"Verslag van de overlegvergadering tussen de Ondernemingsraad en de WOR-bestuurder"
Datum: 11 oktober 2006
Betreft notulen Ondernemingsraad gemeente Leeuwarden plus:
"Notulen over bijstand zorgen voor relletje"
Uit de Leeuwarder Courant van do. 21/12/2006 plus:
"Verplichte training voor werklozen"
Uit de Leeuwarder Courant van za. 23/12/2006 plus:
"Leeuwarden gooit bijstandsbeleid over andere boeg"
Uit het Friesch Dagblad van vr. 22/12/2006
Onlangs lagen er notulen van de Ondernemingsraad van de gemeente Leeuwarden zomaar (?) op straat...
In dat verslag stonden interessante dingen over een 500-banen plan waarover wel bekend was dat dit er aan zat te komen. Minder bekend was, dat de op de vergadering uitgenodigde projectleider Dick Vink stelde, dat hij binnen vier jaar tijd het aantal mensen in de bijstand wil terugbrengen tot eenderde van het aantal dat nu bijstand heeft...
Vervolgens beweert wethouder Florijn weer dat hij van niets weet...
Kortom: Is Dick Vink overambitieus of is het waar wat hij zegt en klapt hij uit de school?? Hieronder eerst het bedoelde deel van het verslag van de vergadering van de OR van 11/10/2006. Commentaar staat tussen blokhaken.[].
Datum: 11 oktober 2006
Aanwezig: Marten Stol (voorzitter), Pieter Offringa, Sietie Haagsma, Tineke Dijkstra, Tea Bouma, Jan de Groot, Jacob Jonker, Els Smith, Henk Renting, Bert Wedman, Johan Westra, Tineke Laverman, Jannewietske de Vries (directeur Algemene Zaken), Dietske Bouma (directeur Welzijn), Dick Vink (projectleider 500 banenplan), Hans Horstman (P&O-advies) en Carel Brugman (WOR-bestuurder)
Afwezig: Baukje de Jager
Ambtelijk secretaris: Jopie Jonker
Notulist(e): Magda Broeckx
Actie door:
1. Opening
De voorzitter heet iedereen welkom en opent de vergadering.
2. Mededelingen
De volgorde van de agenda wordt aangepast aan de gastsprekers :
Punt 3. 500 Banenplan
Punt 4. Organisatorische ontwikkelingen Algemene Zaken
Punt 5. Vaststellen verslag d.d. 13 september 2006
Punt 6. Herplaatsingsvolgorde.
3. 500 Banenplan
Het project 500 banen, om het bijstandsbestand in Leeuwarden te
laten dalen, leidt tot verwarring bij veel medewerkers. Er is
onduidelijkheid over de werkwijze en invulling hiervan.
Daarom heeft de Ondernemingsraad de Wor-bestuurder gevraagd
hier in de overlegvergadering een toelichting op te geven zodat
vragen van medewerkers beantwoord kunnen worden.
Hiertoe is de directeur Welzijn uitgenodigd en de voorzitter geeft haar het woord.
[Waarom is er verwarring en onduidelijkheid over werkwijze en invulling van dit plan? Heeft dat te maken met bezuinigingen bij Algemene Zaken (ook te lezen in verslag) en de vrees dat plaatsen zullen worden ingenomen door 'stagelopers' vanuit de bijstand ofwel: worden betaalde banen vervangen door 'werken met behoud van uitkering'?! Op die manier zou je uiteraard ook zoveel fte kunnen besparen. FTE betekent: Full Time Equivalent. Een volle werkweek is in de meeste sectoren 38 uur.]
De directeur Welzijn bedankt de Ondernemingsraad voor de gelegenheid om informeel de stand van zaken toe te lichten.
Het project 500 Banen plan gaat om de reductie van het aantal bijstandsuitkeringen in de Gemeente Leeuwarden. Dit betekent een extra verlaging bovenop de raming van het CBS. Hiermee wordt tevens getracht een van de grootste financiële problemen van de Gemeente Leeuwarden op te lossen. De Gemeente Leeuwarden ontvangt van het Rijk te weinig middelen in verhouding tot het aantal bijstandsgerechtigden.
Er is gekozen voor een projectstructuur vanwege de snelheid tussen beleid en uitvoering, ook omdat hier nauwe samenwerking tussen twee sectoren bij nodig is.
