Psychiater verplicht bij bijstand.
In de bijstand en labiel? Verplicht in therapie.


Psychiater verplicht bij bijstand. In de bijstand en labiel? Verplicht in therapie.
Uit de Leeuwarder Courant van za. 19/9/2008.


Al eerder berichtten we over artikel 55 Wet Werk en Bijstand, het wetsartikel waar het hier over gaat.

Zie: 'Meerderheid partijen akkoord met mogelijkheid dwang B. en W. bij 'medische behandeling' van mensen in de bijstand.'
Uit de Leeuwarder Courant van wo. 10/3/2004. Link:
http://home.wanadoo.nl/verpel/geld/279vvry2cwz.html

Zie ook: 'Vragenbrief PEL aan B&W over ver[plichte medische behandeling bijstandsgerechtigden ihkv artikel 55 Wet Werk en Bijstand.'
Brief PEL 19/12/2005 plus reactie van B. en W. d.d. 31/1/2006 op identieke vragen van FNP en ChristenUnie. Link:
http://home.wanadoo.nl/verpel/geld/363art55wwb_b&w.html

Zie ook: 'Inspraakverhaal Komitee Vrouwen en Bijstand, 9 maart 2004, commissie Welzijn, m.b.t bouwstenen kaderdiscussie Werk en Inkomen: Reïntegratie, Handhaving.' Link:
http://home.wanadoo.nl/verpel/geld/275kveb-cwz.html

Uit de Leeuwarder Courant van za. 13/9/2008 voorpagina:

Psychiater verplicht bij bijstand

DEN HAAG (GPD) - Bijstandsgerechtigden met psychische problemen worden door gemeenten onder druk gezet om zich te laten behandelen door een therapeut.

Op grond van de Wet Werk en Bijstand (WWB) mogen gemeenten hen zelfs verplichten een psychiater te bezoeken. Dit op straffe van een korting of zelfs het opschorten van de uitkering.

[In een inspraakverhaal op 9/3/2004 bij de Commissie Welzijn stelde de (toenmalige) vertegenwoordigster van het Komitee Vrouw en Bijstand o.a.: "In de wet BOPZ is opgenomen dat men in bepaalde gevallen gedwongen mag worden opgenomen, maar deze is gebonden aan een strikte wetgevingen. En als iemand dan verplicht is opgenomen kan hij nog niet verplicht worden deel te nemen aan een behandeling. Het lijkt me angstig te weten dat u ermee in wil stemmen dat de gemeente dan wel kan dwingen iemand een medische behandeling te (laten) ondergaan." Einde citaat.]

Psychologen, cliëntenraden en advocaten hebben grote moeite met deze verregaande vorm van bemoeizucht. "Dit is een aantasting van het zelfbeschikkingsrecht van een mens", zegt de Amsterdamse advocaat Marc van Hoof.

[Dat is het ook. Steeds verder worden mensen in de bijstand gedegradeerd tot tweederangs burgers met minder rechten maar meer plichten dan anderen.]

"Het kan niet zo zijn dat een bijstandsconsulent op de stoel gaat zitten van een arts. Alleen in heel uitzonderlijke gevallen mogen patiënten gedwongen worden een behandeling te ondergaan", zegt directeur Dick Nieuwpoort van de Landelijke Vereniging van Eerstelijns psychologen. Het Landelijk Netwerk Cliëntenorganisaties vreest dat bijstandsgerechtigden hier juist aan onderdoor gaan.

Gemeenten erkennen dat zij bij sommige bijstandsgerechtigden dwang uitoefenen om hen in een behandeling te krijgen. Volgens directeur Thof Thissen van Divosa, de vereniging van directeuren van sociale diensten, is het dan in het belang van die persoon zelf om hem naar een hulpinstantie te sturen.

"Het zou veel erger zijn als we mensen die bijvoorbeeld manisch-depressief zijn, zouden dwingen te werken. Dan jaag je mensen pas over de kling."

[Thof Thissen zal wel even bepalen welke keuzes er zijn: of aan het werk of naar de psychiater. Ik weet nog een derde keuze: gebruik maken van je zelfbeschikkingsrecht als mens en zelf uitmaken of je een medische behandeling wilt of dat je die weigert. Bovendien moet men in de gaten houden dat in tegenstelling tot een gewone medische behandeling dit niet is bedoeld in het belang van iemand die ziek is, maar in het belang van iets anders: het oplappen van een productie-eenheid voor een werkgever zodat betrokkene tevens uit de bijstand kan en een gemeente weer wat uitkeringsgeld kan besparen.]

