Op 7-10-2000 kwam de Leeuwarder Courant met meer nieuws over de janboel met de centen bij Stichting Werkwijzer; de stichting die hier in opdracht van de gemeente optreedt als werkgever voor de mensen met WIW-banen (Wet Inschakeling Werkzoekenden):
LEEUWARDEN - De financieel-administratieve puinhoop bij de Leeuwarder stichting Werkwijzer is een bittere pil voor het college van burgemeester en wethouders. Vooral voor de wethouders Hetty Hafkamp (PAL/GroenLinks) en Bearn Bilker (CDA) belooft de affaire pijnlijk te worden. Zij zijn ook bestuurders van de stichting, en dus dubbel aansprakelijk als deze kwestie met een financiële strop eindigt.
Het college wil vooralsnog geen vragen over de toestand bij Werkwijzer beantwoorden. Louter als voorzitter van het Werkwijzer-bestuur gaf wethouder Bilker dinsdag enige toelichting bij het uitrangeren van de directeur en de bureaumanager van de stichting.
[Bilker heeft als bestuursvoorzitter ook een brief gestuurd naar de werknemers, die wij eerder publiceerden.]
Desgevraagd zei hij de kans groot te achten dat de gemeente, en dus niet de stichting zelf, zal opdraaien voor de in het verschiet liggende afvloeiïngskosten voor beide Werkwijzer-werknemers. Dat kan tonnen kosten.
[Daar gaan we weer: Van ontslag op staande voet heeft men nog nooit gehoord en daarna: Niks afvloeiïngskosten. Als een gewone werknemer er financieel en administratief een grote bende van maakt, vliegt hij ook de laan uit. Van mij kregen ze daarna geen cent en als deze directeur en deze bureaumanager het daarmee oneens waren, gaan ze maar naar de rechter. Dan knokte ik het daar verder wel uit.]
De problemen bij Werkwijzer komen niet uit de lucht vallen. De stichting is in 1990 door de gemeente opgericht om namens Leeuwarden werkgever te zijn van - wat toen heette - banenpoolers en JWG'ers. Het ging om arbeidsplaatsen voor langdurig werklozen en werkloze jongeren.
Toen de Banenpoolregeling en de Jeugdwerkgarantiewet opgingen in de Wet inschakeling werkzoekenden (Wiw) werd de gemeente formeel werkgever van de doelgroep. Het werkgeverschap werd via een jaarlijks op te stellen mandaat doorgegeven aan Werkwijzer. Op papier is de relatie van de gemeente en Werkwijzer die van opdrachtgever en aannemer.
De stichting werd door de Wiw geconfronteerd met een verantwoordingsplicht jegens het Rijk, die veel uitgebreider was dan onder de vroegere wetgeving.
Tegelijk oordeelden b. en w. dat er een heldere scheiding moest komen tussen de regie van de 'additionele werkgelegenheid' door de gemeente en de uitvoering van het werk door 'niet-gemeentelijke organisaties'.
[Toch weer typisch: Op het moment dat het Rijk een uitgebreidere verantwoording vraagt, wil de gemeente afhaken. Waren er toen al de eerste tekenen zichtbaar die wezen op een rommelige administratie en een janboel bij de financiën??]
"Vormen van bestuurlijke en zakelijke vervlechting moeten daarbij worden voorkomen", aldus het college destijds. Niet voor niets was het streven de wethouders uiterlijk 1 april 2000 uit het bestuur terug te trekken.
Toen in het voorjaar van 1999
[M.i. voorjaar 2000, afgaande op het LC-bericht van 6-4-2000 over de problemen bij Werkwijzer; of het moet zijn dat ook al eerder er toch signalen waren die wezen op moeilijkheden]
financiële problemen bij Werkwijzer werden ontdekt, trok de gemeente zich die toch aan. Werkwijzer kampte met stroppen door een onvoorzien geringe toestroom van werklozen en als gevolg van een rammelende offerte voor het bemiddelen bij in- en doorstroombanen.
