'Groot aantal Melkertbanen op de tocht.'
Uit de Leeuwarder Courant van vrijdag 11/4/2003 plus:
'Geld voor behoud banen Sportwerk'
Uit de Leeuwarder Courant van zaterdag 12/4/2003.
Op 8/4/2003 meldden we al in een eigen bericht dat Stichting
Sportwerk Friesland dreigde met het ontslag van al haar 42 ID-werknemers
in Leeuwarden als de gemeente Leeuwarden geen uitstel gaf op de geplande
bezuinigingen op de door haar aan Sportwerk gegeven loonkostensubsidies
voor deze werknemers.
Blijkbaar was er weinig gekomen uit de gesprekken tussen de twee door de
gemeente aangestelde managers die de hele ID-bezuinigingsoperatie moeten
regelen en Stichting Sportwerk. Deze twee personen zijn het hoofd van
Stichting Werkwijzer en de baas van reïntegratiebedrijf KLIC. Aan de ene
kant kun je zeggen dat dat goed is omdat men de materie al kent (en per
slot is haast geboden) aan de andere kant kun je een vraagteken zetten
bij hun onafhankelijkheid:
Per slot hebben zij belangen in dezelfde
branche bij hun eigen toko's.
De situatie was vrijdag jl. zo, dat als
een gesprek over Sportwerk en de provincie niks opleverde, Sportwerk op
maandag 14/4/2003 bij het CWI voor de 42 leeuwarder werknemers een
ontslagaanvraag ging indienen. De Leeuwarder Courant berichtte vrijdag
11/4/2003 over de situatie:
LEEUWARDEN - Stichting Sportwerk Fryslân dreigt maandag 42 van haar 96 werknemers te ontslaan. Het gaat om mensen die in Leeuwarden een Melkertbaan hebben bij een sportclub of vrijwilligersorganisatie.
De stichting ziet geen andere oplossing, nu de gemeente Leeuwarden in
hoog tempo op de Melkertbanen bezuinigt. Ook mensen die buiten
Leeuwarden voor de stichting werken, moeten zich zorgen maken om hun
baan.
[Op 8/4 jl. hield Sportwerk op een bijeenkomst voor de inlenende clubs
daarover een ingewikkeld verhaal m.b.t. het geld wat neerkwam op een
soort situatie: Valt Bagdad, dan valt de rest ook. Mij lijkt dat als je
je overhead wat naar rato van het aantal werknemers weet aan te passen,
dat niet het geval is, hoewel het natuurlijk wel zo is, dat bepaalde
vaste lasten zoals kantoorhuur, niet lager worden als je minder
werknemers hebt. Er is altijd werkruimte nodig voor je administratie, je
consulentes ed.]
VVD-wethouder Arno Brok, werd eind vorig jaar door het kabinet gedwongen
om fors te bezuinigen op Melkertbanen. Tijdens een druk bezochte
vergadering ging de gemeenteraad hiermee akkoord. Er moeten 243 van 743
Melkertbanen verdwijnen, maar de gemeente en de werkgevers proberen wel
om ongeveer 180 van deze mensen aan regulier werk te helpen.
[Zoals het hier staat, houd ik 63 werknemers over die maar onzichtbaar
moeten worden: Worden zij ontslagen, wordt verwacht dat ze zelf
'uitvallen' en terugvallen in de bijstand? Het heette toch in de
gemeenteraadsvergadering op 20 januari jl. dat er geen gedwongen
ontslagen zouden vallen?]
"Wij willen daar best aan meewerken, maar het tijdsbestek is te kort.
Wij vragen de bezuinigingen uit te stellen tot 2004", zegt Henk
Woudstra namens Sportwerk.
"Wij beloven de gemeente dat we tegen die
tijd een kwart minder kosten maken."
De gemeente moet vandaag reageren op het voorstel van Woudstra. Komt er
een negatieve reactie, dan vraagt Woudstra ontslag aan voor de
Leeuwarder werknemers.
[Hoe Woudstra denkt zijn belofte waar te maken is onduidelijk:
Consulentes ontslaan? Onlangs werd al 1 consulente ontslagen. Voorzover
ik weet werken bij Sportwerk nog 3 consulentes voor de begeleiding van
hun werknemers. Het is sneu voor hen, maar je zou kunnen overwegen de
m.i. nogal overdreven begeleiding (officieel 1 gesprek per maand met een
werknemer) terug te brengen tot 6 gesprekken per jaar en het aantal uren
van de consulentes te verminderen.]
Woudstra ziet zich voor acute geldnood gesteld. De gemeente verplicht
werkgevers namelijk om vanaf deze maand 10 procent van de arbeidskosten
te betalen. Ze krijgen ook geen organisatiesubsidie meer. Hierdoor komen
organisaties als de stadswacht en Sportwerk in grote problemen.
