Verslag door Jan Post van de stand van zaken inzake de sloop- en renovatieplannen van WoonBedrijf Regio Noord en de bewonersbijeenkomst op 28/2/2005 in De Blokkendoos.


ALLES OF NIKS BIJ SLOOPPLAN VRIJHEIDSWIJK


Ontvangen d.d. 28/2/2005 van Bewonerscomité Robinsonstraat:
Verslag door Jan Post van de stand van zaken inzake de sloop- en renovatieplannen van WoonBedrijf Regio Noord en de bewonersbijeenkomst op 28 februari 2005 in De Blokkendoos plus:
'Alles of niks bij sloopplan Vrijheidswijk'
Uit de Leeuwarder Courant van dinsdag 1/3/2005.


Bij ons kwam op 28/2/2005 het volgende bericht binnen van het Bewonerscomité Robinsonstraat, dat zich daar keert tegen de geplande sloop van 11 woningen:


De bewoners van de Robinsonstraat zijn verontrust, nee ze zijn boos.
De gemeente en de Corporatie Holding Friesland, vroeger BWL, willen ook hier gaan herstructureren. Omdat de gemeente zelf ook wel weet dat er bouwkundig niets aan valt te merken op de 238 woningen, is ze over gegaan tot een truc, een onnette aanpak van de zaken.

Ze hebben de woningcorporatie voorgesteld om in de huizen achterstallig onderhoud aan te pakken en de gemeentelijke plannen daaraan te koppelen. Als je voor vernieuwing in je woning bent dan ben je tegelijk voor het slopen van 11 woningen. En daarvoor worden er 15 teruggebouwd. Waarvan 8 duplex, wat dus absoluut geen vooruitgang is. En een flatje aan de Bonke waarvoor vier huizen moeten wijken. En op twee plaatsen nieuwbouw.

Een bewonerscomité onder aanvoering van Nico van Iersel is door deze plannen ernstig verontrust. Met een viertal heeft dit Comité de hele buurt geënqueteerd door de eenduidige en rechtstreekse vraag te stellen: "Bent U voor of tegen de sloop?"
68,9 % van de benaderde huurders, was tegen sloop in de wijk. Ook over verdere zaken zoals opbouw op de huizen, gevelbeplating, het parkeerplan, en een fietspad van Niks naar Nergens bestond geen unanimiteit. Daar zijn ook meer mensen tegen dan Gemeente en Corporatie lief zijn.

Wantrouwen heerste er vooral tegen de wijze van voorlichting door de onheilige alliantie van Gemeente en Verhuurder. Uit niets blijkt dat er met de eerder ingevulde vragenlijsten rekening is gehouden.
Ook was men verontwaardigd dat huurders en eigenaars apart en verschillend waren voorgelicht.
Deze cijfers werden gepresenteerd op maandagavond 28 februari in de Blokkendoos, op een goed bezochte avond, ca. 45 adressen meldden zich.

Het bewonerscomité stelt dat zij onweerlegbare cijfers hebben, en vroegen daarom de vertegenwoordigere van de Bewonersraad van de CHF, de heer K. van der Veen om mee te gaan in deze uitslag, en een nieuw plan te maken op basis van het ontwikkelingsplan "Noordoost" dat de mogelijkheid biedt tot verbetering zonder sloop. Hoeveel vragen er ook op hem werden afgevuurd, de heer Van der Veen bleef halstarrig zijn standpunt verdedigen. Hij beriep zich gedurig op afspraken met de Corporatie. En wat hij had binnengehaald voor mensen die door sloop toch moeten vertrekken. Wat hij zo uit ministeriële circulaires kan halen, dus daarmee deed hij alsof hij belangrijker was dan "in het echt". Hij kon er ook niet achter staan, dat hij nu ook de belangen van het bewoners comité van de Robinsonstraat diende te vertegenwoordigen.

Voorzitter van Iersel kon na de vragen uit de zaal nog een tweede punt scoren. De enquête die de Corporatie laat houden, zal door een notaris worden vastgesteld; als dertig procent van de bewoners in die enquête tegen is gaat het plan niet door. Het bewonerscomité kreeg deze toezegging na veel geworstel, omdat de enquêtes tot nu toe bijzonder ondoorzichtig waren en er geen enkele gerichte vraag over de sloop in stond. Vragen over de geplande herbouw werden niet gesteld en er werd ook niet gevraagd wordt naar de verslechtering van de open ruimte in de straat, immers meer huizen, tuinhuizen, en parkeerplaatsen. Het bewonerscomité rekent nu op een betere en eerlijke vraagstelling.

