het vonnis begrepen.
Zoals bekend heeft de woningcorporatie inmiddels een nieuwe rechtszaak tegen haar aangespannen. Overigens is het vreemd dat ze dat dan niet doet tegen de overige drie huurders in het gebouw, of het moet zijn dat zij zich akkoord hebben verklaard met de huuropzegging van 28-11-2000.]

Karin Ettema woont met haar dochter (17) op de begane grond. "Daar ben ik wel blij om hoor. 's Avonds alleen over de gangen en galerijen is echt geen pretje meer. Ik ben blij dat ik niet op de tweede verdieping zit, zoals die jongen die daar nog als enige woont. Als je dan in de lift staat en hij blijft steken, ben je mooi klaar. Niemand die je nog hoort of tegenkomt."
[Onzin: Al was de flat helemaal bewoond, een buurman kan je ook niet uit de lift halen. In de lift zit een alarmknop waarmee je als het goed is verbinding maakt met de alarmcentrale van de liftleverancier, vaak Otis liften. Alleen zij of wellicht nog de brandweer kan je uit de lift halen.
En over de lege galerijen: Waar geen mensen zijn is ook geen bedreiging. De enige griezels die er nog rondlopen is het schorriemorrie dat voor 'bewaking' speelt met de zegen van de woningcorporatie, omdat de laatste te gierig is om een professionele bewakingsdienst in te huren.]

Ettema, alleenstaande moeder en kunstenares, woont al twaalf jaar aan de Dokkumer Ee. Ze heeft vier kamers en een kelder voor een huurprijs van ¦470,- inclusief. Ze wil niet naar een kleinere en veel duurdere woning, ze wil iets gelijkwaardigs voor dezelfde prijs, met ruimte voor haar kunst.

"Ik doe dit niet om dwars te liggen, het gaat mij om het principe. Er wordt zoveel gebouwd voor mensen met veel geld. Mensen die weinig te besteden hebben, worden gewoon vergeten", zegt Ettema die zelf van de bijstand rond moet komen. "Van een van de mensen die al wel vertrokken zijn, hoorde ik dat haar huur nu 40 gulden hoger is. En haar stookkosten zijn van 132 gulden naar 300 gulden gegaan. Zo jagen ze je de schulden in. We hebben het hier over mensen die een uitkering hebben of van de bijstand leven."

De kunstenares weet waar ze het over heeft. Ze is lid van het Cliëntenplatform van de gemeente Leeuwarden en het Steunpunt Vrouw en Bijstand in Leeuwarden.
"Ik ken een bijstandsmoeder met vijf kinderen, de jongste is nog een baby. Daar hebben ze de verwarming afgesloten omdat de vrouw de rekening niet tijdig kon betalen."

AMSTERDAM Het als mensenrecht erkende recht op huisvesting wordt op grote schaal geschonden door nationale regeringen. Dat bleek de afgelopen dagen tijdens een seminar van de internationale huurdersorganisatie IUT in Amsterdam.

Ook het plan van staatssecretaris Remkes om in Nederland de komende tien jaar zo'n 700.000 huurwoningen te verkopen werd onder vuur genomen.
Huurdersorganisaties uit twintig landen besloten tijdens het seminar om hun regeringen aan te spreken op de "uitverkoop van betaalbare huurwoningen".
Want volgens de IUT vindt er in heel Europa en in Afrika een massale uitverkoop van huurwoningen plaats, waardoor honderdduizenden mensen op straat belanden.
[Als huurwoningen zo maar, plompverloren uit winstbejag worden verkocht, de huurbescherming slecht of niet functioneert of eenvoudigweg niet geregeld is, worden de huurders verdreven door de rijkeren. Ondanks de in Nederland geldende huurbescherming is bv. in sommige wijken nabij de binnenstad in Amsterdam en Utrecht dat proces ook begonnen. Dit heet in het jargon 'gentrification' en doet zich bv. voor in de Utrechtse wijk Lombok en de Amsterdamse Pijp. Omdat het centrum te duur is of geen plek meer, kiezen kopers voor 'the next best thing' ofwel de wijken rond het centrum. In het buitenland zijn Harlem en The Bronx (New York), De Docks (Londen) en Kreuzberg (Berlijn) hiervan voorbeelden.
Voor wat betreft Leeuwarden: Er zijn de afgelopen jaren veel leegstaande dure huurwoningen door de corporaties verkocht in Aldlan, Camminghaburen en Westeinde en slechts 1 blok goedkopere huurwoningen (Brarent Fockesstr. e.o.) terwijl van de 151 woningen in het Rode Dorp Patrimonium zegt dat ze daarvan 127 stuks wil verkopen. Deze verkoop van sociale huurwoningen kan althans in Leeuwarden m.i. nooit veroorzaakt hebben dat de druk op de goedkopere huurwoningvoorraad hier zo fors is toegenomen. Dat heeft m.i. andere oorzaken. Maar uiteraard is dit slechts een plaatselijk beeld en ging het in Amsterdam vooral om de internationale grote lijnen qua ontwikkelingen.
M.i. kan verkopen wel, maar gelimiteerd, waarbij scherp in het oog wordt gehouden of er nog wel voldoende betaalbare huurwoningen overblijven in de voorraad. Bovendien moet er sprake zijn van een goed bij wet geregelde huurbescherming en wetgeving die huurprijsopdrijving tegengaat.]