Heel wat voorwerk is al gebeurd waarbij het prettig is te merken dat alle diensten meedenken aan oplossingen.
De directeur Welzijn stelt de projectleider voor, Dick Vink, en geeft hem het woord zodat hij zelf zijn eigen ervaringen en de betekenis van dit project voor Leeuwarden kan vertellen.
De projectleider vindt dit een uitdagende opdracht. Het uiteindelijke doel is er voor te zorgen dat er niet meer betaald wordt aan bijstandsuitkeringen dan wat men aan Rijksgeld hiertoe ontvangt. Hij heeft de afgelopen 20 jaar in verschillende steden bij gemeentes voor de sector Sociale Zaken gewerkt. In heel Nederland is dit proces op gang gebracht waarbij de weg naar werk opengelegd wordt voor uitkeringsgerechtigden. In Leeuwarden zijn er 500 uitkeringsgerechtigden meer dan het budget toelaat. Dit levert jaarlijks een ernstig financieringstekort op. Dit geld kan ook anders besteed worden zoals investering in bereikbaarheid, betere zorg enz.
[En *dus* is er werk voor 500 mensen uit de bijstand en dat noem je dan het 500-banen plan... Reden: er zijn 500 uitkeringsgerechtigden meer dan het budget toelaat...Waren er maar 4000 uitkeringsgerechtigden meer dan het budget toelaat, zou je dan zeggen...
Kortom: we kunnen het allemaal weer helemaal zien zitten met dit staaltje superieure logica...
Vervolgens bedoelt de notuliste te zeggen dat als er een *overschot* zou zijn qua bijstandsgeld (pot met geld waar I-deel bij staat) daar leuke wegen naar Leeuwarden mee kunnen worden aangelegd en dat de zorg die kennelijk niet al te best wordt (WMO-problematiek) door geldgebrek, beter kan. Eigenlijk doortrapt smerig: Wij als gemeente kunnen (via die WMO) betere zorg laten leveren als we maar een deel van die verdomde bijstandstrekkers konden lozen... Duidelijk is dat men streeft naar een overschot bij de pot met geld die bestemd is om de uitkeringen te betalen. Op zich zou je daarmee - omdat de besteding van zo'n overschot vrij is - weer bijstandsgeld kunnen 'terugploegen' via het scheppen van gesubsidieerd werk. Het PEL heeft enige jaren terug zo'n plan ingediend, maar bij alle politieke partijen viel toen een oorverdovende stilte, hoewel PAL/GL m.b.t. een soortgelijk idee later nog wel vragen aan het College had gesteld.]
Samen met de medewerkers van Sociale Zaken wordt bekeken hoe men dit volume kan terugbrengen tot een niveau passend in het budget. Het budget zit ingenieus in elkaar en bestaat uit een I-deel en een W-deel.
I-deel : dit gedeelte dient gebruikt te worden voor het betalen van de uitkeringen. Indien er overschot is mag dit gebruikt worden om te besteden aan andere nodige zaken. Bij een tekort moet de gemeente dit zelf aanvullen. Dit deel van het budget is niet ge-oormerkt.
W-deel : is wel geoormerkt en mag alleen besteed worden aan activiteiten waarmee bijstandsgerechtigden terugkeren naar de arbeidsmarkt. Dit deel mag niet besteed worden aan andere zaken noch aan het betalen van uitkeringen. Bij overschot mag men 75% meenemen naar het volgende jaar. Er ontstaat echter steeds meer druk om dit terug te brengen.
Aan de Raad is inmiddels budget gevraagd voor dit project in 2007 om de vernieuwingsslagen te financieren.
[M.i. moet zoveel mogelijk worden voorkomen dat er een overschot ontstaat. Betaal er eventueel in voorkomende gevallen opleidingen van die langer dan een half jaar duren, ga over tot het op individuele basis verstrekken van PGB's (Persoonsgebonden budgetten) ihkv een IRO (Individueel Reïntegratietraject) in voorkomende gevallen enz. Het is m.i. ook nergens goed voor om 75% van dit budget überhaupt te *willen* oppotten...]
Het resultaat wat de projectleider voor ogen heeft is om in vier jaar tijd het aantal uitkeringsgerechtigden terug te brengen tot een derde van het huidige bestand. Dit is een forse opdracht want dit betekent dat de huidige +/- 4100 bijstandsuitkeringen teruggebracht moeten worden naar 1200. Als dit lukt is er succes geboekt en dit vormt een extra motivatie voor alle medewerkers om deze inspanning te leveren.
