Eigen bericht
LEEUWARDEN 26-11-2001 - De Leeuwarder woningcorporaties lijken van
mening te zijn dat alleenstaanden die bruto fl. 1950,- of meer verdienen,
hun heil maar moeten zoeken in de z.g. 'vrije sector' van het
woningbestand van de corporaties. Dit is in strijd met het officiële
systeem van woningtoewijzing.
Hoe zit het precies volgens de formele spelregels van de Centrale Registratie Woningzoekenden?
Alleenstaanden die staan ingeschreven als woningzoekende kunnen in principe met behulp van het blad WoonWijzer van de gezamenlijke corporaties in aanmerking komen voor:
a. Een woning tot fl. 600,- kale huur als het bruto-maandinkomen niet hoger is dan fl. 2600,-
b. Een woning tot fl. 700,- kale huur als het bruto-maandinkomen niet hoger is dan fl. 3000,-
(N.B.: Strikt genomen is het belastbaar jaarinkomen beslissend; de bruto-bedragen zijn een indicatie/benadering.)
Voor inkomens tussen de fl. 2600,- en de fl. 3000,- bruto geldt dus dat ze ook een woning toegewezen kunnen krijgen waarvan de huur tussen de fl. 601,- en fl. 700,- ligt.
Voor woningen tot fl. 650,- (distributiewoningen) moet een bon worden ingevuld en opgestuurd naar de Centrale Registratie.
Vervolgens behoren de formele toewijzingsregels te gelden m.b.t. de vraag wie dan de woning waarvoor voorkeur bestond, toegewezen krijgt.
Tot zover is de zaak althans op papier duidelijk.
In het blad WoonWijzer nr. 23 van 8-11-2001 troffen we echter in het voorpagina-artikel onder de kop "Woonruimteverdeling blijft passen en meten" enige merkwaardige opmerkingen aan.
Het artikel tracht uit te leggen aan de hand van enige voorbeelden, hoe de woonruimteverdeling werkt.
Een van de voorbeelden:
"Casus 3: Jongeman, 32 jaar, ziet het onderhoud van zijn eigen koophuis niet meer zitten en wil overstappen naar een huurwoning. Hij verkoopt zijn huis, betaalt daarmee de hypotheek af en trekt tijdelijk in bij zijn ouders in afwachting van een huurwoning. Is hij starter of doorstromer?
Starter, want ook hij komt vanuit het ouderlijk huis. Als hij zich inschrijft nog voordat hij verhuist, is hij doorstromer. Lydia Koning: "Ik kan me voorstellen dat zo iemand meer noten op zijn zang heeft en grotere woningen vind je vooral in het aanbod voor doorstromers.
Bovendien, als je lang in je koophuis hebt gewoond, heb je meteen een flinke woonduur. Verdient de jongeman meer dan fl. 1950,- bruto per maand, dan maakt het niet meer uit EN IS HIJ AANGEWEZEN OP DE VRIJE SECTOR: HUURWONINGEN BOVEN DE fl. 650,- PER MAAND."
Einde citaat. Hoofdletters aangebracht door ondergetekende. Daar gaat het me namelijk om: Persoon in kwestie is helemaal niet aangewezen op uitsluitend de vrije sector woningen: Als hij zich inschrijft als woningzoekende mag hij ook bonnen insturen voor een woning tot fl. 600,- omdat zijn inkomen in de categorie zit tot fl. 2600,-
En wat is nu fl. 1950,- bruto? Zo'n beetje bijstandsniveau...
Tweede voorbeeld, weer uit hetzelfde artikel:
"Casus 4: Jong stel gaat uit elkaar. De vrouw, 27, wil op het huidige adres blijven wonen. De man, 29 jaar, gaat op zoek naar een huurwoning.
Is hij starter of doorstromer? Of komt de man in dit geval zelfs in aanmerking voor een urgentieverklaring? Maakt het verschil of zij gehuwd zijn of alleen samenwonend?
Starter, want ondanks het feit dat de man ook jarenlang bewoner was van dit huis, laat hij volgens de regels geen woonruimte achter. Hij is niet urgent. Bij zijn leeftijd kan het echter goed zijn dat hij meer verdient dan fl. 1950,- bruto per maand en dan IS HET AANBOD IN DE VRIJE SECTOR MEESTAL RUIM GENOEG OM TOCH SNEL TE KUNNEN VERHUIZEN. Als de rechter bepaalt dat de vrouw met haar kind weg zou moeten, dan is er wel een urgentie-situatie, omdat het kind dan in het gedrang komt."
Einde citaat. Hoofdletters aangebracht door ondergetekende. Ten eerste vind ik, dat in dit voorbeeld degene die op straat komt te staan, zonder meer een urgentie dient te krijgen, ook als hij/zij niet de kinderen toegewezen krijgt. Dakloos is dakloos. In dit soort situaties is veelal de man de klos, omdat in 9 van de 10 gevallen de rechter aan de vrouw de kinderen toewijst.
Weer ziet men hier, dat men gepusht wordt om vanaf fl. 1950,- bruto per maand maar een woning in de vrije sector te betrekken. Dit is misbruik maken van het feit dat men in feite wel degelijk urgent is, maar formeel niet: Men MOET snel een woning hebben om niet op straat en in het slechtste geval in de goot te belanden. En ziedaar: Nu kan men met fl. 1950,- per maand bruto fijn de leegstand in de dure corporatiewoningen gaan oplossen...
Het camoufleert ook mooi de grote druk qua vraag op de sociale huurwoningen: Men wordt 'weggedrukt' naar de vrije sector.
En dan maar verbaasd kijken waar die huurquotes van 40-50 procent wegkomen bij alleenstaanden met weinig geld...
Slotconclusie: Alleenstaanden die minimaal fl. 1950,- bruto per maand verdienen worden uitgesloten of op z'n minst belemmerd om gebruik te mogen maken van het aanbod distributiewoningen in WoonWijzer met een huur tot fl. 600,- Dit is in strijd met de formele spelregels van de corporaties zelf. Dit zal wel een reden hebben: Hoe meer van die eenpersoonshuishoudens mooi in dure huizen belanden, hoe meer goedkope huizen op den duur plat kunnen. Ze 'kozen' per slot toch 'zelf' voor die dure woning?!
Moraal van dit verhaal: Ga als alleenstaande iets kopen, zodra je je dat kunt permitteren en laat de corporaties maar barsten met hun bevoogdende verhalen. Wellicht dat met behulp van koopsubsidie en veel gezoek bv. in de sfeer van bestaande koopappartementen (zoek dan wel de wat betere uit!) nog iets te realiseren valt.
Bij problemen met de woningtoewijzing door corporaties kun je ook terecht bij het Klachtenspreekuur van het PEL (058-2671636; eventueel telefoonnummer achterlaten op antwoordapparaat.)
secretariaat Ver. PEL