[Nu zou je zeggen dat als er minder mensen in dienst zijn je ook minder
loonkosten hebt. Zoals het er staat zou je bijna denken dat Werkwijzer moet verdienen aan de WIW-ers...
Die 'rammelende offerte' wijst m.i. gewoon op incompetentie van de directeur en/of de bureaumanager.
Overigens meldden de wandelgangen dat indertijd de v.m. directeur Tuinenga de tent ook niet geheel vlekkeloos had achtergelaten, waarna een zekere Peter van der Valk die uit het ambtelijk apparaat kwam van de gemeente, orde op zaken had gesteld. Naar verluidt had hij Werkwijzer 'goed overgedragen' aan de nu op non-actief gestelde directeur en bureaumanager. M.a.w.: De boel was toen op orde...]
Van het tekort over vorig jaar (¦550.000) nam de gemeente daarom 3,5 ton voor haar rekening. De administratieve problemen bij Werkwijzer werden echter niet opgelost.
[Dat is een grote fout van het stichtingsbestuur. Zoals wij al stelden in onze brief over m.n. de CAO-WIW-uitvoering bij Werkwijzer: Men had toen tot de bodem moeten gaan en geen genoegen moeten nemen met een administratieve bende. Het bestuur had m.i. moeten stellen: Je hebt nog 2 maanden om orde te scheppen in de zooi; zo niet, dan vlieg je eruit. Over 2 maanden toon je ons als bestuur een perfecte boekhouding en adminstratie!]
De directeur en de bureaumanager zijn vorig jaar al eens geconfronteerd met opschorting van rijksvoorschotten, omdat de verantwoording onder de maat was. De gemeente trok vervolgens op verzoek van het bestuur wel geld uit voor externe bijstand en een tevredenheidsonderzoek.
[Opschorting rijksvoorschotten: Alle lampen moeten dan op rood springen...
Die externe bijstand waarvan ik benieuwd ben wie dat waren, heeft kennelijk weinig geholpen: Weggegooid geld dus.
En om dat 'tevredenheidsonderzoek' dat nooit aan de orde kwam in de Commissie Welzijn en vermoedelijk nu ligt te verschimmelen in een bureaula omdat het resultaat het daglicht niet kan velen, moet ik hard lachen: Typisch gemeente Leeuwarden...
Wat moest daarmee ten opzichte van wie en met betrekking tot wie mee worden 'aangetoond'??
Ook weggegooid geld dus...]
"In het met de stichting voor 2000 te sluiten contract zullen nadrukkelijk afspraken worden gemaakt over de administratieve organisatie. Mede daardoor zal de bedrijfsvoering van de stichting op een zodanig professioneel peil worden gebracht dat voldaan wordt aan de eisen die zowel het ministerie als de gemeente stelt", aldus het college eind vorig jaar.
[Dat hebben we dus gezien...
Wat kan papier toch geduldig zijn. Het lijkt wel alsof dit soort verhalen alleen voor de buitenwacht wordt geschreven; lees: De Commissie Welzijn.
Notities en nota's verwarren met concrete uitvoering is een typische kwaal van de ambtenarij...]
Deze contractuele afspraken hebben geen doel getroffen. Werkwijzer verzoop dit jaar weer in de verantwoording naar het Rijk. Bovendien schoot de stichting schromelijk te kort in het factureren van de door wiw'ers gewerkte uren aan de 'inleners', de bedrijven en instellingen waar het arbeidspotentieel van Werkwijzer actief is.
[Het gaat hierbij om de z.g. 'inleenvergoeding', die je daarvoor ook al had als je iemand in dienst had via de Banenpoolregeling. Typerend was bv. dat wij nog jaren nadat de Banenpooler was vertrokken, nog steeds alle brieven
kregen die Werkwijzer stuurde naar de inleners...