[Over deze opmerking ontstond uiteraard de nodige ophef: Dhr. Dick Vink had pakweg 14 dagen na deze Ondernemingsraadvergadering zijn verhaal ook in de Cliëntenraad Werk en Inkomen gedaan, maar niet gerept over een zo grote beoogde reductie van het aantal mensen in de bijstand. Inhoudelijk is het ook absurd: zo pakweg 50 tot 60 procent van het klantenbestand is ingedeeld in 'fase 4' en niet zomaar geschikt voor betaald werk, al dan niet gesubsidieerd. Om 'werken met behoud van uitkering' kan het niet gaan, om de cynische reden dat de gemeente dan niets bezuinigt op de bijstand... Men zou dus in vier jaar 2900 mensen vanuit de bijstand aan betaald werk moeten helpen... Volgens mij is dit totaal onmogelijk, tenzij men echt fors en dan bedoel ik ook heel fors, inzet op gesubsidieerd werk. En dan nog zit men met het probleem dat een flink deel van de klanten gewoon echt arbeidsongeschikt is... Zoals vaker betoogd zou de wetgeving moeten veranderen om diegenen die nu niet formeel volgens de toelatingsregels in de WAJONG mogen, maar daar inhoudelijk wel in zouden moeten, uit de bijstand te halen en een WAJONG-uitkering te geven.]
De nieuwe werkwijze, waarbij werk boven uitkering gaat, wordt eerst toegepast op de nieuwe aanvragers voor een uitkering. Zo wordt vermeden dat mensen hun tijd anders gaan besteden omdat ze te lang uit het arbeidsproces zijn.
[Hier komt weer een nieuwe aap uit de mouw: stel je voor dat je ondanks je werkloosheid zomaar iets vindt wat je zinvol vindt qua bezigheid, bijvoorbeeld echt vrijwilligerswerk? Dat zou vreselijk zijn toch? Je hoort te wachten tot voor jou wordt bepaald dat je "verplicht vrijwilligerswerk" moet doen en waar je dat moet doen... Bovendien wordt zo verhinderd dat je misschien wel gaat ZWARTwerken... In zoverre dient de "Werkacademie" ook als de moderne vorm van 'stempelen' van voor WO II.]
Omdat niet in een enkel gesprek vast te stellen valt, of en wat iemands kansen op de arbeidsmarkt zijn, is hiertoe een training opgezet. Deze zal plaatsvinden op het CWI en de uitkeringsgerechtigden zijn verplicht deze training, drie dagen per week te volgen. Na de training dienen de mogelijkheden duidelijk te zijn en wordt de volgende stap bepaald : werkstage, vrijwilligerswerk, enz.
[Denk erom: Werkstage en 'verplicht vrijwilligerswerk' zijn met behoud van uitkering en betekenen gewoon dat je moet werken voor je bijstandsuitkering... Een ander werkt voor loon, maar iemand die bijstand nodig heeft moet werken voor die bijstand... Ooit in de 19e eeuw had men "werkhuizen" voor de "armen en onmaatschappelijken". Dat was ooit de functie van het Haniagebouw aan de Haniasteeg...]
P&O-advies inventariseert waar binnen de gemeentelijke organisatie plekken t.b.v. leerbanen zijn. Zo geeft men én het goede voorbeeld aan andere organisaties én biedt men mensen de kans om de nodige werkervaring op te doen. Dit geldt als stage en heeft geen verdringing van de interne mobiliteit tot gevolg.
[Ook dit is een belangrijke opmerking: Er komen voor mensen in de bijstand leerbanen, ook bij de gemeente zelf, en dat zijn eigenlijk stages. Dat betekent: verplicht werken met behoud van uitkering bij de gemeente Leeuwarden zelf. Dit gekoppeld aan de geplande bezuinigingen bij Algemene Zaken en de onrust onder de ambtenaren wordt duidelijk... Ambtenaren eruit en dwangarbeid van mensen in de bijstand daar voor in de plaats...
Het hartelijke en welgemeende advies daarbij is: laat veel ambtelijke stukken 'lekken' en gooi zoveel mogelijk 'zand in de machine'. Het resultaat is dat deze stages van korte duur zullen zijn...
