Inspraakverhaal secretariaat ver. PEL voor commissie Welzijn, 14-12-2000


Onderwerp: Inschakeling GGD bij reïntegratietrajecten

Leeuwarden, 14-12-2000

Geachte Commissieleden,

Het voorstel waar het om gaat, houdt in dat er medische deskundigheid wordt toegevoegd aan Bureau Maatwerk in het kader van de door haar uit te voeren reïntegratietrajecten.

Het gaat om mensen in de bijstand die zijn ingedeeld in 'fase 4' en waarbij zoals het stuk stelt, meer dan de helft van de deelnemers in meer of mindere mate medische en psychische belemmeringen heeft. O.i. gaat het hier om mensen die in feite als ze aan de voorwaarden hadden voldaan, geheel of gedeeltelijk in de WAO hadden gezeten.

Over de privacy-aspecten die hierbij een rol spelen het volgende:

Uit het voorstel blijkt dat in het verleden Maatwerk met toestemming van de cliënt contact zocht met diens huisarts en het heet: "Dit leverde nog al eens te weinig informatie op. Huisartsen beriepen zich op hun beroepsgeheim." Einde citaat.

Wij vragen ons een paar dingen af:

  1. Wordt de cliënt in feite niet geprest om toestemming te verlenen om informatie op te vragen bij de huisarts?
    Want is het niet zo, dat indien hij weigert bedoelde toestemming te geven, Sociale Zaken op grond van de bijstandswet zou kunnen stellen dat de cliënt niet of niet volledig heeft voldaan aan zijn informatieplicht om alle relevante feiten te melden?
  2. Probeerden B&W in feite via Maatwerk niet om huisartsen onder druk te zetten om hun beroepsgeheim maar te laten voor wat het is?
    Dit geheel conform de tendens in den lande, een tendens die het maar 'lastig' vindt dat artsen en advocaten een beroepsgeheim hebben en journalisten het recht hebben om hun bronnen te beschermen?
    Mededeling op dit punt onzerzijds: Indien huisartsen in Leeuwarden zich onder druk gezet voelen door gemeente, GGD ed. m.b.t. hun beroepsgeheim, zullen zij hun beroepsorganisatie KNMG inschakelen.
  3. En proberen B&W nu in feite niet om hier 'omheen' te komen door de GGD, die door de gemeente wordt betaald, te laten vaststellen wat iemand medisch gezien nog kan?
    Dit dan met uitschakeling van behandelend arts en specialist?
  4. En probeerden B&W (vergadering Commissie Welzijn 23-11-2000) al niet tevens samen met het GAK om LISV-richtlijnen m.b.t. de door hen aangewezen reïntegratiebureau's heen te komen door een trucje uit te halen met hun intentieverklaring en de opdracht aan reïntegratiebureau KISS? (Zie Commissiestuk "Intentieverklaring samenwerking gemeente en GAK en pilotproject reïntegratie bijstandsgerechtigden met gedeeltelijke WAO-uitkering van Comm. Welzijn van 23-11-2000, punt 4 van de tekst van het voorstel.)
    Hoeveel vertrouwen moet men eigenlijk in B&W hebben met hun voortdurende streven om van elke cliënt 'een foto' (B&W-jargon) te willen hebben en alles in de samenleving te willen 'monitoren'? (B&W-jargon)

Maar waarom deze zorg? Een GGD-arts is toch ook een arts met een beroepsgeheim?
Dit heeft twee redenen:

  1. Een simpele banale reden: De GGD-arts is ingehuurd met geld van de gemeente door Maatwerk. Maatwerk doet het des te beter naarmate zij er in slaagt meer mensen op een traject te zetten. We hebben twijfels over de kwaliteit van dit soort keuringen, zoals deze ook door de UVI's worden uitgevoerd en waarover al menig proces werd gevoerd tot aan de centrale raad van beroep.
    De spreekuurhouders van het Fries WAO-beraad kunnen u hier alles over vertellen, beter dan wij.
  2. Op 13-7-2000 behandelde de Commissie Welzijn een vertrouwelijk stuk, inhoudende de onderzoeksrapportages van bureau Maatwerk en gegevensverzameling van 300 cliënten in fase 4 door de sector sociale zaken.
    Het stuk werd niet aan de abonnementshouders gestuurd en ook niet geagendeerd, hoewel de behandeling ervan achteraf wel in het verslag van de commissievergadering stond en op 15-7-2000 de Leeuwarder Courant hierover ook berichtte.
    In de Cliëntenraad werd het voorstel nimmer behandeld...
    M.a.w.: In feite een situatie tussen openbaar en niet-openbaar in, kennelijk bedoeld om inspraak te vermijden onder het motto: Wat niet weet, dat niet deert?
    Wellicht dat de in het voorstel geïntroduceerde verplichting om een traject te volgen, wat gezien de inhoud van een traject ook kan betekenen 'verplicht vrijwilligerswerk' hierbij een rol heeft gespeeld?
    Uit het behandelvoorstel bleek dat de onderzoeksrapporten vertrouwelijk ter inzage waren gelegd "omdat zij gevoelige, naar personen te herleiden informatie bevatten."

Wat heet vertrouwelijk?
Iemand vertelt dus iets in vertrouwen aan Maatwerk en uiteindelijk ligt die info 'vertrouwelijk' op de leeskamer voor alle raadsleden. Ik doel hier m.n. op de toen in opdracht van B&W opgestelde rapportage door Maatwerk, een rapportage die nu door HP/De Tijd is opgevraagd met een beroep op de Wet Openbaarheid van Bestuur.

Er is ons verteld dat indien een cliënt merkt dat zijn verhaal door Maatwerk middels rapportage aan B&W daar op tafel ligt, hij Maatwerk aansprakelijk kan stellen voor het doorspelen van privacy-gevoelige gegevens. Hij mag sowieso zijn eigen gegevens inzien.

Kortom: Gezien het voorgaande hebben wij er weinig vertrouwen in dat op een gegeven moment B&W niet ook aan de GGD opdracht zullen geven een rapport op te stellen over hun medische bevindingen t.a.v. 'fase 4' mensen, een rapport dat vervolgens weer 'vertrouwelijk' in de leeskamer voor de raadsleden zal belanden.

secretariaat Ver. PEL