"VAN HUREN NAAR KOPEN?"


Ingezonden stuk in Leeuwarder Courant van di. 20/8/2002:
"VAN HUREN NAAR KOPEN?" van de Werkgroep voor Volkshuisvesting in wijk Lekkumerend Leeuwarden.


In de Leeuwarder Courant van dinsdag 20/8/2002 vonden we in de rubriek "Ingezonden stukken" een brief van de "Werkgroep voor Volkshuisvesting" uit Lekkumerend/Vrijheidswijk.
In het verhaal wordt ingegaan op recente berichten zoals: "Steeds langer wachten op huurwoning" Hieronder volgt de letterlijke tekst:

Corporaties gaan willens en
wetens om de feiten heen.

VAN HUREN NAAR KOPEN?

In de berichten over het gebrek aan huurhuizen valt als argument te lezen dat het maar niet wil met de doorstroming.
De daarin besloten gedachte is, dat woonconsumenten van goedkopere naar duurdere woningen willen. Inclusief de gedachte dat huurders op zeker moment koper zullen worden.
Dat is de afgelopen dertig jaar maar voor een heel beperkte groep weggelegd geweest. Wie tegenwoordig huurder is, wordt op alle manieren de duimschroeven aangedraaid.
De huursubsidie dekt maar een deel van het bedrag; zelfs als je op een uitkering bent aangewezen. De beknibbeling op rechten, zoals verslechterde arbeidscontracten, makkelijker ontslagrecht, hogere eigen bijdragen en eigen risico's in sociale en medische gevallen en drastische kortingen op uitkeringen maken het onmogelijk te reserveren voor een koopwoning.

Dit idee van doorstroming zouden de woordvoerders van Aedes en in Leeuwarden Nieuw Wonen ook op kopers toegepast willen zien.
Namelijk dat iedereen zoveel mogelijk van zijn geld verwoont. Maar de kopers zijn minder gemakkelijk te dwingen. Als zij met vakantie willen kan dat beter met een goedkoop huis. Willen ze aan cultuur doen, een schilderij aan de wand hebben, dan kan dat makkelijker in dit huis dan in een duurder huis. Wil je je kind aan sport laten doen, bijvoorbeeld leren zwemmen, nu het schoolzwemmen is afgeschaft, of op muziekles, voetbal of ballet, dan moeten de woonkosten dat niet in de weg staan.

De corporaties willen de doorstroming de schuld geven, maar het is het huishoudboekje van de calculerende burger, die de behoefte aan woningen bepaalt. Per slot van rekening hoeven de eigenaren niet meer uit te geven dan ze willen. Een zaak die de huurders niet in eigen hand hebben.
De corporaties gaan hier willens en wetens om de feiten heen.

Leeuwarden.                           Jan Post
                              Richard Tuinstra
                              Werkgroep voor
                              volkshuisvesting

Einde tekst ingezonden brief in de LC.