ZALMSNIP STIJGT IN WAARDE

LEEUWARDEN - De Zalmsnip wordt in Leeuwarden ¦118,45 waard. Dit kan, doordat het stadsbestuur het kadootje van minister Gerrit Zalm volgend jaar over een kleinere groep Leeuwarders uitsmeert, 38.000 in plaats van 41.000. Tot de drieduizend mensen die de snip mislopen behoren zij die geen afvalstoffenheffing betalen, studenten en bewoners van verpleegtehuizen.

De snip wordt, als de gemeenteraad instemt, voortaan verrekend met de afvalstoffenheffing. Op die manier dient de rijksgeste niet langer als inkomensondersteuner, maar louter nog als lastenverlichter. Dat is een goede zaak, vindt financiën-wethouder Hermien de Haan, want het is gemeenten bij wet verboden om aan inkomenspolitiek te doen. De Haan heeft er nooit een geheim van gemaakt de snip een onding te vinden. De oude manier van verdelen kost te veel ambtelijke inzet, is fraudegevoelig en werkt rechtsongelijkheid in de hand, oordeelt ze.
De PvdA-wethouder vindt het goed te verdedigen dat armere Leeuwarders nu achter het net vissen. 'Voor hen hebben we een goed minimabeleid.'

Commentaar PEL: Op papier althans liep de Zalm-snip in 1999 in Leeuwarden voor het eerst goed, na veel gedonder in 1998. Nu begint alles van voren af aan en zelfs nog wat erger:

• Studenten krijgen niks. M.i. wordt bedoeld: Kamerbewoners.
  Reactie: Zie antwoord minister Zalm aan leden Tweede Kamer over o.a. bewoners van onzelfstandige woonruimte (kamers) uit eerder bericht hierover.
• Mensen die geen Afvalstoffenheffing betalen krijgen niks.
  Dit is NIEUW: Het gaat hier m.n. om mensen die kwijtschelding vragen en krijgen van Afvalstoffenheffing; mensen met inkomsten op of onder bijstandsniveau. Dit is in strijd met de Gemeentewet. Zie hieronder antwoord op vragen van kamerleden inzake soortgelijke handelwijze in het verleden van de gemeente Voorschoten:
  ANTWOORD OP VRAGEN TWEEDE KAMER DOOR DE STAATSSECRETARIS:
  2 en 3.
  Ingevolge artikel 255a van de Gemeentewet komt ook degene die om kwijtschelding verzoekt in aanmerking voor de lastenverlichting. Onder meer in de gemeentefondscirculaires van 15 september en 3 december 1997 aan de gemeenten is kenbaar gemaakt dat de lastenverlichting ook is bedoeld voor diegenen die kwijtschelding van de gemeentelijke belastingen krijgen. De maatregel van de gemeente Voorschoten is dus niet in overeenstemming met de bedoelingen van het kabinet.
  4.
  In de brief aan de Tweede Kamer van 26 januari jl. heeft de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid het volgende gemeld over de lokale lastenverlichting: 'De toepassing en het moment van verrekening kan per gemeente verschillen. Het kabinet zal in overleg met de gemeenten nagaan hoe deze maatregel wordt geeffectueerd conform de oogmerken'. Op korte termijn krijgt dit vorm door in overleg met de VNG in de enquête ten behoeve van de Monitor Lokale lasten 1998 een vraag op te nemen die hierover meer duidelijkheid zal verschaffen.
  5 en 6.
  De gemeente Voorschoten baseert de aanpassing van haar kwijtscheldingsbeleid op artikel 255, derde lid, van de Gemeentewet. In artikel 255 van de Gemeentewet is opgenomen dat gemeenten bij het verlenen van kwijtschelding de regels hanteren die zijn neergelegd in de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990. Artikel 255 is in de Gemeentewet opgenomen om te voorkomen dat de gemeenten het inkomensbeleid van de centrale overheid zouden doorkruisen. Voorts is in artikel 255 van de Gemeentewet opgenomen op welke punten de gemeenten van de uitvoeringsregeling kunnen afwijken. Een van de afwijkingsmogelijkheden is dat gemeenten in het geheel geen dan wel gedeeltelijk kwijtschelding kunnen verlenen. De achtergrond van deze bepaling is dat gemeenten, evenals het rijk, bepaalde belastingen van kwijtschelding kunnen uitsluiten (zie voor het rijk art. 8, lid 2, van de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990). Bij de gemeenten gaat het dan met name om heffingen die een retributief karakter hebben. Het invoeren van een drempel in het kwijtscheldingsbeleid is op zichzelf niet in strijd met deze bepalingen van de Gemeentewet. Echter, door het tijdstip en de wijze waarop het raadsbesluit is genomen, is er sprake van een doorkruising van duidelijk kenbaar regeringsbeleid, en handelde de raad in strijd met (toen) komend recht. Bij brief van heden heeft de Staatssecretaris van Binnenlandse Zaken, mevrouw Van de Vondervoort, haar bezwaren tegen het raadsbesluit kenbaar gemaakt. In deze brief is aangegeven dat zij nadere stappen zal zetten om vernietiging op grond van artikel 268 van de Gemeentewet te bevorderen, als het gemeentebestuur het besluit niet binnen enkele weken aanpast.
• Bewoners van verpleeghuizen krijgen niks. Alsof de Afvalstoffenheffing die het tehuis betaalt niet wordt doorberekend in de kosten die de bewoners in rekening wordt gebracht. Zie weer antwoord minister Zalm aan Tweede Kamer zoals hieronder vermeldt.

