Brief aan de Staten van de provincie Friesland d.d. 20/6/2002:
Gevolgen voor kleine organisaties met ID-werknemers van Stichting Sportwerk van einde provinciale projectsubsidie aan Sportwerk


VERENIGING PLATFORM EEN- EN TWEEPERSOONSHUISHOUDENS LEEUWARDEN
POSTBUS 2602 8901 AC LEEUWARDEN TELEFOON: 058-2671636 E-mail: root@pel.xs4all.nl
Website URL: http://clik.to/pel
========================================

AAN DE STATEN VAN FRIESLAND
TWEEBAKSMARKT 52
8911 KZ LEEUWARDEN

Onderwerp:
- Gevolgen kleine
organisaties met ID
medewerkers van
Stichting Sportwerk
van einde projectsubsidie
provincie Fryslân

Leeuwarden,20/6/2002

Geachte leden van de Staten van Fryslân,

via deze brief willen wij u informeren over de gevolgen die kleine vrijwilligersorganisaties ondervinden van het feit dat de projectsubsidie van de provincie Fryslan voor Stichting Sportwerk Fryslân binnenkort afloopt. Bijgaand sturen wij u een afschrift van een brief die alle organisaties die ID-medewerkers hebben via Stichting Sportwerk onlangs ontvingen.
Het komt er op neer, dat het wegvallen van uw projectsubsidie door Sportwerk afgewenteld wordt op alle organisaties die via deze constructie een ID-werknemer van Sportwerk hebben kunnen inlenen via een 'overeenkomst voor aanneming van werk' met Stichting Sportwerk.

Het gaat hierbij om organisaties zoals de onze, die als vrijwilligersorganisatie nooit hadden kunnen voldoen aan de voorwaarden voor het aanstellen van een ID-werknemer.
Een van de voorwaarden voor het zelf als organisatie in dienst nemen van een ID-werknemer is namelijk, dat de organisatie al minimaal 1 werknemer zelf op de loonlijst heeft staan. Veel van deze organisaties zijn organisaties op het gebied van de amateursport of organisaties op welzijnsgebied. Ze hebben allemaal een ding gemeen:
Ze zijn klein, hebben niet zoveel leden en hebben weinig inkomsten. Bovendien speelt altijd het probleem dat actieve vrijwilligers schaars zijn, zodat er in feite te weinig vrijwilligers zijn om de organisatie draaiende te houden en de taken uit te voeren.
Daarom waren wij heel blij toen het mogelijk bleek om via Sportwerk toch een ID-werkplek bij ons te kunnen scheppen, waardoor een van onze leden die al jaren van de bijstand moest leven en vooral daardoor vrij kansloos leek om ooit nog aan betaald werk te kunnen komen, toch betaald werk bij ons kon krijgen. Dit tot voordeel van zowel betrokkene als van onze vereniging.

Hier lijkt nu op korte termijn alweer een einde aan te komen, gezien de brief van Sportwerk. EUR 55,00/maand betalen is veel in relatie tot onze inkomsten uit de contributies. Het komt neer op EUR 660,00/jaar. (f1454,45) Wij zijn een ongesubsidieerde organisatie die er hoogop soms in slaagt via particuliere fondsen voor kortlopende projecten enige extra middelen te verwerven, maar niet voor dit soort permanente extra kosten.
Nu al geven sommige leden extra donaties, oplopend tot EUR 800,00 per jaar, terwijl de meeste van de 40 leden ook slechts van een uitkering moeten leven, veelal op of net boven het sociaal minimum.

Wij hebben in het verleden een soortgelijke situatie meegemaakt:
Wij hadden een aantal jaren terug via Stichting Werkwijzer iemand in dienst als 'banenpooler'. Indertijd behoefde daarvoor het eerste jaar geen inleenvergoeding te worden betaald. Later steeg de inleenvergoeding van jaar tot jaar. Gevolg is geweest dat de banenpooler moest worden ontslagen omdat we dit niet konden betalen.
Organisaties als de onze zijn 'non-profit': Er moet alleen maar geld bij. Een dienst zoals bv. ons klachtenspreekuur voor sociale zaken en volkshuisvestingszaken is per definitie geen winstgevend 'produkt' o.i.d.