PAGINA 19

In de bijstand en labiel? Verplicht in therapie

Een keuringsrapport van een arts is voldoende om een bijstandsgerechtigde naar de psychiater te sturen. Anders dreigt een korting op of zelfs verlies van de uitkering. "Als u zich niet laat behandelen, werkt u onvoldoende mee aan uw reïntegratie."

Door Jacqueline Steenwijk

In paniek nam een bijstandsgerechtigde man deze maand contact op met de Cliëntenraad Sociale Zaken van zijn stad. Hij had zojuist van zijn consulente het dringende advies gekregen zich te vervoegen bij een instelling voor de geestelijke gezondheidszorg (ggz) voor psychotherapie. Hij vreest dat zijn uitkering omlaag gaat als hij zich niet bij die instelling meldt. Of nog erger: dat hij zijn uitkering verliest omdat hij te weinig zou doen aan zijn reïntegratie.

Onlangs beschreef de Amsterdamse advocaat Marc van Hoof een soortgelijke situatie. Zijn cliënt had te horen gekregen dat hij zich voor een psychiatrische behandeling moest melden bij de Amsterdamse ggz-instelling Mentrum. Hij ging. "Als hij nu zou stoppen, zou hem dat alsnog zijn uitkering kunnen kosten", zegt Van Hoof.

[O.a. de Amsterdamse Bijstandsbond maakt wel gebruik van zijn diensten.]

De advocaat heeft grote moeite met de manier waarop bijstandsgerechtigden onder druk worden gezet om in therapie te gaan. "Dit is een enorme inbreuk op het zelfbeschikkingsrecht van een mens." In het geval van zijn cliënt waren de keuringsrapporten van een psycholoog en een arbeidsdeskundige genoeg om van de man te verlangen dat hij zich liet behandelen.

[Op raadsvragen hier in Leeuwarden gesteld reageerden B. en W. indertijd als volgt: "Voor zover de in de vraag bedoelde "doorverwijzing" inhoudt een verwijzing naar een arts of een andere professionele hulpverlener ter behandeling van het vastgestelde "medische" probleem op de weg naar economische zelfstandigheid, zal de verplichting worden opgelegd door de daartoe gemandateerde kwaliteitsmedewerker."
Dus: iemand wordt eerst naar Ardyn (per 1/8/09 weer vervangen door een ander bureau) gestuurd en die adviseert een medische behandeling. Zij kunnen echter niemand ergens toe dwingen. Maar vervolgens een ambtenaar van de soos wel... En: zoals gesteld: het gaat niet om het genezen van een ziekte als doel, maar het gaat om "de weg naar economische zelfstandigheid"
Nog duidelijker was hun antwoord op de volgende vraag, namelijk: "Het wettelijk begrip "behandeling van medische aard" omvat fysieke en psychisch medische hulpverlening.
De reikwijdte van deze mogelijkheid wordt uitdrukkelijk begrensd door die behandelingen die in rechtstreeks verband staan met het beperken van een beroep op de uitkering."

Het gaat met name om het vet gedrukte deel van dit citaat. Dus: om het beroep op de bijstand te beperken is zelfs gedwongen medische behandeling toegestaan...
Natuurlijk heeft die persoon een keuze: of zich daaraan onderwerpen of geen uitkering wat betekent: of de hand ophouden bij vrienden, familie en kennissen of verhongeren of crimineel worden en zo aan je geld komen...]

Volgens Jo Bothmer van het Landelijk Netwerk Cliëntenorganisaties worden bijstandsgerechtigden nog maar mondjesmaat gedwongen bij een erkend psycholoog in therapie te gaan. Wel worden ze vaak naar kortdurende therapeutische sessies gestuurd, iets dat opvallend toeneemt. "Wij merken dat gemeenten veel meer van dit soort trajecten aan het inkopen zijn."

