Een aantal jaren geleden, pakweg eerste helft negentiger jaren, deed de
gemeente Leeuwarden een poging om 'van boven af' een fusie af te dwingen
tussen het toenmalige Huurdersservice Bureau, De VAC (Vrouwen Advies
Commissie) en het P.E.L. Het scenario ontwikkelde zich toen zo, dat het
PEL dreigde volledig geassimileerd te worden; een soort Star Trek verhaal
met 'Borgs' erin. Uiteindelijk werd na veel vijven en zessen een 'koepel'
organisatie gevormd, de Stichting Woonbelangen Leeuwarden. Hierin moest
het wel lukken ons gelijk te schakelen, meenden de twee andere clubs.
Toen
dit niet lukte, haakten zij af en vormden een nieuwe koepel met instemming
van de gemeente. 'Uiteraard' ging alle subsidie naar deze nieuwe club, de
Stichting Woonconsumentenbelangen Leeuwarden.
De bedoeling van de
gemeente, met toen nog Appie Timmermans als wethouder volkshuisvesting,
was een club op te richten die braaf zou doen wat de gemeente wilde. Zij
werden de 'erkende organisatie' voor huurdersbelangen, alsof een club
überhaupt die erkenning nodig heeft. De tijd van 'koninklijke
goedkeuring' voor organisaties was ook toen al lang voorbij...
Zo zou het PEL
vanzelf wel verdwijnen, was vermoedelijk de gedachte bij het toenmalige
college van B&W. Dat was dus een misrekening.
Intussen liep het niet zo lekker met de nieuwe koepel: De eerste betaalde
kracht van hen, Dave Kuiper, werd ontslagen omdat hij teveel individuele
huurders juridisch bijstond tegen de woningcorporaties. Na een door de
toenmalige directeur van Patrimonium, Joop Roukema opgezette rel, zorgde
de toenmalige voorzitter van de Federatie van Woningcorporaties en tevens
directeur van de WBC 'Vereniging voor Volkshuisvesting' ervoor dat hij z'n
baan verloor.
Kortom: Lekker onafhankelijk, dat Woonconsumentenbelangen.
Hun volgende coördinator Anton Mertens (v.m. personeelszaken WBC Nieuw
Amsterdam) nam zelf ontslag wegens onvrede met het met gemeente en
corporaties strooplikkende bestuur. Dat was in september 1999. Sindsdien
zat er niemand meer op hun kantoor en werden mensen via een
antwoordapparaat doorverbonden met de bestuursleden, waarbij o.a. Fons
Sander, de verrader van de huurdersbelangen van de bewoners van de 7-hoog
flats aan Hooidollen/Jokse in Bilgaard.
In feite functioneert sinds die
tijd deze huurderskoepel niet meer. En dat in deze tijd, een tijd vol
sloopplannen van gemeente en corporaties, stedelijke
vernieuwing/vernieling ed.
In feite is alleen het P.E.L. nog over, maar
met te weinig vrijwilligers, ongesubsidieerd en zonder een 'echt' kantoor.
Uit de Leeuwarder Courant van 15-4-2000:
LEEUWARDEN - Stichting Woonconsumentenbelangen Leeuwarden (WBL) overweegt zichzelf op te heffen. De koepel van dertig huurdersclubs ligt al maanden op z'n gat. De leden mogen op 3 mei zeggen welke kant het uit moet. Een fusie of doormodderen zijn volgens voorzitter Hilda van der Tuin de twee andere mogelijkheden.
De huurdersorganisatie wordt geplaagd door geldzorgen en interne
perikelen. De afgelopen jaren heeft de stichting geen vuist kunnen maken,
erkent Van der Tuin.
[Nee, niet willen maken, omdat de
feitelijke rol gewoon is geweest: Mantelorganisatie zijn voor de gemeente en
de woningcorporaties, door gewoon mee te gaan in hun sloopplannen.]
Zij verwijt de Leeuwarder woningcorporaties tegenwerking. "Zij wilden een
nieuwe voorzitter Dat ben ik geworden. Zij eisten een adviseur. Dat werd
Wobbe de Vries (voormalig corporatiedirecteur, red.) Zij wilden de
stichting veranderen in een vereniging. Daar zijn we mee bezig. We voldoen
aan hun eisen, en toch krijgen we volgend jaar geen geld meer van ze."
