Geachte leden van de cie. Welzijn,

Op 19 juni jl. is het voor u liggende voorstel van het College besproken in het cliëntenplatform. N.a.v. dat overleg heeft het College het voorstel gewijzigd in die zin dat ze heeft toegezegd dat het gehele bedrag ook gegarandeerd daadwerkelijk aan de cliënt uitgekeerd zal worden. Het College geeft overigens ten onrechte aan dat hierover telefonisch overleg met ons is gevoerd, en dat wij akkoord zijn gegaan met het gewijzigde voorstel. Men heeft vrijdagmiddag geprobeerd ons te bereiken. Dat is niet gelukt, waarop men ons een e-mail heeft gestuurd.
De mededeling van het College dat wij ons kunnen vinden in het wijzigingsvoorstel is dan ook ietwat voorbarig.
Allereerst: zoals al in het memo van het college wordt aangegeven hebben wij geen inhoudelijke bezwaren tegen de door het College voorgestelde wijziging in de verordening.
Wij - en ik spreek nu namens het PEL - hadden twee met elkaar samenhangende bezwaren die van meer formele aard waren.
In de eerste plaats hadden wij onze twijfels of het gehele bedrag wel daadwerkelijk aan de cliënt ten goede zou komen. Het College denkt daar nu aan tegemoet te komen door contractafspraken te maken met reïntegratiebedrijven. De vraag is echter wat deze contractafspraken precies behelzen.
Wordt daarin vastgelegd dat elke deelnemer aan een traject ten allen tijde recht heeft op de volledige premie, onafhankelijk van de mening van de trajectbegeleider?
Ons tweede bezwaar - en dat bezwaar is van meer principiële aard - richt zich tegen het feit dat deze premietoekenning\weigering buiten de bezwaar- en beroepsprocedure wordt gesteld. Wij vinden dit verlies aan rechtszekerheid volstrekt onacceptabel. Het betekent dat wanneer de trajectbegeleider om wat voor reden dan ook weigert een deel van de premie toe te kennen, de cliënt met lege handen staat. Zelfs het volgen van de gemeentelijke klachtenprocedure is volgens onze informatie uitgesloten.
Concrete situatie: een cliënt declareert een aantal door haar/hem gemaakte kosten. De trajectbegeleider vindt dat deze kosten niet vergoed hoeven te worden. (Voor alle duidelijkheid: het gaat er niet om dat een van beiden van kwade wil zou zijn . Twee mensen kunnen naar eer en geweten met elkaar van mening verschillen. ) De cliënt heeft dan geen enkele mogelijkheid hiertegen in beroep te gaan.
M.a.w. zij/hij zal zich neer moeten leggen bij de beslissing van de trajectbegeleider. Nogmaals: wij vinden dit volstrekt onacceptabel. Wij vinden dat het College er voor zou moeten zorgen dat de bezwaar-en beroepsprocedure voor de betreffende cliënten wordt opengesteld.
Zolang dat niet het geval is, kunnen wij niet akkoord gaan met het huidige voorstel.

Bestuur Vereniging PEL