Onderstaand ingezonden artikel over de sloop in Lekkumerend/Vrijheidswijk werd niet geplaatst door de Leeuwarder Courant. Die plaatsen liever voornamelijk stukken van de PvdA...
Hieronder het verhaal dat niet in de krant mocht:
De sloopkogel in de Leeuwarder 'herstructureringswijken' krijgt geen rust. Nadat de aangekondigde sloopplannen eind 1999 konden rekenen op warme steun van nagenoeg de gehele gemeenteraad, moeten gezinnen met een minimuminkomen nu de rekening betalen: massale sloop van goedkope huurhuizen, herbouw van dure koopwoningen. Volgens toenmalig verantwoordelijk CDA-wethouder Bilker en met hem de collegepartijen was er in het geheel geen sprake van 'wijken voor rijken', zoals de SP vaak verkondigt. Een simpele rekensom voor de Vrijheidswijk toont echter aan dat dat wel degelijk het geval is.
Beter Wonen Leeuwarden (BWL) sloopt 230 woningen in de Vrijheidswijk,
Nieuw Wonen Friesland (NWF) 454. In totaal gaan 684 huurwoningen tegen
de vlakte.
Het betreft hier goedkope huurwoningen en daarom uitermate
geschikt voor mensen met een lager inkomen, die vaak aangewezen zijn op
huursubsidie. Er wordt ook teruggebouwd door de woningbouwcorporaties -
overigens al jaren niet meer verenigingen die in de eerste plaats
sociale woningbouw beogen, maar bedrijven die winst moeten maken.
NWF bouwt 270 tot 300 woningen terug in de wijk, bij BWL variëren de
cijfers tussen de 20 en 230 - afhankelijk van een vijftal opties -,
maar laten we eens uitgaan van 230 woningen. In het meest gunstigste
geval komen dan in de Vrijheidswijk 530 woningen terug.
Daarmee is een
nettoverlies van 154 woningen na de realisatie van de volledige sloop
en herbouw gecreëerd.
Maar er is meer aan de hand: Want zowel BWL als
NWF gaan voor de gesloopte huurwoningen vooral dure koopwoningen
terugbouwen. Uitgaande van het maximum terug te bouwen aantal van 230
woningen ligt bij BWL de verhouding van nieuwbouw van
koopwoningen/huurwoningen in het gunstigste geval op 60-40%, maakt 138
koop en 92 huur. In het ongunstigste geval ligt de verhouding op
70-30%, dus 161 koop en 69 huur.
NWF gaat 140 koopwoningen in de
prijsklasse
EUR 145.000,-- tot 250.000 ,-- terugbouwen en 60 appartementen van EUR
205.000,-- tot EUR 340.000,--.
Er blijven bij NWF dus slechts 70 tot 100
huurwoningen over. Zetten we al deze cijfers tegen elkaar af, dan leert
een eenvoudige rekensom dat de corporaties samen minimaal 139 en
maximaal 192 huurwoningen terugbouwen.
Eerder stelden we al dat er 684 huurwoningen tegen de vlakte gaan.
Met
andere woorden: als de gemeenteraad akkoord gaat met de sloopplannen,
betekent dit een netto-onttrekking van tussen de 492 en 545 woningen
aan de goedkope woningvoorraad.
Hoezo, niet wijken voor rijken?!
BWL heeft de garantie gegeven dat iedereen die terug wil keren in de
wijk, dat ook kan. Maar bovenstaande rekensom laat zien dat dit alleen
mogelijk is wanneer hier maximaal 92 huurders aanspraak op maken.
De
overige 138 huurders kunnen niet terug.
De NWF doet een dergelijke
belofte niet. We tellen dan de 454 huurders van NWF bij die van BWL op
en komen op een totaal van 592 huurders, die niet terug kunnen keren.
Met deze uitkomst is een enorm probleem gecreëerd voor bijna 600
huurders in de Vrijheidswijk, want de beschikbare huurwoningvoorraad in
Leeuwarden is vandaag de dag relatief gezien uitermate laag. De
politiek en de woningbouwverenigingen erkennen dit, maar maken zich
daarentegen niet veel zorgen.
Zij vinden dat hun beleid hiermee
voldoende rekening houdt en verwachten dat het probleem mettertijd
oplost.
Ik deel die mening niet. Want om straks het probleem op te
lossen had er al veel eerder geïnvesteerd moeten worden in sociale
woningbouw en dat is nou precies waar het 'm de laatste jaren aan
schort. Nu al moeten nieuwkomers en de zogenaamde 'doorstromers' lang
wachten op een woning.
Kijk maar naar de reacties in de Woonwijzer:
aantallen van vijftig of meer op een 'doorsnee' woning zijn eerder
regel dan uitzondering. Dat zegt ons dat er véél meer vraag dan aanbod
is. En mensen die al ingeschreven staan worden straks 'naar achteren
gedrukt' ten gunste van de 'gedwongen verhuizers'.
De SP heeft de
afgelopen vier jaar in de raad telkens een zeer kritische houding
aangenomen bij de sloopcijfers en alternatieven aangedragen.
Grootschalig onderhoud, intensief sociaal beheer, het aanpassen van de
huidige woningvoorraad aan de vraag van deze tijd door beperkte sloop
(omvormen tot seniorenwoningen of het maken van twee-onder-een-kap
bijvoorbeeld): ze werden niet eens in overweging genomen.
De sloop van goedkope huurwoningen blijft al met al een eenvoudige
rekensom:
letterlijk, zoals die voor de Vrijheidswijk. Maar ook
politiek kunnen we nu de rekening opmaken:
beleidsmakers zijn domweg
niet geïnteresseerd in mensen die door sloop hun goedkope huurwoning
kwijtraken en maar moeten afwachten of ze zo'n vergelijkbare woning in
Leeuwarden kunnen krijgen.
Slechts een ding telt: geld. En dat zit nu
eenmaal niet bij de armere huishoudens.
Daarom zegt de SP: Stop met
slopen. En wel direct!