[Dat komt ervan als men zich als een 'joodse raad' opstelt! Het enige
juiste antwoord op eisen van de corporaties richting een huurdersclub is
de opgestoken middelvinger; meteen laten zien dat zij de
dienst niet uitmaken. Kernprobleem is van meet af aan geweest: Het
aannemen van subsidie van de corporaties. Wie betaalt, die bepaalt, heet
het nog altijd terecht. En de afgedwongen benoeming van Wobbe de Vries
als adviseur, degene die de twee flats aan de Hooidollen en de Jokse liet
slopen toen hij nog directeur was van WBC Volkshuisvesting is een
onbeschaamde gotspe.]
WBL krijgt jaarlijks fl. 75.000 van de gemeente en fl. 75.000 van de
corporaties. Daar bovenop doneert de gemeente ongeveer fl. 100.000 voor de
WBL-bemoeienis met de stedelijke vernieuwing. "Voor een professionele
organisatie is echter fl. 45.000 extra nodig."
[Dus: fl. 100.000 extra 'smeergeld' om de
stedelijke vernieuwing te verkopen aan de achterban; cq. de huurdersclubs...
Als je alleen al uitgaat van de 'reguliere' subsidie plus wat ze nog vangen
aan contributies van de aangesloten huurdersclubs, dan hebben ze al meer dan
fl. 150.000 terwijl ruw geschat een betaalde kracht zoals indertijd Kuiper
pakweg fl. 90.000,- all-in kost; dus incl. werkgeverslasten.
Dan had je nog
ruim zestig mille over voor activiteiten en huur kantoor. Wat ze met al dat
geld deden is mij altijd een raadsel geweest. Activiteiten werden ook toen
Mertens nog daar de betaalde kracht was, nauwelijks ontplooid.]
Sinds 1 november staat het kantoortje van WBL aan de Wijnhorsterstraat
leeg. De enige beroepskracht, consulent Anton Mertens, vertrok op die
datum met ruzie. [In feite was hij m.i. al
eerder de ziektewet ingedoken.]
Wegens geldgebrek bleef de aanstelling
van een vervanger uit. "Onze begroting is op 3 februari door de gemeente en de
verhuurders afgekeurd. Daarom konden we de nieuwe beroepskracht niet
aannemen", verklaart de voorzitter.
"Het is het kip-of-ei verhaal. Zonder geld voor een beroepskracht kun je
inderdaad niet stevig opereren. De vrijwilligers kunnen het niet alleen."
[Welke vrijwilligers? Als er vrijwilligers waren was hun kantoor wel een
aantal dagen in de week geopend, maar dat is niet het geval.]
De voorzitter is bereid tot gesprekken over samenwerking met een of meer
Friese zusterorganisaties. De verhuurders dringen hier op aan.
[Alweer dus
de verhuurders die bepalen...]
"Zij vinden dat we dan minder kwetsbaar
zijn. We zouden een arbeidspool kunnen instellen." Een fusie lijkt haar
evenwel niet wenselijk; de specifiek Leeuwarder belangen zouden dan kunnen
ondersneeuwen.
Einde LC-bericht. Commentaar tussen [].
Tenslotte: Ligt hier geen taak voor het P.E.L.?
Als diverse huurdersclubs
lid van het P.E.L. zouden worden, kwamen we wel sterker te staan. Probleem
alleen is, dat veel besturen van huurdersclubs ook bestaan uit 'nuttige
idioten' die voor sloop zijn en voor 'evenwichtige bevolkingsopbouw' en
stedelijke vernieling. Zij worden in geen honderd jaar lid van zoiets
verderfelijks als het PEL...
Huurders zouden hen in hun sop gaar moeten
laten koken en gewoon zelf lid van het P.E.L. moeten worden zodat we qua
aantal leden een vuist kunnen maken richting gemeente en corporaties.
Bovendien betekent dat ook meer contributie en dus meer armslag om iets te
doen.
Maar zolang veel huurders nergens lid zijn zijn en niet bereid zijn
ook maar 1 cent te betalen (ook lang niet iedereen is lid van een
buurtgebonden huurdersclub) blijft het modderen in Leeuwarden en kunnen
gemeente en corporaties veel te veel hun gang gaan. Het grote voordeel van
contributie-inkomsten boven subsidie is ook nog eens, dat je vrij staat
tegenover gemeente en corporaties en zij niet kunnen voorschrijven wat de
huurdersclub moet doen of laten....
Secretariaat P.E.L.