[Mijn indruk is, dat de gemeente de stadswacht tot prioriteit heeft
verklaard en dat hen de hand boven het hoofd wordt gehouden. Zij
betrekken binnenkort een ander pand aan de Kanaalstraat, vlak bij het
nieuwe bureau binnenstad van de politie aan de Gardeniersweg. Het niet
geven van organisatiesubsidie is inderdaad een heikel punt. Als je geen
inkomsten weet te genereren uit een soort winstgevende tak van je
organisatie, blijf je zitten met onvermijdelijke en ongedekte
organisatiekosten.]
Doordat de stichting als geheel in financiële problemen komt, dreigt ook
gevaar voor werknemers uit andere gemeenten dan Leeuwarden.
"We sluiten
verder banenverlies niet uit", zegt Woudstra.
De vakbond FNV wil gemeenten en werkgevers stevig onder druk zetten om
te voorkomen dat er Melkertbanen verdwijnen. Landelijk is afgesproken om
een groot aantal van deze banen snel om te zetten in regulier werk.
Hiervan is tot dusver nog weinig terechtgekomen in het noordelijke
provincies.
[Kortom: Precies wat je kon verwachten van de burocratie: Niet al te
veel doen, dan vallen er vanzelf wel ontslagen, vervolgens zeg je dat
niet jij als gemeente maar die organisatie per slot die mensen ontsloeg
en je probleem wordt stukje bij brokje overzichtelijker. Vervolgens
focus je op bv. de Stadswacht en andere clubs die belangrijk worden
gevonden door de gemeenteraad en ziedaar, je hebt het weer aardig
gedaan...]
Op zaterdag 12/4/2003 meldde de Leeuwarder Courant over het vervolg van deze zaak het volgende:
LEEUWARDEN - Het ontslag voor 42 mensen bij Stichting Sportwerk Fryslân
gaat voorlopig niet door. De gemeente Leeuwarden stelt EUR 30.000
beschikbaar om de tekorten bij de stichting op te vangen. Sportwerk moet
1 juni een reorganisatieplan indienen, waarmee de kosten blijvend worden
ingeperkt.
[Dus: Uitstel van executie. Sportwerk wilde tijd tot 1 januari 2004 voor
wat betreft de bezuinigingen, de gemeente geeft EUR 30.000 om de gaten
te stoppen tot 1 juni a.s. Ik heb er al vaker over geschreven: Sportwerk
is een club zonder eigen inkomstenbronnen; een uitzendbureau voor
ID-werknemers die geheel draait op het feit dat de ID-regeling en de
daarbij horende subsidiestroom bestaat. Wordt die stroom minder, dan heb
je daar meteen een probleem. De inlenende organisaties kunnen dat tekort
niet zelf dragen, dat bleek afgelopen donderdagmiddag ook nog eens
duidelijk tijdens de bijeenkomst voor de ID-werknemers inlenende clubs.
Sportwerk had overigens al deze clubs vanaf 1 oktober 2002 opgezadeld
met de kosten ofwel het tekort wat bij Sportwerk ontstond door het
wegvallen van de provinciale startsubsidie voor Sportwerk. Het PEL heeft
overigens geweigerd akkoord te gaan met de betaling van dat
begrotingstekort aan Sportwerk, omdat dat EN in strijd was met de eerder
afgesloten inleenovereenkomst EN omdat we simpelweg dat geld niet
hebben. Het kwam voor ons neer op EUR 54,40 per maand voor 32
arbeidsuren per week van hun werknemer. Treurig resultaat is dat
betrokken werknemer om zijn baan niet te verliezen dat geld sinds die
tijd maar als donatie geeft aan het PEL waarop het PEL speelt voor
'doorgeefluik' en zijn geld doorsluist naar Stichting Sportwerk...
Je
zou het bijna afpersing kunnen noemen door Stichting Sportwerk.
Overigens stelden Gedeputeerde Staten in een brief aan het PEL over deze
kwestie dat Sportwerk gezien het feit dat de startsubsidie maar
tijdelijk was en Sportwerk dat wist, zij hun begroting daarop hadden
moeten inrichten.
En zo is het natuurlijk ook.
Wat het voorgaande betreft: Sportwerk is ergens een waardeloze club,
hoewel het anderzijds simpelweg zo is, dat voor de 30 inlenenmde
organisaties in Leeuwarden een formele werkgever in zo'n constructie
nodig is, gezien de subsidievoorwaarden van de ID-regeling.
Het lijkt er gezien het LC-bericht op dat het gesprek van vrijdag 11/4
jl. tussen gemeente en provincie over Sportwerk geen tijdelijk geld
van de provincie voor 'overhead' opleverde, maar dat de gemeente uit eigen middelen EUR 30.000 extra geeft aan Sportwerk.]
