'Een op de tien Nederlanders leeft in armoe.'
Uit de Leeuwarder Courant van dinsdag 29/11/2005 plus:
'Geen extra geld beschikbaar voor bestrijding van armoede.'
Uit de Leeuwarder Courant van woensdag 30/11/2005.
Onlangs kwam de Armoedemonitor 2005 uit van het Sociaal en Cultureel Planbureau. Deze was op zondag 4/12 j.l. ook in discussie met staatssecretaris Van Hoof in het tv-programma Buitenhof. Uit de monitor blijkt, dat ook mensen met een baantje steeds vaker in armoede moeten leven. Dit verschijnsel noemt men in de USA de "working poor", de werkende armen. Desondanks bleef Van Hoof in Buitenhof zijn mantra herhalen dat werk de beste remedie tegen armoede zou zijn, wat in werkelijkheid dus in een stijgend aantal gevallen gewoon een leugen is. Hem rest weinig anders dan deze leugen hardnekkig te blijven herhalen. De Leeuwarder Courant kwam op dinsdag 29/11/2005 met het volgende bericht over de armoedemonitor:
DEN HAAG (GPD) - De armoede in Nederland is de afgelopen drie jaar fors toegenomen. Dit jaar moeten 680.000 huishoudens met een laag inkomen rondkomen. Dat zijn er bijna honderdduizend meer dan in 2002. Een half miljoen van de zeven miljoen huishoudens heeft ernstige financiële problemen.
[Dat is zeven procent: Van elke 100 huishoudens zitten gemiddeld 7 huishoudens in de financiële shit... En 9,7 procent van alle huishoudens moeten het doen met een laag inkomen. Dat is zowat een op de tien huishoudens.]
Dat blijkt uit de Armoedemonitor 2005 van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). De verwachting is dat de armoede de komende decennia 'verkleurt'. Nu al kampen vooral allochtonen met armoede, maar die 'etnisering' zal alleen maar toenemen, omdat het aandeel minderheden in de Nederlandse bevolking groeit.
[Neem hierbij de overheid die het wel best vindt dat de diaconieën van de kerken voedselbanken opzetten, dat er links en rechts minimawinkels verschijnen en het is voorspelbaar dat ook de moskeeen in dat 'gat' zullen springen. Zullen sommige moskeeen daaraan een radicale anti-westerse politieke ideologie gaan koppelen? Kerken en moskeeën zullen in elk geval op deze wijze wel meer zieltjes gaan winnen, terwijl de overheid de sociale zekerheid afbouwt. Ik blijf van mening dat het een taak is van de overheid om armoede te bestrijden en te zorgen dat de tegenstellingen tussen arm en rijk niet steeds groter worden. Overigens in satirisch tv-programma: "Waar ligt de armoedegrens?" Antwoord: "In de Bijlmer..." Daar zit wel degelijk een kern van waarheid in...]
De belangrijkste oorzaak van de toegenomen armoede is koopkrachtverlies. Als laag inkomen geldt een bedrag van maximaal EUR 850 per maand voor een alleenstaande en EUR 161O voor een gezin met twee kinderen: In 2002 had 8,8 procent van de huishoudens een laag inkomen, dit jaar is dat 10,5 procent.
[Een rare definitie: Kennelijk kan een alleenstaande in hun optiek wel toe met een kleine 53 procent van het minimum waarbij bij een gezin wordt gezegd dat daar hun armoedegrens ligt. Let wel: Die 1610 euro is zonder de kinderbijslag. De bijstand hanteert zelfs nog een minder slecht percentage: Bijstand voor een alleenstaande is 70 procent van de gezinsbijstand... Ooit is wel eens uitgerekend dat als je bij bijstand echt zou werken met draagkracht, een alleenstaande 85 procent moest krijgen van de gezinsbijstand. Ook wel logisch: Huur en energie worden niet lager of je nu alleen in een huis woont of met vier mensen en de energiekosten ook niet: Of nu voor 1 of 4 mensen het licht aan moet of de verwarming: Het is even duur. En een recht evenredige relatie tussen de grootte van de woning en de huur is er ook al niet. Lijk je b.v. naar flats, toch vaak de woning voor veel alleenstaanden, dan heb je toch vaak te maken met veel meer servicekostenposten dan in de laagbouw, zeker als je bent opgezadeld met een oude gasvretende blokverwarming... Ga ik uit van 70 procent van de armoedegrens voor een gezin, dan zou die grens voor een alleenstaande moeten liggen bij 1127 euro.]
Bijna 10 procent van de huishoudens met een laag inkomen had dit jaar schulden; in 2002 was dit nog 5 procent. Zo is sprake van een sterke groei van het aantal incasso-opdrachten, zijn er meer mensen met een huurachterstand en steeg ook het aantal huisuitzettingen. Het zijn vooral kerken en voedselbanken die in toenemende mate proberen de nood onder de armen te lenigen.