Niet dat we daar niet blij mee waren puur qua informatie, maar kloppen deed het niet. Toppunt was het moment dat de WIW-ers gingen staken voor hun CAO-WIW. Op dat moment kregen ook wij, hoewel we al lang geen inlener meer waren, een brief op hoge toon van wethouder Hermien de Haan (die n.b. niet eens in het bestuur zat van Werkwijzer!) die eiste dat we de namen van de
stakers voorzover bij ons als inlener in dienst, zouden geven...
We hebben maar een solidariteitsverklaring met de staking retour gestuurd
en geweigerd de namen te geven...
Kortom: Ook toen wist men kennelijk niet eens wie waar werkte!]
Het zou meer dan eens zijn voorgekomen dat zulke inleners weigerden te betalen, omdat zij pas lang na het vertrek van een slecht functionerende wiw'er nog met een rekening werden geconfronteerd.
[Dit zit m.i. aan 2 kanten fout: Als een inlener meent dat een wiw-werknemer slecht functioneert, dient eerst met hem/haar te worden gesproken en als dat
niet helpt dient contact met Werkwijzer te worden gezocht. Wellicht dient dan een andere inlener voor deze werknemer gezocht te worden, waar het beter lukt.
Niks zeggen en achteraf niet willen betalen gaat natuurlijk niet. Werkwijzer had in zo'n situatie gewoon de deurwaarder moeten sturen en uiteraard eerder de facturen de deur uit moeten doen.]
De resultaten van het tevredenheidsonderzoek, waarvoor b. en w. ¦60.000 uittrokken, zijn nooit bekend gemaakt.
[Drie maal raden waarom niet...]
VVD-raadslid Wyb Feddema informeerde dit voorjaar al enkele malen naar de toestand bij Werkwijzer, maar b. en w. weigerden het punt op de agenda van de raadscommissie welzijn te zetten.
[Nu zou je denken dat de Commissie Welzijn die over dit punt donderdagavond in besloten vergadering vergaderde ook daarover nu eens flink zou kankeren, maar voorzover wij via de wandelgangen vernamen, niets van dit alles...]
Nu de puinhoop zich in volle omvang begint af te tekenen, wil wethouder Hafkamp (sociale zaken) de kwestie op 19 oktober in een besloten commissievergadering bespreken.
[De reden die wethouder Hafkamp opgaf, was, dat daar het functioneren van enige personen aan de orde zou komen tegen wie tevens juridische procedures zouden lopen. Zie haar brief aan de commissie. Maar op deze manier kunnen financiële puinhopen nooit meer in de openbaarheid, omdat nooit de kaboutertjes maar altijd mensen er een bende van maken...
Het is lastig, maar wellicht had het gesplitst kunnen worden qua onderwerp in: Financiële schade en in personen/juridische stappen, zodat de financiële schade zelf in de openbaarheid behandeld had kunnen worden.]
Einde eerste LC-bericht. Commentaar tussen [].
Inmiddels is bedoelde vergadering geweest.
Uit de Leeuwarder Courant van 21-10-2000:
LEEUWARDEN - De Leeuwarder raadscommissie welzijn is weinig opgeschoten met vertrouwelijke informatie over de administratieve janboel bij de stichting Werkwijzer. Wethouder Hafkamp (sociale zaken) vertelde donderdag achter gesloten deuren dat accountants van Deloitte en Touche de schade opnemen en de boeken op orde trachten te brengen.
Hoe het college zijn politiek-bestuurlijke verantwoordelijkheid ziet voor de puinhoop bleef duister. PAL/GroenLinks-wethouder Hafkamp en collega Bearn Bilker (CDA) zitten in het vierkoppige bestuur van Werkwijzer, dat fungeert als uitzendbureau voor langdurig werklozen in het kader van de Wet inschakeling werkzoekenden (Wiw).
[Natuurlijk blijft het vaag: Des te minder de Commissie Welzijn weet, des te beter voor hun politieke nek. Overigens blijven de twee overige stichtinsbestuursleden van Werkwijzer mooi in de schaduw, hoewel ook zij mede-verantwoordelijkheid dragen. Ik ben benieuwd wie dat zijn. Vermoedelijk enige notabelen uit onze 'gegoede burgerij'??]