Kun je overigens ook wethouder worden met behoud van uitkering?!]
Door deze nieuwe werkwijze krijgen de casemanagers een andere rol en dienen ze ondernemender te handelen. Voor de cliënt blijft de casemanager als voorheen het aanspreekpunt.
De directeur Welzijn wil de afspraak, gemaakt met het trio, bekrachtigen dat ze hun regelmatig informeert over de stand van zaken. Het trio had gevraagd om een plan van aanpak te ontvangen maar in dit proces van werkenderweg zoeken is dat momenteel nog niet mogelijk. Er is geen tijd te verliezen en er is ruimte nodig om binnen de mogelijkheden snel en ondernemend te kunnen handelen. Zodra de situatie stabieler is zal het officiële proces richting de Ondernemingsraad gevolgd worden.
De Ondernemingsraad wil dat het trio goed geïnformeerd wordt over de stand van zaken en de stappen die genomen worden. Zodra er organisatie breed zaken spelen dient de Ondernemingsraad op de hoogte gesteld te worden.
De Ondernemingsraad wijst erop dat dit voor veel medewerkers en de gehele organisatie belastend kan zijn en goed dient voorbereid en begeleid te worden.
De Wor-bestuurder geeft aan dat gezorgd wordt voor de nodige middelen om dit te faciliteren. Dit is een probleem van de Gemeente Leeuwarden en met de bijdrage van iedereen dient het te lukken om dit zelf op te lossen.
[Het volgende gedeelte uit de notulen wordt zonder commentaar integraal weergegeven. Dit gebeurt omdat er bezuinigingen op komst zijn bij Algemene Zaken en er een link kan liggen met de aangekondigde 'leerbanen' ofwel 'stages'.]
4. Organisatorische ontwikkelingen dienst Algemene Zaken
In het overleg met het trio had de directeur Algemene Zaken kenbaar gemaakt een aantal veranderingen binnen de dienst te willen doorvoeren. In een extra Ondernemingsraadsvergadering, gisteren 10 oktober 2005, is dit voorstel besproken. De ontwikkelingen bij de dienst Algemene Zaken roepen dermate veel vragen op dat besloten is om de directeur uit te nodigen hierover een toelichting te geven. Er bestaat onduidelijkheid over het toekomstbeeld en wat verwacht kan worden.
De directeur Algemene Zaken begint met te zeggen dat zonder beweging geen vooruitgang geboekt kan worden.
[Ik kan het niet laten: wat een prachtige open deur wordt hier ingetrapt! Een echte managers-opmerking; het resultaat van jarenlange gedegen opleiding... Ik hoop tenminste dat de opmerking origineel is en geen jatwerk uit het oud-Chinees, want ook zij hadden patent op dit soort diepe wijsheden... Ik zie het voor me: Bruce Lee, van de 7e Ming-dynastie 2500 jaar vChr. zegt bij de pas gebouwde Grote Chinese Muur: "Zonder beweging geen vooruitgang" - nu ja, dan in het oud-Chinees - en hij trapt er een groot gat in... Kortom: Een uitdrukking om nog vaak te pas en nog veel meer te onpas te gebruiken...]
Binnenkort zullen er een aantal verschuivingen bij de dienst Algemene Zaken plaatsvinden. Deze zijn voorgelegd aan de delegatie van de Ondernemingsraad die het overleg met de directie voert.
De directeur Algemene Zaken verklaart de bedoeling van deze verschuivingen.
Het project Vitaliteit is een belangrijk speerpunt van zowel de organisatie als het College. De Raad heeft hier, voor de komende vier jaar, financiële middelen voor vrijgemaakt. Hierbij is het voor de directeur belangrijk om na te gaan waar welke capaciteit in te zetten en hoe dit te organiseren zonder deze financiële middelen te hoeven inzetten om een externe projectleider te betalen. Deze mogelijkheid is gevonden door de huidige sectormanager P&O-advies te vragen om het programma Vitaliteit te gaan trekken. Dit betekent dat er vervanging gezocht moet worden voor de functie sectormanager P&O-advies. Hiervoor is de sectormanager Bedrijfsvoering Algemene Zaken gevraagd. Deze sector bestaat voor uit O&I-adviseurs, Planning en Control en Statistiek en Onderzoek. In de toekomst wil de directeur Algemene Zaken O&I samenvoegen met IT. Daarom is de teamleider IT gevraagd een deel van de taken van de sectormanager Bedrijfsvoering op zich te nemen en een adviesaanvraag op te stellen voor het samenvoegen van deze onderdelen. Dit onderdeel is een adviestraject en de adviesaanvraag zal begin volgend jaar aangeboden worden aan de Ondernemingsraad.
