Brief P.E.L. aan gemeenteraad:
Betreft: voorgenomen bezuinigingen op gesubsidieerde arbeid.


VERENIGING PLATFORM EEN- EN TWEEPERSOONSHUISHOUDENS LEEUWARDEN
POSTBUS 2602 8901 AC LEEUWARDEN
========================================

Leeuwarden, 10-1-2003

Aan: alle leden van de leeuwarder gemeenteraad,

Betreft: voorgenomen bezuinigingen op gesubsidieerde arbeid.

Geachte leden van de raad,

Naar aanleiding van de B&W-nota over het in de aanhef genoemde onderwerp en de in de commissie Welzijn gevoerde discussie doen wij u hierbij een aantal suggesties en opmerkingen onzerzijds toekomen.

Zoals u duidelijk zal zijn wijzen wij de door het College voorgestelde maatregelen af, voor zover deze ertoe zullen leiden dat er - al dan niet verhuld - gedwongen ontslagen vallen.
De inspanningsverplichting die de wethouder ter vergadering op zich heeft genomen (nl. dat het College haar uiterste best zal doen te voorkomen dat de huidige ID-werknemers zich weer bij de Sociale Dienst moeten melden) is vanzelfsprekend allesbehalve vrijblijvend.
M.a.w., mocht het onverhoopt wel tot genoemd rampenscenario komen dan zal het College aan moeten kunnen tonen dat zij er alles aan gedaan heeft dit te voorkomen.
Gezien het - aanzienlijke - financieringsprobleem waar het College mee geconfronteerd wordt vinden wij een tijdelijke vacaturestop te billijken.

De uitstroomsubsidie van 17000 euro zou allereerst ingezet kunnen worden voor de mensen met tijdelijke contracten, aangezien zij het meest urgent zijn. Deze uitstroomsubsidie zal vanzelfsprekend niet voldoende zijn om de financiële problemen van het College op te lossen. Het College stelt voor om 500.000 euro te reserveren voor een frictiekostenpost.
De suggestie van enkele fracties om deze pot ook te gebruiken om gedwongen ontslagen te voorkomen wordt door ons van harte ondersteund.
Ook dat zal echter niet voldoende dekking opleveren, hetgeen betekent dat u enkele pijnlijke keuzes zult moeten maken. Er staan in deze gemeente wel een aantal omstreden beleidsvoornemens op het programma waar het nodige geld te halen valt.
Het terugbrengen van de loonkostensubsidie van 100% tot 90% voor de grote werkgevers vinden wij in principe niet onacceptabel. Enkele grotere werkgevers hebben kilo's boter op hun hoofd. De tijdens de commissievergadering massaal gestorte krokodillentranen hebben bij ons in een aantal gevallen voornamelijk de lachlust opgewekt. Het zou bijvoorbeeld interessant zijn eens na te gaan hoeveel huismeesters /conciërges in Leeuwarden nog op reguliere wijze betaald worden.

Volgens ons zijn dat er precies nul (0). De corporaties hebben de afgelopen jaren onder het motto 'de gemeenschap betaalt toch' massaal gesubsidieerde werknemers aangesteld. Ook in de andere sectoren lopen een aantal instellingen rond waarvoor wij maar moeilijk medelijden op kunnen brengen. Wij vinden het beslist niet onredelijk dat het College de loonkostensubsidie voor deze instellingen verlaagt. Zoals één van de raadsleden informeel geheel terecht opmerkte:
'dan nemen ze daar maar een leasebak minder.'

Dat ligt vanzelfsprekend anders voor de kleine 'werkgevers' en ook voor een instelling als Sport Fryslân. Wij ondersteunen het voorstel van Groen Links voor een gedifferentieerd tarief dan ook van harte.
M.a.w., baseer de loonkostensubsidie zoveel mogelijk op de draagkracht van de werkgevers.

De suggestie van mevr. Dolstra (Leefbaar Leeuwarden) om de bemoeienis van reïntegratiebureaus met cliënten uit de fases 3 en 4 terug te dringen werd door de wethouder van tafel geveegd.
Volgens ons is dat niet terecht, en valt daar nog wel degelijk winst te halen. Als gevolg van de vele maatregelen om het gebruik van de WAO terug te dringen bevinden zich met name onder de fase 4 cliënten nogal wat mensen die tien jaar geleden een WAO-uitkering zouden hebben ontvangen. In de praktijk krijgen deze mensen jaarlijks een rustplan voorgeschreven. In de huidige omstandigheden gaat de procedure als volgt: betreffende cliënt wordt opgeroepen door een reïntegratiebureau, het bureau bekijkt dan of de cliënt doorgestuurd moet worden naar de GGD voor een beoordeling. Daarna bekijkt de GGD-arts of er voor de cliënt een rustplan voorgeschreven moet worden. Voor iedere objectieve toeschouwer is dit natuurlijk niet meer dan een zinloos en nogal vernederend ritueel. De enige die er beter van wordt is het reïntegratiebureau. Wij stellen dan ook het volgende voor:
- Indien wettelijk mogelijk wordt in voorkomende gevallen een rustplan voor meerdere jaren voorgeschreven (ter beoordeling van de GGD-arts).
- deze categorie cliënten wordt voortaan rechtstreeks door de Sociale Dienst doorverwezen naar de GGD, tussenkomst van een reïntegratiebureau is overbodig aangezien het hier om een puur medische beoordeling gaat

Deze beide maatregelen zouden voor de gemeente wel degelijk een forse kostenbesparing op kunnen leveren.

Tot slot willen wij nog even ingaan op een passage uit de door het Ministerie van SoZaWe verzonden verzamelbrief van december 2002.
Op pagina 12 van deze verzamelbrief wijst de staatssecretaris op de mogelijkheden van werken met behoud van uitkering, wat niet meer is dan een eufemisme voor dwangarbeid.
Ook hierover, zo stelt de staatssecretaris, kan het gemeentebestuur afspraken maken met de werkgevers. Dat zal inderdaad wel kunnen - over de meeste werkgevers maken wij ons op dit punt weinig illusies - maar dat moet wat ons betreft voorkomen worden.

Medio 2001 werd tijdens een vergadering van de gemeenteraad door de toenmalige wethouder van Sociale Zaken Mevr. Hafkamp na lang aandringen van dhr. Van Olffen toegezegd dat Leeuwarden niemand zou verplichten tot vrijwilligerswerk.
Wij dringen er bij u op aan te voorkomen dat wegvallende ID-banen door College en werkgevers vrolijk worden opgevuld op de door de staatssecretaris voorgestelde wijze. Wij dringen hier mede op aan omdat ons signalen bereiken dat reïntegratiebureaus cliënten van de Sociale Dienst wel degelijk nog steeds onder druk zetten (lees: bedreigen met sancties) vrijwilligerswerk te accepteren.

Namens het bestuur
van de Vereniging PEL

P. v. d. Galiën
(Voorzitter)