[Laten we stellen dat het Sportwerk lukt om op 1 juni a.s. met een
bezuinigingsplan te komen. Wat betekent dat dan voor hun werknemers?
Toch hier en daar gedwongen ontslagen? Minder uren per werknemer? Beide
leveren niks op: Als zij iemand ontslaan valt ook die 90 procent
loonkostensubsidie weg. Het tekort van 10 procent op de loonkosten zit
individueel, per werknemer. Minder uren betekent simpelweg 90 procent
loonkostensubsidie op basis van minder uren en 10 procent tekort op
basis van minder uren. Ofwel: Het probleem blijft. Kortom: Hoe dat moet,
is mij duister. Een inkomstenbron scheppen? Sportwerk dacht aan een
tweede tak erbij, nl. een reïntegratiebureau. Die hype is m.i. al
voorbij en de vele kleine bureau's zijn vaak al weer opgegeten door enige
grote bureau's zoals Calder. M.a.w.: Ik denk dat op die 'markt' enige
grote bureau's plus een paar gespecialiseerde bureau's over zullen
blijven.
Bovendien: Het opzetten van een winstgevende tak vergt
voorbereidingskosten en tijd en die twee dingen zijn er niet. Fusie met
een bestaand reïntegratiebureau? Vanuit hun optiek wellicht de enige
overlevingskans: Zowel de Instroom als de Doorstroom in 1 bureau
ondergebracht. Kanttekening is dat dan het belang van de werknemer of
'instromer' dan wel erg ondergeschikt wordt aan hun 'bedrijfsbelang'.
Ofwel: Wij als organisatie hebben die en die plaatsen waarop u kunt
instromen en die en die mogelijkheden waarop u kunt uitstromen. Gevaar
is dan dat mensen gepusht worden in richtingen waar ze niet thuishoren.
Dit soort dingen vergt namelijk individueel maatwerk: Elk mens is
anders.
Even een voorbeeld hoe men zich maar moet aanpassen aan datgene wat de
organisatie kan en wil: ID-werkneemster bij werkgever A kan een ID-baan
krijgen bij werknemer B. Werkneemster heeft affiniteit met het werk bij
werkgever B en heeft daar tevens een grotere kans op omzetting van de
ID-baan in regulier werk. Ze neemt contact op met Stichting werkwijzer
en met Additionele Werkgelegenheid van de gemeente:
Nu, mooi niet dus,
zij moet simpelwerk bij werkgever A schoonmaakwerk blijven doen.
Werkwijzer stelt: Dit 'switchen' doen we sinds maart niet meer. Dit kost
ons 2 dagen qua werk en daar krijgen we geen geld meer voor. Die 2 dagen
lijken me rijkelijk overdreven en ook in het licht van de
bezuinigingsmaatregelen zou ik geen bezwaar zien:
Werkgever A raakt die ID-plaats kwijt, de leegkomende ID-plaats bij
werkgever B wordt afgedekt met de 90 procent loonkostensubsidie die
werkgever A eerst had. Niemand ontslagen, niet de ID-plaats bij B maar
bij A vervalt en de werkneemster is beter op haar plaats en kan wellicht
daar doorstromen, een mogelijkheid die er niet was bij A.
Maar de semi-ambtenaartjes bij Werkwijzer en de ambtenaren bij
Additionele Werkgelegenheid hebben hier geen zin in...
Ze vroeg ons of
hier wat over was geregeld. Bij ons weten is hierover niets formeel
geregeld en zal dit wel berusten op vage interne werkafspraken of een
besluit uit een intern ambtelijke vergadering.
Betrokkene kon alleen wegkomen bij werkgever A als er eerst 'een
negatief rapport' over haar was gemaakt, zo werd haar verteld...
M.a.w.: Dan val je terug in de bijstand...
Ik vind dit absurd als dit
verhaal wat ons voor waar werd verteld, juist is! Ooit gehoord van een
positief rapport met voorkeuren van betrokkene en mogelijkheden om door
te stromen? Dat heet nu 'traject' in de goede zin van het woord.
Terug
naar de kwestie Sportwerk:
Ook al zou er een oplossing komen voor dit
jaar, hoe moet het dan verder in 2004?
De poging om een PvdA/CDA
kabinet te vormen zijn mislukt. Het was m.n. de PvdA die nogal had
ingezet op behoud van subsidiegeld voor additionele werkgelegenheid, een
kabinet met CDA/VVD plus toch weer de LPF zie ik dit soort banen
grotendeels de nek omdraaien, zonder dat er mede gezien de economische
situatie, veel doorstroming komt naar regulier werk. Ofwel: Het lijkt me
allemaal uitstel van executie, zoals het er nu voorstaat...]