De huidige sectormanager Bedrijfsvoering zal een gedeelte van de taken voorlopig blijven uitvoeren naast de taken als sectormana-ger P&O-advies.
Met deze interne management mobiliteit wordt een formatieplaats vrijgemaakt. Hierdoor kan met het project Vitaliteit op volle kracht aan de slag gegaan worden.
De Ondernemingsraad vraagt wat er gebeurt met de onderdelen van Bedrijfsvoering, Planning en Control en Statistiek en Onderzoek.
De directeur Algemene Zaken antwoord dat deze, +/- 7,8 fte, de komende tijd aangestuurd blijven worden door de huidige sectormanager Bedrijfsvoering. Dit tot bekend is hoe men verder wil met Bedrijfsvoering. Momenteel vindt een doelmatigheids-onderzoek plaats binnen de kolom Bedrijfsvoering. De uitkomst hiervan wordt afgewacht en aan de hand van de aanbevelingen daaruit voortvloeiend zal bepaald worden hoe hiermee verder te gaan, zowel voor de dienst Algemene Zaken alsook de andere diensten.
De Ondernemingsraad vraagt of de taakstelling hierin opgenomen is.
De directeur Algemene Zaken antwoord dat er inderdaad nog 1 fte ingeleverd dient te worden bij de sector Bedrijfsvoering. Organisatiebreed dient ook nog een laatste stuk van de bezuinigingsronde doorgevoerd te worden. Hierin dient efficiency gevonden te worden.
De bezuinigingen zijn redelijk in beeld en in november 2006 zal de gemeentebrede Audit aangeven hoe dit laatste gedeelte het beste georganiseerd kan worden.
De Ondernemingsraad vraagt of de projectleider Vitaliteit aan het einde van het project terugkeert naar de huidige functie.
De directeur Algemene Zaken geeft aan dat dit een onomkeerbaar proces is. Hierover zijn afspraken gemaakt. Het project Vitaliteit zal vier jaar beslaan. De directeur vindt het belangrijk dat medewerkers weten wie hun leidinggevende is.
De Ondernemingsraad vraagt in hoeverre de Regiegroep een rol gespeeld heeft in deze verschuiving van leidinggevenden naar nieuwe functies.
De directeur Algemene Zaken antwoord dat de Regiegroep meegedacht heeft maar strikt genomen had dit ook zonder de Regiegroep kunnen plaatsvinden. De directeur is zelf gaan schuiven ter voorbereiding op de bezuinigingen waarbij de taakstelling voorziet in 1 fte minder in een leidinggevende functie. Met de Regiegroep is besproken of dit ingevuld kon worden door middel van een "treintje". Het is een bijzondere situatie omdat het om leidinggevende functies gaat. Met de delegatie van de Ondernemingsraad, die het overleg voeren met de Regiegroep, is gesproken over het feit dat hier geen regels voor zijn. Verschillende zaken zijn bij deze veranderingen aan elkaar geknoopt : efficiency, bezuinigingen en taakstelling, anders indelen van sectoren, persoonlijke ontwikkeling van leidinggevenden. Met de leidinggevenden zijn gesprekken gevoerd hoe ze hun loopontwikkeling zien. De Ondernemingsraad vraagt of er ook met andere leidinggevenden gesprekken gevoerd zijn om na te gaan of ze belangstelling hebben voor deze functies. De Regiegroep zou dan kunnen matchen. De directeur Algemene Zaken antwoord dat in de Regiegroep regelmatig gesprekken worden gevoerd over de mobiliteit van leidinggevenden.
De Ondernemingsraad vindt dat in het kader van meer transparantie deze gang van zaken veel vragen oproept ook al kan er op zich een logische verklaring voor gegeven worden. De Ondernemingsraad vraagt per wanneer dit voornemen ingaat.