[Het gaat in hollend tempo bergafwaarts. Ja, de economie trekt weer iets aan, maar neemt daardoor het aantal banen ook toe? En zo ja, wat voor soort banen? Ook voor laaggeschoolden? Ik denk niet dat dit laatste het geval is. Ik verwacht simpelweg dat de inkomensverschillen tussen arm en rijk verder zullen toenemen. En voedselbanken dan? Zij lossen structureel niets op, maar vormen een mooi excuus voor de overheid om zelf niet te doen aan armoedebestrijding. Voedselbanken depolitiseren het armoedeprobleem en reduceren dit tot individueel probleem. Vervolgens stel je de vraag: Waarom bent u arm en al heel snel is de schuldvraag daar: Het ligt 'm gewoon aan uzelf... U bent te lui of te dom. Eigenlijk wilt u niet werken. Als u maar beter uw best deed, dan had u wel werk... enz. En zo zijn we mooi af van het probleem: Armoede is de schuld van de armen...]
De vijf gemeenten in Friesland met de hoogste percentages lage
inkomens, zijn Leeuwarden (13,2 procent), Harlingen (11,6), Sneek
(11,4), Franekeradeel (11) en Nijefurd (10,5 procent). Volgens Nanne de
Jong van het Fries Samenwerkingsverband Uitkeringsgerechtigden (FSU)
wonen er verder ook in Heerenveen en Drachten veel mensen met een laag
inkomen. "Daar is relatief veel werkloosheid en arbeidsongeschiktheid."
Het FSU gaat binnenkort in gesprek met de Vereniging Friese Gemeenten
om te praten over armoedebeleid. "We willen dat gemeenten deals gaan
sluiten met woningcorporaties en energiebedrijven om zo samen armoede
te lijf te gaan."
[Leeuwarden heeft dus procentueel in Friesland de meeste inwoners met
een laag inkomen. Leeuwarden is echter ook de grootste stad in
Friesland, dus in aantal huishoudens gaat het ook om veel meer mensen.
Het FSU wil dus dat er 'deals' komen tussen gemeenten evenzijds en
woningcorporaties plus energiebedrijven anderzijds. Deals waarover?
Minder snel afsluiten van gas en elektra? Minder snel bij huurschuld het
huis uitgezet? Zou kunnen, maar reken maar dat je daar als je in de
schulden zit, een prijs voor betaalt: Gedwongen naar het GKB, gedwongen
hulpverlening, gedwongen dit en gedwongen dat. Kortom: Je laatste restje
zelfstandigheid is weg... Ben je eenmaal afgesloten van gas en elektra,
dan wil b.v. Essent je wel weer aansluiten, maar dan moet je niet alleen
je schuld eerst voldoen, maar moet je bovendien een forse borgsom
betalen. Kun je dat niet? Dan nooit meer gas en elektra...
Natuurlijk
kun je een andere leverancier zoeken, maar Essent is in Leeuwarden
netwerkbeheerder en die kun je niet zelf uitzoeken. Soms wil Sociale
Zaken nog wel eens bemiddelen en lukt het hen de gevraagde borgsom van
tafel te praten, zoals we onlangs hoorden in een concreet geval. En
wat de FSU-plannen betreffen: Ook dergelijke deals depolitiseren het
armoedevraagstuk en reduceren het tot een individueel probleem. Daar
smeren we dan wat 'zalf' op en de klanten blijven komen met
individuele problemen... Kortom: Typisch welzijnswerk-achtig. Het
'systeem' blijft in stand...
In werkelijkheid moeten de huren en
energieprijzen gewoon omlaag en de bijstandsuitkering omhoog. Dit
klinkt simplistisch, maar in feite is het niet meer dan dat...]
Op woensdag 30/11/2005 kwam de Leeuwarder Courant met een tweede bericht over de Armoedemonitor. Deze keer ging het o.a. over de reactie van de staatssecretaris van Sociale Zaken op het rapport:
DEN HAAG (GPD, ANP) - Het kabinet is niet van plan extra geld uit te trekken voor de bestrijding van armoede. Volgens staatssecretaris Henk van Hoof (sociale zaken) is werk de beste remedie tegen armoede. Dat zei hij in reactie op de uitkomsten van de armoedemonitor. Daaruit blijkt dat de armoede in Nederland de afgelopen drie jaar fors is toegenomen. Dit jaar moeten zo'n 680.000 huishoudens van een laag inkomen rondkomen.