Er blijft over dat de Robinsonstraat op scherp blijft staan. Het is niet de gewoonte dat vertrouwen moet worden afgedwongen. Het Comité zal een brief door de wijk laten gaan met adviezen. Welke vraag wel en welke niet beantwoord hoeft te worden.
En vooral laat aantekenen: TEGEN SLOOP.

J.Post. (Bewonerscomité)


Einde verslag Bewonerscomité Robinsonstraat.

Commentaar: Ik begrijp niet wat die Klaas van der Veen van De Bewonersraad hier bij moest. Het was toch een bewonersavond? Wie geeft hen het recht om maar namens de bewoners op te treden? Omdat de huurders z.g. lid zijn van die Bewonersraad? Lid gemaakt op basis van 'wie zwijgt stemt toe', zo zijn zij indertijd 'lid' geworden. Overigens vind ik dat het Bewonerscomité zelf ook die lui teveel macht geeft door De Bewonersraad te vragen een nieuw plan te maken op basis van uitsluitend renovatie. Het is altijd hetzelfde: De eigen onwetendheid plus het gebrek aan geldmiddelen is de onmacht van de een en de macht van de ander. Eigenlijk is het een heel oud spel tussen verhuurder en z.g. huurdersclub: Houd jij ze arm, dan houd ik ze dom.

Het gemekker van Klaas van der Veen over hoeveel hij toch had binnengehaald voor de bewoners doet me denken aan dat andere figuur indertijd van Huurdersvereniging Bilgaard, lui die bij hun huurdersclubs op sleutelposities zitten en zaten maar in werkelijkheid meer de belangen behartigden van de verhuurder.
En natuurlijk wenste Klaas van der Veen geen partij te kiezen voor de bewoners.
Dat teveel en te vaak doen zou immers kunnen leiden tot het afknijpen van de geldstroom van de verhuurder naar De Bewonersraad toe en het in duigen vallen van hun contributie-incasso systeem via de huren, uitgevoerd voor hen door de verhuurder... Zou dat gebeuren, dan is het einde betaalde baantjes...
Ook zijn opmerking over 'wat hij had binnengehaald' voor mensen die door sloop moeten vertrekken, is een oude bekende:
Dit slaat op de verhuiskostenvergoeding en doen alsof jij dat hoogstpersoonlijk voor hen hebt binnengehaald, is een oude truc die de HWL-opbouwwerkers vroeger ook wel uithaalden.
Zie echter ook ons pamflet dat wij deze huurders toestuurden over de verhuis- en herinrichtingskosten.
Inmiddels schijnt de eerste huurder al te zijn vertrokken uit een van de twee blokjes huizen die de corporatie wil slopen. Wedden dat zij zich hebben laten afschepen met het bedrag aan verhuiskosten wat de corporatie bood in plaats van te blijven zitten tot de landelijke regeling ook formeel geldt (vermoedelijk per 1/7/2005) dat je recht hebt op minimaal 5000 euro? Ook dit is een stukje van het probleem: De corporatie vertegenwoordigt in hun ogen 'het gezag' en wat wij in een pamflet zetten wordt niet geloofd en is dat wel het geval, dan zullen corporatie en officiële huurdersclub er alles aan doen om wat in zo'n pamflet staat, ongeloofwaardig te maken. Kortom: Het PEL heeft ook te vechten tegen stompzinnigheid en onwetendheid. Ooit, in de negentiende eeuw, waren de ergste vijanden van de arbeidersklasse de arbeiders zelf en de toenmalige machthebbers mochten dat graag aanmoedigen. Er is m.i. weinig veranderd op dat punt.

Ook de Leeuwarder Courant kwam op dinsdag 1/3/2005 met een bericht over de bewonersavond Robinsonstraat:

ALLES OF NIKS BIJ SLOOPPLAN VRIJHEIDSWIJK

LEEUWARDEN - Bewoners van de Robinsonstraat in de Leeuwarder Vrijheidswijk voelen zich voor het blok gezet. Ze willen graag instemmen met de renovatieplannen van de 131 huurwoningen, maar niet met de bijbehorende sloop van 11 woningen. Voor corporatie Woonbedrijf is het echter: óf instemmen met het hele plan, óf niks. Dat betekent dat de bewoners ook kunnen fluiten naar hun nieuwe keuken, berging, kozijnen en sanitair.