Regeringen onttrekken zich volgens directrice M. van der Veen van de Amsterdamse Woonbond [N.b.: Gaat om de Nederlandse Woonbond; een landelijke organisatie van huurders] op grote schaal aan de verantwoordelijkheid om voor huisvesting voor iedereen te zorgen. Zij is dan ook fel tegen de plannen van staatssecretaris Remkes om grote aantallen huurwoningen te verkopen. Op dit moment zijn in Nederland 2,3 miljoen huishoudens afhankelijk van goedkope, betaalbare huurwoningen. Terwijl er maar 1,6 miljoen van dat soort woningen beschikbaar zijn.
[Maar er is meer: Door het jaarlijkse huurverhogingscircus verwijnen steeds meer goedkopere huizen uit beeld, terwijl lang niet alle inkomens ook evenveel meestijgen.
Ook zijn vooral in de Randstad de koopprijzen zo hoog geworden, dat zelfs de banken - m.n. ABN-AMRO en de RABO - hebben gewaarschuwd dat zelfs de traditionele modale eenverdiener nauwelijks meer een redelijke woning kan financieren; alleen de goed verdienende tweeverdieners nog...
Daarom lijkt ook de Wet Bevordering Eigen Woningbezit die koopsubsidie geeft voor de lagerbetaalden, in de Randstad geen uitkomst te bieden, hoogstens nog in die delen van het land waar de prijzen nog geen randstedelijk niveau bereikten. Het beeld wat ik krijg van de situatie is, dat in de Randstad zeker geen sociale huurwoningen verkocht zouden moeten worden en elders alleen als de woningmarkt het toelaat en dan nog voorzichtig. De trage planontwikkeling hier bij verkoop van sociale huurwoningen zou achteraf nog wel eens gelukkig uit kunnen pakken...
Een ander punt wat ook een rol speelt, is het beleid van de overheid m.b.t. de Stedelijke Vernieuwing en m.n. de sloop-idioterie. M.i. hakt dat er gezien de forse streefaantallen er op termijn zo in, dat een goede en betaalbare huurwoning op termijn nauwelijks meer te krijgen is. Dat gesloop is m.i. nog veel slechter dan het hier en daar eens verkopen van een aantal blokken huurwoningen zoals hier gebeurt.]

Als de plannen van Remkes doorgaan vreest Van der Veen dat het beslag op de huursubsidie ernstig zal toenemen. (ANP)
[Hier heeft ze zeker een punt: Als de goedkopere woningen zo schaars worden dat men wel duurder moet gaan huren, is er meer huursubsidie nodig. De huursubsidie is echter door VROM wat dichtgespijkerd met twee boetebepalingen, waarvan de een zich richt tegen de gemeenten als ze teveel fiatteringen afgeven voor hoge huursubsidies en de ander tegen corporaties als ze woningen zodanig toewijzen dat ze vergeleken met vorig jaar meer dan zoveel procent hun 'budget' overschrijden. Dat budget bestaat dan op papier uit een hoeveelheid geld die ze mogen opsouperen qua huursubsidie.
Immers: Een toewijzing door een corporatie van een woning aan mensen die recht hebben op huursubsidie kost VROM een stukje van het totale huursubsidiebudget. In feite 'verzeggen' de corporaties - en dat mogen ze op zich ook - huursubsidiegeld van VROM. Ik vrees, mede omdat experimenten binnenkort los gaan of al los zijn, dat het hele huursubsidie- en (nieuwe) koopsubsidiesysteem eraan gaan binnen een aantal jaren en dat er dan gewerkt wordt met 'woonbonnen' die recht geven op een vast bedrag aan subsidie voor de huur of voor de hypotheek. Dit naar voorbeeld van het systeem in de USA.
Dit wordt ook in feite aangekondigd in de nota van staatssecretaris Remkes 'Wonen in de 21e eeuw'.]
Einde bericht uit blad Metro. (ANP-bericht) Commentaar tussen [].