De directeur Algemene Zaken antwoord dat dit per 1 januari 2007 ingaat. Momenteel worden zaken voorbereid en in de komende maanden ook overgedragen. De projectleider Vitaliteit zal nu al starten om zodoende voor de begrotingsvergadering te kunnen bieden aan de Raad.
De Ondernemingsraad vraagt of er met de medewerkers gesproken wordt.
De directeur Algemene Zaken antwoord dat de medewerkers geïnformeerd zijn.
De Ondernemingsraad vraagt aandacht voor de reactie van de medewerkers O&I. Deze zijn vandaag geïnformeerd en dit heeft enkel negatieve reacties opgeroepen. Daarom wordt de directeur verzocht op korte termijn deze vragen van betrokken medewerkers persoonlijk te beantwoorden.
De directeur Algemene Zaken zegt toe dit te doen.
De Ondernemingsraad vraag of er nog een inspraakprocedure komt voor de medewerkers van P&O-advies.
De directeur Algemene Zaken antwoord van niet. De afspraak is dat bij de benoeming van leidinggevenden medewerkers in een gesprek advies kunnen geven en dit is gebeurd.
De Ondernemingsraad vraagt of deze gesprekken hebben plaatsgevonden met medewerkers van diverse niveau's.
De directeur Algemene Zaken zegt enkel met senioren gesproken te hebben.
De Ondernemingsraad voorziet dat er de komende tijd heel wat staat te gebeuren bij de dienst Algemene Zaken.
De directeur Algemene Zaken is van mening dat dit wel meevalt. Er blijft genoeg bij het oude zoals Burgerzaken e.d. Het geheel is minder groot dan het lijkt en zijn enkel een aantal kleine zaken die bij elkaar komen.
De Ondernemingsraad vraagt waarom er bij Bedrijfsvoering, waar alles nu goed op orde is, weer veranderingen dienen te komen.
De directeur Algemene Zaken zegt dat juist nu alles goed op orde is er een efficiency slag gemaakt kan worden en bezuinigingen verder doorgezet.
De directeur Algemene Zaken sluit de toelichting af met het noemen van de redenen tot deze verandering : personele ontwikkeling, taakstelling en het ten uitvoer brengen van het project Vitaliteit. Waar het in de toekomst om organisatorische veranderingen gaat zal het adviestraject ingezet worden. De Ondernemingsraad kan begin volgend jaar de adviesaanvraag voor het samenvoegen van O&I en IT verwachten.
De voorzitter van de Ondernemingsraad bedankt de directeur Algemene Zaken voor de toelichting.
Terug naar het hoofdpunt: Vindt het College van B. en W. dat het aantal mensen met een bijstandsuitkering in vier jaar van 4100 naar 1200 moet worden teruggebracht, of is dit slechts de privé-mening van projectleider Dick Vink? Je zou zeggen van niet, als hij dit met stelligheid beweert in de OR van de gemeente, waar hij werd gevraagd om toelichting te geven op de plannen inzake het bezuinigen op bijstandsuitkeringen. Echter: Op donderdag 21/12/2006 meldt de Leeuwarder Courant het volgende:
lEEUWARDEN - Moet het aantal bijstandsuitkeringen in Leeuwarden in vier jaar met dik tweederde worden teruggebracht? Ja, zegt Dick Vink, de externe projectleider die verantwoordelijk is voor de uitstroom uit de bijstand, volgens gemeentelijke stukken die vandaag uitlekten.
Maar wethouder Marco Florijn (PvdA) van sociale zaken weet nergens van. "Dit neem ik niet voor mijn rekening. Ik wil mensen aan een baan helpen waarvoor ze gemotiveerd zijn. Als je je blind staart op cijfertjes, geef je een verkeerd signaal af."
[Er zijn twee mogelijkheden: die Dick Vink is aan het ego-trippen of hij klapt uit de school en heeft inderdaad het beleid voor iets langere termijn naar buiten gebracht. In elk geval zegt de wethouder nog iets positiefs, namelijk: "Ik wil mensen aan een baan helpen waarvoor ze gemotiveerd zijn."]
Tot dusver was bekend dat Leeuwarden het aantal mensen in de bijstand met minimaal 500 wil terugbrengen. Maar de reductie die in de notulen van een or-vergadering van 11 oktober staat, is een stuk extremer: van 4100 naar zo'n 1200. "Als dit lukt is er succes geboekt en dit vormt een extra motivatie voor alle medewerkers", melden de stukken.