[Vorm van chantage dus, of zo men wil: Koppelverkoop. Bewoners moeten er om denken, dat achterstallig onderhoud evengoed nog steeds afdwingbaar is via een procedure bij de huurcommissie. En dat bij ernstige en acute problemen je ook nog via een advocaat een kort geding kunt aanspannen, als de corporatie niets wil doen. Probleem hierbij is echter helaas dat de meeste huurders hiervoor te schijterig zijn. Men kan niks, men weet niks, men durft niks. Ook dat is een stuk macht wat men zomaar geeft aan een verhuurder en aan bv. De Bewonersraad. Wat dat betreft is en blijft het Noorden een achtergebleven gebied: Mensen vreten hier werkelijk alles.]

Volgens de corporatiedemocratie gaat het plan door als 70 procent van de huurders ermee instemt. De actiegroep 'De plannen van tafel' vindt de a.s. enquête vals, omdat er niet de vraag in staat of de bewoners de sloop van de acht woningen willen.

[M.i. moet de vraag of er wel of niet gesloopt moet worden niet worden voorgelegd aan huurders van wie de woning niet gesloopt wordt. Die vraag zou de corporatie m.i. moeten stellen aan de huurders van wie ze de woning willen slopen. Overigens heb ik helaas nog nooit in wet- of regelgeving kunnen vinden dat als 70 procent van de huurders van de huizen die ze willen slopen, tegen is, de sloop niet door mag gaan.]

Klaas van der Veen van de bewonersraad verwacht dat het allemaal op zijn pootjes terechtkomt als iedereen naar eer en geweten de vragenlijst invult. "Maar inderdaad, wie sloop afwijst, loopt het risico dat de corporatie zegt: we zien helemaal af van de plannen."

[Dat is dan een beslissing van de corporatie waar een huurder die voor renovatie is, niet verantwoordelijk voor is.]

Behalve aanpassingen aan de binnenkant van de woningen, krijgt het hele gebied rond de Robinsonstraat een ander aanzien. Zo komt er vanaf de Canadezenlaan een fietspad naar de Bonke. Dat zal dwars door de woning lopen van moeder en dochter De Boer. Daar moet de sloopkogel tegenaan.
Maar de vrouwen willen helemaal geen vervangende woonruimte, te meer omdat de stedelijke vernieuwing hen twee jaar geleden al tot vertrekken dwong uit een woning in de naaste omgeving.

[En dus moet je maar weer weg omdat een of andere plannetjesontwerper een fietspad dwars door je huurwoning heeft getekend. En het is tevens altijd hetzelfde: Het lijkt wel of steeds weer dezelfde mensen voor de bulldozer aangaan.]

"De plannen zijn prachtig", erkent Lies Fijma, wiens woning ook op de slooplijst staat. "Maar de renovatie is niets meer dan achterstallig onderhoud na 35 jaar verwaarlozing."

[Achterstallig onderhoud verhelpen is af te dwingen met een procedure voor de huurcommissie die kan leiden tot huurverlaging. Dit gaat dan om een Verzoekschrift op grond van artikel 254 en 257 Burgerlijk Wetboek. Het juiste formulier daarvoor is bij de huurcommissie te verkrijgen. Daarmee zijn op zich dan de gebreken niet verholpen, maar de gedachte erachter is, dat de verhuurder dat dan merkt in zijn portemonnee. Bij ernstige en acute zaken is een kort geding vaak de beste weg.]

Volgens locatiedirectrice van het Woonbedrijf Hilde van Ree is de keuze van de huurders er inderdaad eentje van 'alles of niks'.
"We hebben ons best gedaan het aantal te slopen woningen beperkt te houden. Maar zonder die sloop kunnen we dat wandelpad niet realiseren."

[Waarom toch dat wandelpad? Is dat nu echt zo belangrijk? Ik vind dat woningen die er al staan, boven wandelpaden gaan. Op een wandelpad kun je niet wonen of je moet dakloos zijn geraakt door al dat gesloop...]


Einde LC-bericht. Commentaar tussen [].