[Uit de toename van de groep mensen die tot de 'werkende armen' wordt
gerekend, blijkt dat ook werk lang niet altijd garantie biedt tegen
armoede: Zo leveren bijvoorbeeld deeltijdbaantjes met aanvullende
bijstand in Leeuwarden alleen het eerste half jaar iets op omdat je dan
iets zelf mag houden van je bijverdiensten. Tevens horen we al jarenlang
berichten dat de verrekening van bijverdiensten door sociale zaken
herhaaldelijk leidt tot problemen: Dan blijft bijvoorbeeld SZ maar
geschatte bijverdiensten verrekenen, maar komt het nooit tot een
definitieve verrekening. Resultaat in een concreet geval: Betrokkene had
na ruim een jaar nog pakweg 700 euro TEGOED van SZ en ging soms de maand
in met 350 euro bijstand.... En SZ? Daar viel niet mee te praten...
Ik zou zeggen: Dan maar naar de advocaat en een nette berekening
overleggen en een mooie vordering opstellen...]
Dat zijn er bijna 100.000 meer dan in 2002. Een half miljoen van de zeven miljoen huishoudens in ons land heeft ernstige financiële problemen.
De armoede doet zich steeds vaker voor onder mensen met een baan. Maar dat is volgens Van Hoof 'voorstelbaar'. "Het gaat dan vooral om zelfstandigen. Zij zijn erg afhankelijk van de economische conjunctuur. Volgend jaar doen we wat extra's voor die groep, door de arbeidskorting te verhogen. Daardoor houden ze meer nettoloon over."
[Allemaal smoesjes: Het gaat om de gesubsidieerde baantjes, de deeltijdbaantjes, het 'werken met behoud van uitkering' wat sowieso niks oplevert enz. Dit kabinet van onwillige honden moet z.s.m. weg! En die hogere arbeidskorting dan? Dat soort maatregelen komen veelal neer op gemilimeter en leveren dan vervolgens b.v. 3 euro per maand meer op... Het is te vergelijken met het gesteggel over het plan om wat compensatie te bieden voor de energienota die naar verluidt volgend jaar gemiddeld 135 euro per jaar hoger zal uitvallen. Het CDA wil nu pakweg 52 euro per jaar daarvan compenseren. De regering wil dat niet. Geen sinterklaascadeautjes nietwaar? Deel 52 euro nu eens door 12. Dat is 4,33 euro per maand minder meer gaan betalen voor de energienota. Nu ja, gemiddeld dan. Veel zoden zet dat niet aan de dijk: De energienota wordt nog steeds hoger... Dit is het mini-niveau waarop dit soort 'compensaties' plaats vindt. Gepruts dus. Zong Randy Newman ooit niet over 'short people'?]
In de Tweede Kamer is een meerderheid van de partijen het met het
kabinet eens. "We moeten nu niet voor Sinterklaas gaan spelen", aldus
CDA-kamerlid Gerda Verburg. "De armoede neemt volgend jaar weer af." De
grote oppositiepartijen haalden hard uit naar het kabinet.
Volgens het PvdA-kamerlid Saskia Noorman blijkt uit de "schokkende
uitkomsten" van de monitor dat de toenemende financiële problemen van
mensen te wijten zijn aan het "bikkelharde kabinetsbeleid".
[Niet voor Sinterklaas spelen... Wat een prietpraat. Je ziet het bevoogdend vingertje al weer ophoog gaan... Dit zijn lui die niet eens weten hoe hoog de uitkeringen zijn, lui die zelf nooit hebben ondervonden wat het is om zonder geld te zitten... Ze weten niet waar ze het over hebben. En dat de armoede volgend jaar z.g. af neemt? Ja, misschien statistisch, maar als individueel huishouden heb je daar niks aan. Armoede is vaak chronisch en blijvend...]
De vakcentrales FNV en CNV noemen de cijfers zorgwekkend. Zij maken het kabinet stevige verwijten, onder meer wegens de bezuinigingen op het arbeidsmarktbeleid. De FNV vreest dat de cijfers nog somberder zijn dan blijkt uit de Armoedemonitor.
[Ik denk dat dit zo is, alleen al als ik kijk naar de rare definitie van 'armoede' bij alleenstaanden.]
De onderzoekers zijn bang voor "een verdere etnisering" van de armoede in de toekomst. Het risico bestaat dat de groep armen straks voor een groter deel bestaat uit vergrijsde, laagopgeleide, betrekkelijk slecht geïntegreerde allochtonen, die bij elkaar in de buurt wonen.
[Erger nog: In WELKE buurt?! Dit gezien het sloopbeleid van vele gemeenten en van de regering. Op zich hoeft het geen probleem te zijn als bepaalde groepen mensen bij elkaar wonen, mits men maar tevens keuzevrijheid heeft om juist niet bij elkaar te wonen. Heeft men die keuzevrijheid niet, dan berust het bij elkaar wonen op onvrijwilligheid ofwel een negatieve keuze: Ik woon hier bij gebrek aan beter. En dat laatste is niet goed.]