jan post, robinsonstraat 139,
8923 AN, leeuwarden.
058 2672513
Het wijkpanel is zoals we aan den lijve hebben kunnen ervaren geen
democratische groep.
Ze is niet democratisch gekozen.
Vervolgens wordt deze groep gebruikt om toestemming voor heikele
kwesties ter krijgen.
"Vindt het panel dit een leuk plan?" En als ze glimlachen dan wordt al
gerekend dat het panel voor is.
Vervolgens gaat dit naar de gemeenteraad, met het advies wijkpanel was
voor. (zie de vertekening.)
En zie de misleiding.
Het wijkpanel wordt gebruikt als hulpje van het planbureau.
En als hulpje van de belanghebbende, de corporatie. Merkwaardig dat een
groep mensen waarvan er maar een of twee in het bedreigde gebied wonen
- huurder zijn- geen belanghebbende zijn en een wijkpanel wel.
Dit in de besluitvorming ertussen geschoven lichaam, is een schending
van het democratisch proces.
De wijkpanels moeten meteen van hun status worden ontdaan.
(Dat je de
mensen ook iets aan kunt doen die in het wijkpanel zitten, vind ik te
ver gaan, maar ik kan me voorstellen dat de handen sommige slachtoffers
wel eens jeuken: dus jij hebt er voor gezorgd dat het Mariniersespel
leeg moest?)
Op de keper beschouwd zitten we in de sloopzaken met twee corpora: de
huizen bezitter en het Panel.
Het woord corporatieve STAAT, slaat op een land waar het belang van de
corpora gaan voor het belang van de persoon. Een voorbeeld van een
corporatieve staat is Duitsland 1933-1945 geweest. Ook daar ging alles
om een ander belang dan het democratische belang.
Enfin de woningbouw is een corpus dat zijn eigen doelen nastreeft, en de
statuten waarin staat dat ze ook voor volkshuisvesting dienen te zorgen
is een dode letter geworden.
Maar als het corpus van het Wijkpanel
misbruikt wordt om corporatieve ideeën van derden geaccepteerd te
krijgen is er iets volkomen mis met de democratie.
De manier waarop er tot nu toe met de controle op de volkshuisvesting is omgegaan is totaal onvoldoende. Dat kunnen de gekozenen in raad en staten en tweede kamer zich maar aantrekken.
J.P.