[Echt een zin om je over te verbazen: je raakt extra gemotiveerd als je 2900 mensen de bijstand uit gewerkt hebt? De haat moet wel diep zitten...]
Morgen presenteert wethouder Florijn zijn plannen om flink wat Leeuwarders uit de bijstand te helpen. Werk boven uitkering, is het devies, maar menselijk moet het blijven, benadrukt Florijn. "Die enorme uitstroom kan ik best realiseren, maar als mensen iets moeten doen wat ze absoluut niet willen, krijg ik ze terug in de bijstand. Dan zijn de problemen nog groter."
[Nee, die enorme uitstroom die Dick Vink schijnt te willen, is niet te realiseren. Uitstroom betekent in elk geval niet: werken met behoud van uitkering. Want dan stroomt men niet 'uit'...]
Vink was niet voor een reactie bereikbaar. Florijn gaat ervan uit dat er sprake is van een misverstand.
De dag erop presenteerde wethouder Florijn zijn plannen om meer mensen uit de bijstand te krijgen. Op zaterdag 23/12/2006 schreef de Leeuwarder Courant daarover het volgende:
LEEUWARDEN - Alle Leeuwarders die in de bijstand komen krijgen vanaf volgende maand zes à acht weken verplichte training om hun eigen capaciteiten op te vijzelen en beter te leren kennen. Ook krijgen ze sollicitatietrainingen en lessen om zichzelf goed te presenteren. Op die manier hoopt de Friese hoofdstad zijn werkloosheid tegen 2010 flink omlaag te brengen.
[In het jargon van het voorstel heet dir "de werkacademie" en de Cliëntenraad Werk en Inkomen heeft deze opzet voorlopig het voordeel van de twijfel gegeven. Naar mijn mening staat en valt het hele verhaal met de uitvoering in de praktijk: gaat het om ingekochte eenheidsworstin de vorm van sollicitatiecursussen ofwel oude wijn in nieuwe zakken of is de kwaliteit beter en meer toegespitst op individuele deelnemers? En wat houden die lessen om zich beter te presenteren inen dan in het bijzonder voor vrouwen? Wordt er verwacht dat ze net als in de USA uitwijken naar silicon valley?! Nogmaals: Deze hele 'werkacademie'staat en valt met de kwaliteit die geleverd wordt. Wij zijn in elk geval benieuwd naar de ervaringen van mensen die hier in 2007 mee van doen krijgen. Bel, mail of schrijf ons!]
Het gaat voorlopig alleen om mensen die nieuw in de bijstand komen, zegt wethouder Marco Florijn (PvdA) van sociale zaken. Na de zomer is het de bedoeling dat ook mensen die al langer in de bijstand zitten, de trainingen krijgen. In totaal heeft Leeuwarden rond de 4100 mensen in de bijstand. Daarvan stromen er ongeveer duizend elk jaar nieuw in.
[Het is dan te hopen dat men verstandig is en de mensen die ontheffing van arbeidsverplichting hebben, met rust laat. Maar dat zal wel weer niet: naar verwachting zal de gemeente hen wel gaan dwingen om 'verplicht vrijwilligerswerk' te gaan doen. Het heet in het voorstel, dat op 10 januari 2007 in de commissie Welzijn aan de orde is o.a.: "Als dat (vooralsnog) niet mogelijk is vraagt de gemeente een maatschappelijk nuttige bijdrage in ruil voor de uitkering en ter voorkoming van isolement en maatschappelijke uitsluiting." Roerende woorden waarbij je denkt: Waar bemoeit de Staat zich godbetere mee?! Maar waar het echt om gaat, is dat de gemeente hiermee de voorzet geeft tot dwangarbeid zonder loon, afgeperst onder bedreiging anders geheel zonder inkomsten te raken. Een nieuwe onderklasse van rechtelozen is bezig vorm te krijgen.]
De trainingen van vijf dagdelen in de week worden gehouden in vier kamers in het CWI-gebouw aan de Tesselschadestraat, die binnenkort worden ingericht.
Mochten de bijstandsgerechtigden na acht weken nog geen nieuw werk hebben gevonden, komen ze in een reïntegratieprogramma. Voor wie niet of heel moeilijk aan het arbeidsproces kan meedoen, wordt gekeken of er vormen van gesubsidieerde arbeid op te zetten zijn.