Wij vinden dat Sportwerk wel heel eenzijdig het gat in haar begroting, ontstaan door het wegvallen van uw projectsubsidie, afwentelt op de kleine organisaties. Zij spreken in hun brief over 90 werknemers. De gevraagde bijdrage levert hen dan op jaarbasis 90 maal 12 maal EUR 55,00 op is EUR 59400,00 (f130.900,37).
Gezien onze eerdere ervaring met de banenpooler en de inleenvergoeding zal het hier ongetwijfeld niet bij blijven:
Wij voorzien een jaar na jaar stijgende maandelijkse bijdrage.
Sportwerk schrijft dat 'er een nadrukkelijke eis is dat de kwaliteit van de huidige dienstverlening minimaal op hetzelfde niveau blijft'.
Anders gezegd: Wij leveren niets in, wij zoeken niet naar manieren om samen met betrokken organisaties dit probleem op te lossen. Indien men echter weet dat de consulenten elke maand een 'functioneringsgesprek' hebben met hun werknemers en gezien het feit dat deze consulenten-uren uiteraard op de begroting drukken van Sportwerk en gezien het feit dat soortgelijke organisaties als Sportwerk dergelijke gesprekken 1 maal per half jaar hebben, vragen wij ons af of het bv. terugbrengen van de gespreksfrequentie van 12 naar 6 gesprekken per jaar (eenmaal/2 maanden) al niet een halvering had kunnen geven van de kosten op dat punt.

Ander voorbeeld: De maximale aanvullende loonkosten in de ID- subsidie (in feite Rijkssubsidie) in 2001 was f4550/medewerker per jaar, volgens hun CAO. Hier ging kleedgeld af: f250 In de resterende f4300 zaten o.a. ook 'begeleidings- en scholingskosten'.

Er bleek echter dat er op jaarbasis voor scholing voor de werknemer, een punt waar ook wij gezien het karakter van een ID-baan (gericht op doorstroming naar regulier ongesubsidieerd werk) o.i. de nodige verantwoordelijkheid voor dragen, slechts f750,-/jaar (op declaratiebasis) beschikbaar was.
Ook hier ontbreken bij ons de eigen middelen om dit zelf te betalen. De meeste scholingen/cursussen zijn duurder, zodat er van scholing niet al teveel terecht komt.
Conclusie: Van de aanvullende loonkosten bij de ID-subsidie van f4550 kwam slechts f1000 in totaal ten goede aan de werknemer; f3550/werknemer qua rijkssubsidie kwam ten goede aan de werkgever.

Met deze voorbeelden willen wij slechts aangeven, dat er naar onze mening 'ruimte' zou moeten zijn voor de organisaties om samen met Sportwerk te zoeken naar een oplossing voor het wegvallen van uw projectsubsidie, waarbij wij uitgaan van het principe:
Ieder doet qua geld wat hij kan: Sportwerk kijkt eens kritisch naar haar begroting en de organisaties geven aan wat zij *kunnen* bijdragen.

Omdat van dat scenario nu echter geen sprake is, wat tot gevolg heeft dat wij noodgedwongen per 1 oktober a.s. de overeenkomst met Sportwerk zullen moeten verbreken en met ons naar onze inschatting nog diverse andere vrijwilligersorganisaties, concluderen wij dat daarmee dan in feite de hele gedachte achter het opzetten van Sportwerk mislukt is.
Uiteraard zullen wij ons ook rechtstreeks tot Sportwerk wenden.
Bij deze doen wij echter op u, als leden van de Staten, een beroep om uw invloed aan te wenden, teneinde te bereiken dat organisaties niet gedwongen worden hun overeenkomst met Sportwerk voor hun ID-werknemer maar weer op te zeggen.
Dit is voor ons des te pijnlijker indien men weet dat betrokkene pas sinds 1 november 2001 voor ons werkt.

In de overtuiging dat wij niet de enige vrijwilligersorganisatie zijn die thans met dit probleem wordt geconfronteerd, teken ik mede namens het Dagelijks Bestuur van de Vereniging P.E.L.,

met vriendelijke groet,
secretaris Vereniging P.E.L.

Bijlage:
- Afschrift brief Sportwerk
d.d. 17/5/2002 aan de
organisaties met ID-werknemers.