Uit de Leeuwarder Courant van vrijdag 13/9/2002.
Zoals eerder gemeld wordt het v.m. Lienward College in de Kanaalstraat
verbouwd tot kamers voor buitenlandse studenten.
[Zie bericht: "Kanaalstraat tegen komst van studenten"]
Zijdelings hier mee te maken heeft een kwestie dat een kamerverhuurder
die in dezelfde wijk - Achter de Hoven - een kamerpand heeft maar
daarvoor geen gemeentelijke exploitatievergunning kon krijgen, stelt dat
er gemeten wordt met twee maten.
Uit de Leeuwarder Courant van vrijdag 13/9/2002:
LEEUWARDEN - Verhuurder Gorrit Jansen hangt een dwangsom van EUR 300 per
week boven het hoofd indien hij niet heel snel twee studenten de
kamerhuur opzegt in een pand aan Achter de Hoven te Leeuwarden.
De gemeente heeft hem enkele jaren geleden de vereiste
exploitatievergunning geweigerd, maar Jansen weigert tot dusver de
verhuur te stoppen.
[We hebben wel meer de situatie gehad dat een verhuurder een
exploitatievergunning werd geweigerd en dat hij het aantal kamerbewoners
moest terugbrengen tot 2 als hij zonder vergunning door wilde gaan. Pas
bij 3 of meer kamerbewoners en 3 of meer kamers is namelijk pas een
exploitatievergunning verplicht. Overigens vraag ik me af welke
huuropzeggingsgrond de verhuurder in dit geval zou moeten hanteren.
Eigenlijk zijn de kamerbewoners de echte verliezende partij. Nooit heeft
de gemeente een lijst van goedgekeurde kamerpanden voor mensen die een
kamer zoeken, ter inzage willen leggen, zodat de kamerhuurders ook niet
verweten kan worden:
Eigen schuld, had je maar niet in een kamerpand
moeten gaan huren waarvoor wij als gemeente geen exploitatievergunning
hebben afgegeven.
Al in 1996 is door de toenmalige wethouder in de Raad
n.a.v. een voorstel van het PEL op dit punt, toegezegd dat die lijst ter
inzage zou worden gelegd met dit doel. Wij hebben er toen ook voor
gepleit dat de gemeente iets met de corporaties zou gaan regelen voor
dit soort situaties, zodat de bewoners geherhuisvest zouden kunnen
worden. Feitelijk is de lijst van goedgekeurde kamerpanden dus niet
openbaar, maar plotseling weer wel volgens wethouder Arno Brok op 7 oktober jl. in de Commissie Welzijn als Sociale Zaken de lijst misbruikt
om jacht te maken op kamerbewoners die volgens Sociale Zaken vaker
bijstandsfraude zouden plegen dan andere klanten van SZ. Dit dan geheel
afgezien van het feit dat 90 procent van de kamerbewoners student is en
geen bijstand ontvangt...]
De Raad van State heeft de gemeente gelijk gegeven, maar Jansen wil desondanks de strijd niet opgeven. De beoogde verhuur aan buitenlandse studenten van - nog te verbouwen - kamers in het voormalige Lienward College aan de Kanaalstraat, op enkele tientallen meters van zijn pand, heeft hem nieuwe munitie verschaft.
"Anders had ik hier niet gestaan", zei hij gisteravond tegen de leden
van de adviescommissie voor de beroep- en bezwaarschriften.
Jansen - die
het gecertificeerde verhuurbedrijf Student Room Rent bezit en in
Leeuwarden ruim honderd kamers exploiteert - vindt dat de gemeente meet met twee maten.
In het woonblokje waar zijn pand staat, worden drie woningen aan
studenten verhuurd. Nòg een studentenwoning was voor de gemeente
onaanvaardbaar. Als bezwaar noemde zij onder andere dat verdere
concentratie van studenten ongewenst is voor deze omgeving.
"En dan zou de corporatie BWL 50 meter verder wél mogen verhuren aan tachtig studenten?", vroeg Jansen.