[Het is weliswaar niet helemaal vergelijkbaar maar zonder dat mensen die naar de Leeuwarder Werkacademie gaat zelf weten is daar in sommige gevallen sprake van:
"Diagnose en uitvoering
In het startprogramma worden de volgende processen naast elkaar uitgevoerd:
alle klanten worden in groepssessies begeleid bij het solliciteren;
alle klanten worden gediagnosticeerd;
een deel van de klanten volgt een motivatietraining (NLP);
de uitkeringsaanvraag wordt behandeld."
Einde citaat.
Bron: "Beschrijving interventie Startprogramma Werkacademie Leeuwarden"
Dat NLP is volgens de Wikipedia op internet: "Neurolinguïstisch programmeren (NLP) is een niet erkende psychologische stroming, die een samenhangend geheel van in kaart gebrachte competenties (gemodelleerde expertises) als makkelijk leerbare modellen en technieken aan anderen aanbiedt, waarvan men pretendeert dat ze de communicatie en het bereiken van doelstellingen kunnen optimaliseren." Einde citaat. En aan dergelijke pseudo-wetenschappelijke rimram worden mensen zonder dat ze het zelf weten, onderworpen... Als je weet dat Emile Ratelband een van de bekende NLP-aanhangers is, weet ik wel genoeg... Tsjakka...!! Overigens is het m.i. wel zo dat de kwestie rond art. 55 WWB en de gedwongen medische behandeling een stuk ernstiger is. Wel illustreert het gebruik van medische termen en het loslaten van allerlei brainwash-methoden dat de overheid mensen in de bijstand per definitie als "ziek" ziet...]

Cliëntenraden en advocaten hebben al moeite met de drang, maar nog erger vinden ze de verplichting tot behandeling. Gemeenten mogen op grond van artikel 55 van de Wet Werk en Bijstand (WWB) bijstandsgerechtigden verplichten een medische behandeling te ondergaan, waaronder psychotherapie, als zij dit noodzakelijk achten voor een snellere reïntegratie. Eis is dat sociale diensten advies inwinnen bij een arts.

Psychologen zijn verbijsterd. "Dit kan toch niet", zegt directeur Dick Nieuwpoort van de Landelijke Vereniging van Eerstelijnspsychologen.
"Artsen mogen pas iemand gedwongen laten behandelen als die een gevaar vormt voor zichzelf of een ander. En een bijstandsconsulent zou dat wel zomaar mogen doen?"

[Met deze directeur zie ik niet in waarom het zo nodig in de WWB toegestaan moest worden de kaders van de wet BOPZ te doorbreken waardoor de overheid als het om bijstandsgerechtigden gaat delen van deze wet kan negeren. Overigens is de overheid bezig om ook de wet BOPZ te verslechteren, waarmee de trend wordt bevestigd.]

Woordvoerders van diverse gemeenten bezweren dat zij tot nu toe niemand hebben verplicht tot therapie, maar wel drang uitoefenen.
In Leeuwarden wordt eerst advies ingewonnen van deskundigen. Vervolgens wordt dat besproken met de cliënt. "Wanneer die niet wil meewerken, zal er vast wel enige aandrang plaats vinden", erkent een woordvoerder.

[Dat zal wel een boeiende bespreking worden: "Als je niet meewerkt trekken we je uitkering in"?? De formele antwoorden op eerdere raadsvragen - zie eerder in dit artikel en bij een van de links - lijken me wel duidelijk.]

Volgens psycholoog Ad Kerkhof, gespecialiseerd in de behandeling van piekergedrag en zelfmoord bij patienten, moeten gemeenten zich helemaal niet op dit vlak begeven.
"Veel mensen die langdurig in de bijstand zitten, hebben al twintig therapieën doorlopen. Voordat je die nog een therapie aanbiedt, moet je wel heel goed nadenken over welke dan nog geschikt is." Bovendien kan het ook nog eens verkeerd uitpakken. "Mensen kunnen er ook juist van doorslaan."

[We hoeven slechts te wachten totdat door het geziek van een soos in het land een psychisch labiel persoon zichzelf iets aandoet of een soosmedewerker...
Overigens zou ik iedereen aanraden die zich door de soos gedwongen moet onderwerpen aan een medische behandeling, dit uit te vechten voor de rechter. Voor de rest: wie in Leeuwarden zoiets overkomt: bel het PEL op 058-2671636 en we zullen zien in hoeverre we diegene kunnen bijstaan. ]


Einde LC-bericht. Commentaar tussen blokhaken [].