Verder hangt Hermien de Haan een drogreden op, door te stellen dat de gemeente niet aan inkomenspolitiek mag doen. Want: Het gaat om Rijksgeld, niet om gemeentegeld. De enige rol van de gemeente hoort te zijn: Het verdelen van dat rijksgeld, volgens de regels zoals het Rijk die vaststelde, verder niks. Hermien de Haan gaat op de stoel van de minister zitten en doet of ZIJ uitmaakt, hoe dit geld verdeeld moet worden! In 1998 gebeurde dit in feite ook, door toen kamerbewoners niks te geven er ¦307.100,- OVERBLEEF!
WAAR IS DAT RIJKSGELD GEBLEVEN HERMIEN DE HAAN?!
Verdwenen onder de grijze Chinese straatklinkers op de Nieuwestad?
Sloopsubsidie van betaald?
Snel in de algemene reserve laten verdwijnen?
Of is het zo, dat dit Zalm-geld over 1998 is ingezet voor 1999 om kamerbewoners ook de Zalm-snip te geven 'omdat er geld over was', zoals het heette, zodat van het Zalm-geld over 1999 weer een deel overblijft (want het Rijk geeft geld voor ALLE huishoudens, zie eerdere bericht hieronder) enz. zodat je uiteindelijk als de Zalmsnip stopt, (die maar een tijdelijke maatregel is) geld overhoudt? M.i. blijft van het Zalm-geld 1999 nu een deel over (kamerbewoners voor 1999 betaald met Zalm-geld 1998) en wordt het Zalm-geld voor 2000 helemaal opgemaakt/verdeeld onder een kleinere groep mensen, om de zoveelste verhoging van de Afvalstoffenheffing politiek acceptabel te maken...)

In 1999 kostte uitvoering teveel ambtelijke inzet? Hoezo? Als dat zo is, dan is dat eigen schuld, vanwege eigen krakkemikkigheid. Er is ook geen sprake van calculerende burgers, maar van een calculerende overheid, waardoor het maar al te vaak zo is, dat burgers in de slag moeten met de gemeente omdat die de Zalmsnip niet betaalt, totdat gedreigd wordt met een rechtszaak. Ja, dat levert veel onnodig werk op...
Is de regeling dan fraudegevoelig?
Dat was niet zo in 1999 voor kamerbewoners: Zij konden (zie oude artikel hieronder) de Zalmsnip via een formulier aanvragen. Maar je moet uiteraard dan wel even de binnengekomen formulieren checken met het GBA (Bevolkingsregister), wat een fluitje van een cent is, met de computer erbij. Bovendien: Hoeveel kamerbewoners zouden aangevraagd hebben na de EENMALIGE publicatie in de gemeentelijke rubriek in het blad "Huis aan Huis"? Eenmalig dus, want stel je voor dat elke kamerbewoner zomaar had aangevraagd... Hieruit bleek dus al de 'frisse tegenzin' hiertegen omdat het punt 'kamerbewoners hebben ook recht op de Zalmsnip' moest worden afgedwongen...
Fraudegevoeligheid ontstaat als je niet goed nadenkt over de uitvoering van de vraag: Hoe zorgen we dat elk huishouden 1 maal de Zalmsnip krijgt? Doe je dit via de 'ingang' Afvalstoffenheffing, dan heb je nodig: Bestand belastingplichtigen Afvalstoffenheffing, bestand GBA en eventueel de Frigem-lijst plus dat je de betalingen bijhoudt opdat niet op 1 naam (Bijv. verhuurder van kamers met meerdere panden en meerdere Frigem-aansluitpunten op zijn naam) niet zoveelvoudig wordt betaald.

De Zalm-snip werkt 'rechtsongelijkheid' in de hand? Bedoeld zal zijn dat Hermien de Haan in haar verwrongen logica hieronder verstaat dat zomaar huishoudens die het moeten doen met onzelfstandige woonruimte (kamerbewoners) en mensen in verpleegtehuizen ook ¦100,- kregen en DAT was natuurlijk erg onrechtvaardig... En het waren nog 1-persoonshuishoudens ook, dus in de gemeente-optiek geen 'echte' huishoudens. Zie verder onze reactie op een eerder 'gemeentelijk memo' m.b.t. studenten en kamerbewoning. De enige die nu aanstuurt op rechtsongelijkheid is Hermien de Haan zelf...

Toppunt vormt tenslotte de bewering dat Leeuwarders op minimum-inkomensniveau geen Zalm-snip krijgen omdat er voor hen al een 'goed minimabeleid' zou zijn...
Dat is dus het kwijtscheldingsverhaal, of het moet zelfs zo zijn, dat mensen die bij de soos in het bestand zitten (Is uiteraard door gemeente te raadplegen) op voorhand al automatisch worden uitgesloten... Hier is het zonneklaar dat Hermien de Haan op de stoel van de minister gaat zitten. Zie hierboven ook het antwoord van de staatssecretaris over minima en kwijtscheldingsbeleid in relatie tot de Zalm-snip. Hermien de Haan bedrijft wel degelijk gemeentelijke inkomenspolitiek omdat zij tracht een vorm van rijks-inkomenspolitiek (lastenverlichting voor elk huishouden via deze Zalm-snip) te doorkruisen!