[Het is irrelevant of dat zou het althans moeten zijn, dat een woning
aan studenten wordt verhuurd of aan anderen. Het gaat om het
kamersgewijs verhuren, dus als onzelfstandige woonruimte. De gemeente
vond dus dat er al genoeg kamerpanden in dit gebied waren. De
achterliggende reden is ons wel bekend uit de eerdere stukken toen de
exploitatievergunning op de rails werd gezet:
Dat heette sociaal
ongewenst. Wij zijn van meet af aan tegen deze weigeringsgrond geweest
als het ging om het geven van een 'onttrekkingsvergunning' en een
'exploitatievergunning'. Wij zijn er WEL voor dat aan de
vergunningverlening bouwkundige eisen zijn gekoppeld, m.n. op het gebied
van de brandveiligheid. Weigert de verhuurder te voldoen aan de gestelde
bouwkundige eisen, dan hoort hij ook in onze optiek geen
exploitatieverordening te krijgen, maar gaat het uitsluitend om het
'quoteringsbeleid', dus:
Zoveel kamerpanden is wel genoeg, dan zijn wij
het oneens met de gemeente. Uit het bericht is op te maken dat het om
deze weigeringsgrond gaat. Je kunt natuurlijk redeneren dat formeel
gesproken deze weigeringsgrond wel in de verordening staat en dat de
gemeente dus gehouden is de vergunning te weigeren, maar de komst van
een groot aantal studentenkamers vlak daarbij, kamers waarvoor kennelijk
dit argument niet geldt, maakt m.i. dat deze verhuurder toch wel een
punt heeft als hij de weigering aanvecht. Het doet mij denken aan het
'gelijkheidsbeginsel' wat in het gedrang lijkt te raken.]
De kamerverhuurder maakt bezwaar tegen de opgelegde dwangsom. Hij had tot eind augustus de tijd zijn zaken in orde te maken - terug van vier naar maximaal twee studenten - maar heeft dit niet gedaan. Zolang in het huis hooguit twee studenten wonen, is een exploitatievergunning overbodig.
De gemeente laat per twee maanden opgelegde dwangsommen incasseren. Eind oktober kan dit voor het eerst gebeuren bij Jansen. De bezwaarschriftencommissie doet over circa zes weken uitspraak.
Tenslotte: Over dat 'quoteringsbeleid' nog het volgende: Dit zou m.i.
wel een rol mogen spelen bij nieuwe kamerpanden in die zin dat je zegt:
Blijven er in een bepaald gebied wel voldoende zelfstandige koophuisjes
over - het gaat vaak om wijken met de wat goedkopere koophuisjes - want
je haalt per slot 1 zelfstandige woning weg en je voegt bv. 4 kamers
toe. Daar zou je een maximumpercentage aan moeten koppelen.
In deze
kwestie had zo'n regel echter geen rol gespeeld want het kamerpand is er
al lang, zelfs heel lang omdat ik denk te weten dat het gaat om een
kamerpand aan de Verkorte Weg, waar al heel lang meerdere kamerpanden
zitten.
Als deze verhuurder voldoet aan de bouwkundige eisen uit de
exploitatieverordening en BWL mag het Lienward College verbouwen om
daarin een groot aantal kamers voor studenten te maken, is m.i. de
formele grond onder de gemeentelijke weigering discutabel geworden.
In
zoverre is dit een boeiende zaak, maar waarbij niet vergeten mag worden
dat het in feite de kamerbewoners zijn die de klos kunnen worden, omdat
de gemeente dat stukje van het verhaal m.b.t. de kamervergunningen nooit
behoorlijk heeft willen regelen, zoals een lijst van goedgekeurde
kamerpanden die men kan inzien en een regeling voor herhuisvesting als
een pand geen vergunning krijgt.
Kennelijk moet je eerst bij Sociale Zaken werken voor je inzage hebt in de lijst van kamerpanden waar je een kamer kunt huren, zonder dat je als kamerhuurder het risico loopt de
gemeente op je nek te krijgen...
Secretariaat P.E.L.
Meer over situatie kamermarkt: Uit LC 17/8/2002: "Onderzoek naar kamernood studenten"