[Dit is weer een van de positievere gedeelten van het verhaal: ook gesubsidieerde arbeid is arbeid waarvoor loon wordt betaald.]
In de werkacademie, zoals de nieuwe aanpak heet, moeten ook de contacten met werkgevers worden verbeterd. Die schreeuwen nu vaak om personeel, terwijl er nog steeds veel mensen ook om een baan zitten te springen.
Die aansluiting moet beter, beaamt Florijn. "Maar ik denk dat dat ook gaat gebeuren, omdat wij ons werklozenbestand nu ook echt leren kennen. Nu plaatsen we iedereen in een categorie, maar we weten niet wat voor kwaliteiten ze hebben." Het is de bedoeling dat werkgevers hun bedrijf ook komen presenteren.
[Kennelijk wordt de categorieindeling of de fase-indeling afgeschaft. Bij presentatie van bedrijven zou men ook kunnen denken aan excursies voor kleine groepjes mensen naar bedrijven in de omgeving.]
Leeuwarden - Met ‘Leeuwarden uitkeringsstad’ was het eens makkelijk schelden op de gemeente met ruim vierduizend inwoners in de bijstand. Maar niet meer, als het aan burgemeester en wethouders ligt. De benadering van het uitkeringsbestand gaat op de kop. Leeuwarden moet het werkend hart van Fryslân worden.
Gisteren presenteerde wethouder Marco Florijn de uitgangspunten daarvoor. ‘De werkacademie’ heet het plan waaraan hij de afgelopen maanden werkte. Wie de opzet doorbladert, vindt plannen voor de ‘intensivering van WWB-beleid’, beschrijvingen van de randvoorwaarden en overzichtskaartjes van de projectorganisatie. Maar op de achtergrond speelt één eenvoudig idee: Zoveel mogelijk Leeuwarders werken. Zelfs als ze dat maar een beperkt aantal uren per week kunnen. Want, zo stelt het plan: ‘Iedereen kan iets’.[Zie ook de notulen van de Ondernemingsraad: Deze stages betekenen niet meer en niet minder dan 'werken met behoud van uitkering', verder niets...]
‘De werkacademie’ staat niet op zichzelf. Het plan is de kern van een compleet nieuwe aanpak van het uitkeringsstelsel in Leeuwarden. Het eerste doel is vijfhonderd uitkeringsgerechtigden aan een baan helpen. Een opdracht die de gemeenteraad aan Florijn gaf toen hij aantrad.[Hiermee zichzelf alvast slim indekkend tegen een mislukking: lukt het niet, dan lag dat niet aan de wethouder, maar aan werklozen die hun kans niet grepen...]
Het gisteren gepresenteerde plan dient daarvoor als ideologische blauwdruk. Zo moet er meer aandacht geschonken worden aan werkzoekenden. Er waren tot nu toe wel mogelijkheden om mensen zonder baan aan het werk te helpen, maar die werden niet genoeg benut. De werkzoekende werd op een standaardmanier benaderd en er was te weinig overleg tussen het CWI en bedrijven of verschillende reïntegratiediensten.
[De opmerking over de standaardmanier van benaderen is zeker waar en was een foute benaderingswijze: Wat voor Jantje prima is, is voor Pietje totaal verkeerd...]
Andere uitgangspunten zijn: uitkeringsgerechtigden krijgen zo snel mogelijk een baan aangeboden. En: ook bij medische of sociale problemen wordt er in eerste instantie naar werk gezocht en pas daarna naar een uitkering gekeken.[Dit belooft veel ellende op te leveren: als dit betekent dat de gemeente medische of sociale problemen negeert en er gaat iets fout, hoop ik dat dit uitmondt in een fikse schadeclaim en het wettelijk aansprakelijk stellen van de gemeente door een ter zake kundige advocaat, optredend voor degene die dit overkomt. Vaak is (dreigend) geldverlies een van de weinige methoden om de overheid weer in het spoor te krijgen.]
Begin 2007 volgen meer op die leest geschoeide initiatieven. De eerste resultaten van de nieuwe aanpak worden in juli beoordeeld.
[Op woensdagavond 10 januari 2007 om 19.30 uur begint de vergadering van de commissie Welzijn. Op de agenda staat o.a. het stuk: "Intensivering WWB-beleid De Werkacademie"]