Op 24/2/2004 ontvingen wij van het Komitee Vrouwen en Bijstand een ingezonden brief over de bezuinigingen op het WVG-vervoer. Hieronder volgt de complete tekst:
De zoveelste klap voor mensen met een handicap en chronisch zieken, en veelal ook met een
minimum inkomen.
Eerst zijn deze mensen ernstig gedupeerd door de verhoging van
ziektekosten, nu worden zij met ingang van 1 april ook ernstig beperkt in de mogelijkheden
om te reizen.
Voorheen konden mensen met een handicap of ziekte waardoor ze slecht ter been of
verplaatsbaar waren, naast de WVG ook gebruik maken van TraXX welke bestemd is voor
het vervoer buiten de regio en was aan dit vervoer niet een maximum aantal kilometers
verbonden. Het contract met TraXX loopt echter per 1 april af en het ministerie heeft een
nieuw contract afgesloten voor het taxivervoer met Valys.
In tegenstelling tot de huidige situatie wil de staatssecretaris het aantal kilometers, vanaf 1
april 2004, op jaarbasis maximeren. Iedereen die gebruik mag maken van het nieuwe systeem
heeft recht op een kilometerbudget van 275 kilometers per jaar. Indien mensen echt niet met
de trein kunnen reizen dan kunnen ze nog een aparte indicatie aanvragen bij Ergonaut, kosten
25 euro, en dan is er een maximum mogelijk van 700 kilometer per jaar.
Valys regelt het vervoer per taxi voor 16 cent per kilometer. Ook als het budget op is, kunnen
de pashouders nog gebruik maken van Valys. Het kost hen echter dan wel 1,25 euro per
kilometer. Indien bijvoorbeeld een gehandicapte vrouw uit Leeuwarden familie zou hebben in
Groningen en ze zal die familie nog willen bezoeken terwijl haar budget al op is, dan zal haar
dit ongeveer 125 euro kosten!
Met een modaal inkomen kun je dit niet even zomaar doen, lijkt
mij, laat staan voor iemand met een minimum inkomen. Binnen een budget van 275 kilometer
zal zij slechts drie keer per jaar bij haar familie op bezoek kunnen. Men wordt dus bijna
genoodzaakt om dichtbij de familie en vrienden en partners te gaan wonen, wil men deze
mensen nog regelmatig kunnen ontmoeten. Maar wat als je familie in Leeuwarden woont en
je partner met wie je een LAT relatie hebt in Groningen?
De wereld om ons heen wordt steeds
mobieler, moet de leefwereld van mensen die genoodzaakt zijn gebruik te maken van een
vervoersvoorziening ophouden bij de grenzen van de regio?
Het nieuwe beleid gaat voorbij aan het streven om mensen met een handicap op
gelijkwaardige wijze te laten deelnemen in de maatschappij. Het gaat voorbij aan de
wetenschap dat de leefwereld van veel mensen met een handicap, net als dat van iedere
andere burger, niet ophoudt bij de grens van de regio waarin men woont.
Mensen met een
handicap willen, net als ieder ander, familie en vrienden kunnen bezoeken, deelnemen aan het
culturele en maatschappelijke leven, vrijwilligerswerk verrichten en hobby's uitoefenen.
Het
voorstel van Ross-van Dorp bindt de sociaal maatschappelijke leefwereld van mensen met een
handicap aan een maximum aantal kilometers.
Met de nieuwe regels voor het bovenregionaal
vervoer constateren wij dat het motto over meedoen in de samenleving dus niet geldt voor
mensen die vanwege hun handicap of chronische ziekte afhankelijk zijn van taxivervoer. Het
lijkt er meer en meer op dat deze mensen worden uitgesloten van het "normale" leven in de
toekomst meer en meer achter de geraniums zullen verdwijnen als het aan deze regering ligt
en aan staatssecretaris Ross-van Dorp.
Wij zijn dus woedend op staatssecretaris Ross-van Dorp die het nieuwe voorstel voor het bovenregionaal vervoer van mensen met een handicap nog net voor het krokusreces heeft gelanceerd in de Tweede Kamer. Ze heeft waarschijnlijk op haar klompen kunnen aanvoelen dat haar voorstel een storm van protesten zou losmaken, of misschien heeft ze stiekem gehoopt dat ook de gehandicapten en chronisch zieken carnaval zouden vieren en achter deze voorstellen zouden komen als een soort hele foute 1 april grap als ze te horen krijgen dat hun wereld ophoudt bij de grens van de regio en dat ze hard op weg zijn een soort tweederangsburger te worden omdat ze minder vrijheid genieten dan een ander die niet gehandicapt is of chronisch ziek.
Leeuwarden, 24 februari 2004
Inge Rodenhuis
"Een van de burgers die ook dreigt in haar bewegingsvrijheid te worden beknot."